Skólablaðið - 01.02.1972, Blaðsíða 23

107
einn fyrir pabba
eiim fyrir afa
einn fyrir frænda f hólasveit
einn fyrir fvar holbein
einn fyrir fvar góða holbein
einn fyrir fvar voða góða holbein
einn fyrir fvar alveg agalega góða fvar holbein
og einn fyrir fvar alveg gasalega agalega voða-
lega góða holbein. fvar holbeinn 68 kg er orð-
inn saddur.
eg skil þetta ekki með dósirnar. það er eins
og þær sitji fastar f heilanum hjá mér. þær
bara elta mig. þær láta mig ekki f friði. það
er allt að fyllast af dósum. sko maðurinn minn
sagði..
fvar holbeinn rétti úr öllum fimm puttum sfn-
um og beygði sig f mjóhryggnum. þessa sveigju
Ifkamans notaði hann til að leysa skóþveng sinn
vinstra megin. síðan þann hægri. úr gulrönd-
óttu sokkunum. úr grænköflóttu buxunum. úr
drappirjóttu skyrtunni. úr netnærskyrtunni. úr
bleiku hálfsíðu nærbuxunum. úr vogunum. frós-
óttu náttfötin. upp f rúm og hlægja glatt og létt.
fvar holbeinn er farinn á fyllerf.
C
freisting satans var ixmi f herberginu. hún lá á
borinu. lostafuil og látlaus f sakleysi súiu og
lymsku. engin föt nálægt svo kílómetrum skipti.
fvar holbeinn stóð út f horni og gat ekki slitið
augun frá borðinu og svitnaði f hnakkagrófinni
og kreisti puttana súia og smáskalf f hnjálið-
um og hugsaði ljótt. hún sendi frá sér þúsundir
af seiðandi örbylgjum. sem hittu beint f mark.
hún lá alveg kjur samt virtist sem ómótstæðið
f sinni fullkomnustu mynd sveiflaði sér þama f
austurlenzkum þarmadansi. .
seiðandi seiðandi lokkandi freistandi freistandi
tælandi fvar holbeinn var byrjaður að svitna á
bakinu. á énni hans byrjuðu örsmáar kristal-
tærar svitaperlur að safnast saman til skrafs
og ráðagerða. fvar holbeinn kyngdi þurrum
hálsi. svima tók að sækja á hann og honum
fannst hjartað sitt litla vera að springa. hann
var að kafna. kafna. hann var f súrefnisnauð.
blóðið tapaði ljósrauðum lit súium og fór
aðeins með helmingsmagn af þvf súrefni til
heila fvars holbeins en hann þurfti til að geta
hugsað rökrétt. fvar holbeinn fór að gefa eftir.
fvar holbeinn hætti að hugsa um flest aðeins
eitt komst að :
sú litla þarna á borðinu. hún lá þarna enn og
geislaði freistingunni með margföldum þrótti
frá sér :
komdu.. komdu.. kommmdu... komdu maður.
fvar holbeinn gafst upp. hægum dragandi skref-
um dróst hann að borðinu. titrandi höndum....
titrandi höndum þreif hann f hana og velti
henni skjálfandi milli fingra sér vfsifingurs og
löngutangar.
postafen.. tilgangur lffsins.. innihald sálarinnar
f einni lftilli saklausri skjannahvftri pillu.
uhmm.