Morgunblaðið - 19.03.2010, Page 27

MORGUNBLAÐIÐ | 27
frekar samsettan geisladisk. Þannig
vildum við gefa veislunni alþjóðlegan
blæ í okkar anda,“ segir Elisa.
Þakklát vinum og ættingjum
„Mig hafði ekki langað til að gifta
mig fyrr en ég hitti Björn,“segir El-
isa aðspurð hvort hún hefði lengi
haft hugmyndir um draumabrúð-
kaupið. „Þegar við ákváðum svo að
gifta okkur langaði mig strax að
halda stóra veislu með vinum og fjöl-
skyldu þar sem allir kæmu saman,
væru viðstaddir þessa stund og fögn-
uðu með okkur. Ég vildi líka hafa
ýmiss konar smáatriði til að sýna að
við værum þakklát öllum að koma og
höfðum hugsað fyrir öllu. Það er hefð
á Ítalíu að giftast í heimabæ brúð-
arinnar svo það var mjög notalegt að
halda brúðkaupið þar. Ég var mjög
stolt að geta sýnt öllum Orvieto og
ánægð að gestunum fannst bærinn
jafnfallegur og mér. Þetta var góð
blanda af ítölsku og íslensku brúð-
kaupi. Ættingjar mínir eru vanir að
borða mikið í brúðkaupum svo við
lögðum upp úr að hafa matseðilinn
veglegan. Þá var gestafjöldinn hæfi-
legur en á Ítalíu tíðkast oft að bjóða
um 200 gestum,“ segir Elisa. Eftir
brúðkaupið fóru Björn og Elisa í
siglingu um Miðjarðarhafið og heim-
sóttu meðal annars Grikk land og
Tyrkland.
maria@mbl.is
Glens og grín Grímur, gervinef og gleraugu voru á borðum fyrir gesti að fíflast með í veislunni svo hún yrði létt og skemmtileg.
Minningar Gestirnir fengu ýmis konar gjafir til að taka með sér heim.
Það er hefð á Ítalíu að
giftast í heimabæ
brúðarinnar svo það
var mjög notalegt að
halda brúðkaupið þar.
Ég var mjög stolt að
geta sýnt öllum Or-
vieto og ánægð að
gestunum fannst
bærinn jafnfallegur
og mér.