Morgunblaðið - 20.02.2010, Side 42

42 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 20. FEBRÚAR 2010
✝ Þórir HeiðmarJóhannsson
fæddist 23. desem-
ber 1941 í Litlu-
Hlíð í Víðidal, V-
Hún. Hann lést 9.
febrúar 2010 á
Landspítalanum í
Fossvogi.
Móðir Þóris var
Jósefína Á. Þor-
steinsdóttir, f. 26.3.
1906, d. 3.10. 1987.
Hálfsystkin Þóris,
sammæðra, eru:
Fanney, f. 1933, Jó-
hann Hermann, f. 1936, d. 12.4.
2003. Laufey Jósefína, f. 1944, og
Auðunn Unnsteinn, f. 1946. Að-
eins viku gamall var Þórir gefinn
til Ingibjargar Sigfúsdóttur, f.
24.1. 1909, d. 10.1. 2002, og Jó-
hanns Teitssonar, f. 13.5. 1904, d.
10.12. 1996. Kjörforeldrar Þóris
bjuggu þá á Refsteinsstöðum í V-
Hún. og þar var hans æskuheim-
ili. Uppeldissystir Þóris er Ásta
Björnsdóttir. f. 1934, dóttir Sig-
ríðar Guðrúnar Þorleifsdóttur. f.
8.5. 1909, d. 20.1. 2003.
Eftirlifandi eiginkona Þóris er
Ingibjörg Kristjánsdóttir, f. 26.6.
Margrétar Sigurbjörnsdóttur, f.
1964, eru: a) Jóhann Þorvaldur,
f. 1987, b) Ingibjörg Andrea, f.
1993. 3) Björn Svanur Þórisson,
f. 1967, kvæntur Hönnu Kristínu
Jörgensen, f. 1960. Synir þeirra
eru: a) Svanur Ingi, f. 1992, b)
Kristinn Heiðmar, f. 2000. Stjúp-
sonur Björns, sonur Hönnu, er
Andri Þorleifsson, f. 1988, sam-
býliskona hans er Anna Pálína
Jónsdóttir f. 1989. 4) Ingiríður
Ásta Þórisdóttir, f. 1969, gift
Njáli Runólfssyni, f. 1962. Þeirra
börn eru: a) Anna Björg, f. 11.9.
1989, d.s.d. b) Hugrún Ósk, f.
11.7. 1990, d.s.d. c) Rúnar Þór, f.
1991, d) Sigmar Ingi, f. 1997, e)
Heiðar Berg, f. 2005. 5) Sigrún
Eva Þórisdóttir, f. 1974. Móðir
hennar er Jónína Skúladóttir, f.
1955. Sambýlismaður Sigrúnar
Evu er Tryggvi Rúnar Hauksson,
f. 1971. Börn Sigrúnar Evu: a)
Róbert Arnar Sigurðsson, f.
1995, b) Íris Dröfn Sigurð-
ardóttir, f. 19.12.1997, d.s.d. c)
Dagbjört Jóna Tryggvadóttir, f.
2006.
Útför Þóris Heiðmars fer fram
frá Blönduóskirkju laugardag-
inn 20. febrúar kl. 11.
1942 á Hæli í A-
Hún. Foreldrar
hennar voru Þor-
björg Björnsdóttir,
f. 27.2. 1908, d.
30.9. 2001, og
Kristján Bene-
diktsson, f. 2.3.
1901, d. 28.6. 1977.
Börn Þóris og Ingi-
bjargar eru: 1) Jó-
hann Þröstur Þór-
isson, f. 1962,
kvæntur Birnu
Kristbjörgu
Björnsdóttur, f.
1962, þeirra börn eru a) Þórir
Ingi, f. 1982, sambýliskona hans
er Hanna Agla Ellertsdóttir, f.
1986. Dóttir Þóris Inga og fyrr-
verandi sambýliskonu, Val-
gerðar Jennýjardóttur, f. 1985,
er Emma Lív Þórisdóttir, f. 2004.
b) Anna Lilja, f. 1983, gift Einari
Gunnarssyni, f. 1981, þeirra börn
eru: Jóhann Sverrir, f. 2008, og
Klara María, f. 2009. c) Björn
Ólafur, f. 1991. 2) Bergþór Valur
Þórisson, f. 1964, sambýliskona
hans er Sigríður Guðný Guðna-
dóttir, f. 1968. Börn Bergþórs og
fyrrverandi sambýliskonu hans,
Núna er faðir minn Þórir Heiðmar
Jóhannsson látinn. Pabbi ólst upp á
Refsteinsstöðum í Víðidal, V-Hún.
Margs er hægt að minnast þegar ég
hugsa til baka og er langt mál að
koma því öllu hér fyrir. Ég man fyrst
eftir pabba þegar ég var lítill strákur
í Brúarlandi á Blönduósi en þar ól-
umst við systkinin upp fyrstu árin.
Ég man eftir því þegar ég sat ofan á
honum 4-5 ára og rakaði hann í
framan með rafmagnsvélinni sem
hann hafði nýlega keypt sér. Þetta
fannst mér gaman og ég held að
pabba hafi nú ekki leiðst þetta held-
ur því þá gat hann aðeins hvílt sig en
hann vann mikið á þessum tíma.
Ég og eldri bróðir minn hann
Þröstur höfðum gaman af því að fara
niður að Blöndu til að leika okkur að
jökunum sem þar voru stundum. Oft
hringdu konurnar á hinum bakkan-
um í mömmu og sögðu henni að við
værum komnir niður að á. Í eitt sinn
var pabbi heima og kom hann á
hraðferð niður að á og ætlaði að veita
okkur góða ráðningu. Ég varð hans
var og tók til fótanna en hann náði
Þresti og tók hann upp á löppunum
og smellti honum í mórauða ána,
svona til að minna hann og okkur á
að áin væri ekkert sérstaklega hlý.
Ég þorði ekki fyrir mitt litla líf að
koma inn strax en Þröstur fékk vænt
bað í ánni. Pabbi fór svo í vinnuna og
ég held að þessi refsing hafi dugað í
heila þrjá daga. Blanda hafði ótrú-
legt aðdráttarafl hjá okkur strákun-
um.
Til Hólmavíkur fluttum við árið
1976 og vorum þar til haustsins 1978.
Það var mjög góður tími og kenndi
pabbi okkur margt þar, þó aðallega
varðandi músík. Pabbi var mjög góð-
ur að leika á hljómborð og harm-
onikku með okkur bræðrunum og
stofnuðum við hljómsveit og spiluð-
um á nokkrum stöðum saman. Ég
man hvað það var vinsælt hjá krökk-
unum á Hólmavík að koma að gisti-
heimilinu og hlusta á okkur æfa. Ég
var þá að verða 14 ára og Þröstur að
verða 16 ára. Ekki var verra þegar
mamma kom og söng með okkur.
Þetta var góður tími sem seint líður
úr minni.
Pabbi var yfirleitt að vinna við ein-
hvers konar bifreiðaakstur. Ungur
tók hann meirapróf og próf til að
kenna á bifreið. Pabbi kenndi okkur
öllum á bíl nema henni Evu systur
og segjum við að hann hafi verið bú-
inn að fá nóg eftir að honum tókst að
koma Ástu systur í gegnum bílpróf-
ið. Það hafi hreinlega verið of erfitt
fyrir hann! Það var fátt sem pabbi
gat ekki gert sjálfur, en það sem
hann gat ekki fékk hann fagmenn til
að vinna.
Harmonikkan var hans yndi og
flakkaði hann um landið á húsbílnum
sínum með mömmu til að fara á alls
konar harmonikkumót. Í gegnum
þann félagsskap og í gegnum hús-
bílafélagið Flakkarana eignuðust
þau ævilanga vini. Ég man árið 1980
þegar pabbi bað mig að spila með sér
í harmonikkuklúbbnum sem var þá.
Þá var ég að verða 16 ára, rokkari af
lífi og sál. Ég átti sem sagt að fara að
spila með fjórum eða fimm gömlum
körlum og það einhver gamalmenna-
lög! En það var fín lífsreynsla og
tekjulind fyrir unglinginn, þótt það
hljómaði ekki vel þegar ég sagði
stelpunum að ég væri í hljómsveit
með pabba og gömlu mönnunum.
Pabbi, ég mun alltaf sakna þín.
Bergþór Valur Þórisson.
Elsku pabbi og tengdapabbi.
Í dag kveðjum við kæran föður og
tengdaföður. Orð eru lítils megnug
en við viljum þakka af heilum hug
fyrir liðinn tíma og þær minningar
sem við eigum um þig. Samveru-
stundir á seinni árum hafa ekki verið
eins margar og við hefðum helst kos-
ið, en þú varst alltaf til staðar og
tókst alltaf á móti okkur og lést okk-
ur finna hve þér þótti vænt um okk-
ur þegar við hittumst. Minningarnar
um þig munu lifa með okkur um
ókomna tíð og það eru góðar minn-
ingar. Elsku pabbi, okkar bestu
þakkir fyrir allt og allt.
En komin eru leiðarlok
og lífsins kerti brunnið
og þín er liðin æviönn
á enda skeiðið runnið.
Í hugann kemur minning mörg,
og myndir horfinna daga,
frá liðnum stundum læðist fram
mörg ljúf og falleg saga.
Þín vinartryggð var traust og föst
og tengd því sanna og góða,
og djúpa hjartahlýju og ást
þú hafðir fram að bjóða.
Og hjá þér oft var heillastund,
við hryggð varst aldrei kenndur.
Þú komst með gleðigull í mund
og gafst á báðar hendur.
Svo, vinur kæri, vertu sæll,
nú vegir skilja að sinni.
Þín gæta máttug verndarvöld
á vegferð nýrri þinni.
Með heitu, bljúgu þeli þér
ég þakka kynninguna,
um göfugan og góðan dreng
ég geymi minninguna.
(Höf. ók.)
Elsku mamma, Beggi, Bjössi,
Ásta, Sigrún Eva og fjölskyldur,
ykkur og öðrum ástvinum sendum
við innilegar samúðar- og kærleiks-
kveðjur.
Jóhann Þröstur
og Birna Kristbjörg.
Elsku faðir minn lést 9. feb. sl.
Ég ólst ekki upp hjá föður mínum,
en ég var svo heppin að fá að kynn-
ast föður mínum og dvaldi hjá hon-
um, Ingibjörgu og eldri systkinum
nokkrar vikur á sumrin á mínum
uppvaxtarárum. Þá var ýmislegt
brallað saman, sumarbústaðaferðir
og stundum fékk ég að fara með
pabba í vinnuna sem var að keyra út
vörur á bláa bílnum. Þá var gaman
hjá okkur, hann var fróður um landið
og reyndi að kenna mér nöfn á
sveitabæjunum þegar við keyrðum
framhjá.
Pabbi var ökukennari í mörg ár og
afar góður bílstjóri. Hann var einnig
mikill tónlistamaður og spilaði mikið
á harmónikku og þá helst eftir eyr-
anu. Hann var einnig duglegur að
semja lög.
Pabbi var góður afi barna minna
og duglegur að sækja skemmtanir í
söng og list og fylgdist alltaf vel með
þegar um tónlistarnám var að ræða,
bæði hjá mér og barnabörnum hans.
Elsku pabbi minn, mig langar að
þakka þér fyrir allt sem þú hefur
kennt mér og stutt mig í gegnum líf-
ið. Þú varst alltaf svo glaður og já-
kvæður og sást spaugilegu hliðarnar
á öllum hlutum, alveg til síðasta
dags.
Ég kveð þig með miklum söknuði
og minning þín mun lifa.
Hvíl í friði.
Þín
Sigrún Eva.
Elsku pabbi minn, hér sit ég við
borðstofuborðið, sem er mín náms-
aðstaða, og ætti að vera að skrifa rit-
gerð en í stað þess skrifa ég minn-
ingar um þig. Heilsu þinni hrakaði
mjög hratt þar til lokastundin kom 9.
febrúar sl. Í fyrstu vil ég þakka fyrir
það að hafa getað verið hjá þér síð-
ustu daga og nætur lífs þíns og feng-
ið að hjálpa þér. Ég dáist að þeim
styrk sem þú sýndir til að takast á
við þennan sjúkdóm sem þú varst
einungis búinn að hafa vitneskju um
í tæpa tvo mánuði. Þegar ég hugsa
til baka um æskuminningar koma
fyrst upp í hugann bílar og harm-
onikka. Þú varst ökukennari í mörg
ár og leyfðir mér oft að fylgjast með
þegar þú varst að kenna bóklega
námið. Eins þegar þú sást um smur-
þjónustuna í Vélsmiðjunni, þá fékk
ég oft verkefni s.s. að pússa spegla
eða aðstoða þig í gryfjunni.
Þú sem aðrir tókst það mjög nærri
þér þegar við hjónin misstum dæt-
urnar okkar á meðgöngu, þær Önnu
Björgu og Hugrúnu Ósk, með nokk-
urra mánaða millibili. Eftir að Rúnar
Þór útskrifaðist eftir langa dvöl á
vökudeild komst þú oft við heima,
bara til að tékka hvort allt væri í lagi
og ekki minna eftir að fötlun hans
kom í ljós. Rúnar Þór elskaði að
hlusta á þig spila á harmonikku og
þú spilaðir inn á kassettu handa hon-
um svo hann gæti hlustað þegar þú
varst ekki hjá honum með nikkuna.
Þú varst stoltur af dugnaði Rúnars
Þórs með nám og það að búa á
heimavist á Sauðárkróki þrátt fyrir
sína líkamlegu fötlun og að hann
skyldi taka bílpróf sl. sumar. Sig-
mari Inga reyndist þú einnig vel,
hældir honum fyrir nám og tónlist-
ina og hvattir hann áfram. Þú tókst
það nærri þér þegar upp komu leið-
indi með tónlistarnám sl. haust og
ákvaðst að hjálpa mér að leita ann-
arra leiða til að hann gæti lært meira
á saxófóninn sem þér þótti mjög
skemmtilegt hljóðfæri og hafðir
gaman af að hlusta á hann spila. Það
tókst núna í janúar sl. í öðru bæj-
arfélagi og ætlaðir þú sjálfur að sjá
um alla keyrslu svo þetta gæti orðið
að veruleika en þá var bara heilsa
þín orðin svo slæm að til þess kom
ekki. Á saxófóninn spilar Sigmar
Ingi með ánægju en um leið er hann
hryggur yfir því að geta ekki spilað
fyrir þig en hann náði að gera það
rúmri viku áður en kallið kom. Heið-
ar Berg er einungis fjögurra ára en
saknar afa síns mikið og það fyrsta
sem hann spurði pabba sinn að, þeg-
ar honum var sagt að afi væri dáinn,
var: „Og hver á þá að vera hjá
ömmu?“ Heiðar Berg skilur þetta
kannski betur en önnur börn á hans
aldri því hann veit um systurnar sín-
ar sem við heimsækjum í kirkju-
garðinn reglulega og því er þessi
umræða honum ekki svo framandi.
Njáli eiginmanni mínum tókst þú
eins og hann væri þinn eigin sonur
og reyndist þú okkur vel. Þú varst
ánægður að ég skyldi drífa mig í há-
skólanám þrátt fyrir erfiðar heim-
ilisaðstæður. Alltaf gat ég leitað til
þín, ef bíllinn bilaði þá hafði ég sam-
band við manninn minn en hringdi
líka í pabba minn, bara svona til ör-
yggis.
Elsku pabbi minn, ég vil með
þessum orðum kveðja þig og þakka
þér fyrir að hafa ávallt verið til stað-
ar fyrir mig og fjölskyldu mína.
Þín
Ásta.
Þórir Heiðmar Jóhannsson HINSTA KVEÐJA
Nú kveð ég þig kæri Þórir
og þakka þér liðin ár.
Er trítluðum við um túnið
Refsteinsstöðum á.
Svo hjálpsamur, hlýr og góður
er einkunnargjöfin mér frá.
Hvíl í Guðs friði.
Þín
Ásta æskusystir.
Morgunblaðið birtir minningargreinar endurgjaldslaust alla útgáfudaga.
Skil | Greinarnar skal senda í gegnum vefsíðu Morgunblaðsins. Smellt á
reitinn Senda inn efni á forsíðu mbl.is og viðeigandi efnisliður valinn.
Skilafrestur | Ef óskað er eftir birtingu á útfarardegi verður greinin að
hafa borist eigi síðar en á hádegi tveimur virkum dögum fyrr (á föstudegi ef
útför er á mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað getur birting dregist, enda þótt grein berist
áður en skilafrestur rennur út.
Lengd | Minningargreinar sem birtast í Morgunblaðinu séu ekki lengri en
3.000 slög. Ekki er unnt að senda lengri grein. Lengri greinar eru eingöngu
birtar á vefnum. Hægt er að senda örstutta kveðju, HINSTU KVEÐJU, 5-15
línur. Ekki er unnt að tengja viðhengi við síðuna.
Minningargreinar
✝
Elskulegur eiginmaður minn, faðir, tengdafaðir, afi
og langafi,
GUÐMUNDUR SÆVIN BJARNASON
frá Ökrum í Fljótum,
Hverfisgötu 47,
Hafnarfirði,
lést á St. Jósefsspítala í Hafnarfirði laugardaginn
13. febrúar.
Útför hans fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju við Strandgötu mánudaginn
22. febrúar kl. 15.00.
Marheiður Viggósdóttir,
Ásdís Guðmundsdóttir, Birgir Sigmundsson,
Bjarney Guðmundsdóttir, Bjarni Guðjónsson,
Guðlaug Guðmundsdóttir, Jón Alfreðsson,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi og langafi,
HINRIK S. VÍDALÍN JÓNSSON,
Suðurvangi 15,
Hafnarfirði,
lést á deild 14 G Landspítalanum við Hringbraut
fimmtudaginn 11. febrúar.
Útför hans fer fram frá Hafnarfjarðarkirkju
þriðjudaginn 23. febrúar kl. 15.00.
Hulda Magnúsdóttir,
Jón V. Hinriksson, Guðrún Júlíusdóttir,
Magnús J. Hinriksson, Guðríður Aadnegard,
Margrét Steingrímsdóttir,
barnabörn og barnabarnabörn.
✝
Innilegar þakkir færum við þeim fjölmörgu, sem
heiðruðu minningu eiginmanns míns,
STEINGRÍMS HERMANNSSONAR
fyrrv. forsætisráðherra,
á margvíslegan hátt og auðsýndu samúð og
virðingu.
Einnig þökkum við öllum þeim, sem önnuðust
hann af frábærri alúð í veikindum hans.
Edda Guðmundsdóttir og fjölskylda.