Skólablaðið

Árgangur

Skólablaðið - 01.02.1972, Blaðsíða 49

Skólablaðið - 01.02.1972, Blaðsíða 49
r Maðurinn er ábyrgur gerða sinna.og hann verður að vita, að svo sé, annars tekur ekkert við nema dauðinn. Hér er um að ræða nauðsyn sjálfs mannlífsins, forsendu alls mannlegs lifs, allrar manniegrar breytni. Siðrænir dómar eiga rétt á sér, þvf að ákvarðanir mannsins ráða athöfn- um hans og siðgæðisdómarnir verða að vera vitaðar orsakir og leiðarljós ákvarðananna. Einstaklingurinn verður að skynja sig sem þjóðfélagslega veru, er hefur ábyrgð gagnvart öðrum einstaklingum þjóðfélagsins. Að svo miklu leyti, sem maðurinn skapar sögu sfna sjálfur og breytir heiminum vitandi vits um afleiðingár athafna sinna, láta hugmyndir hans um rétt og rangt til sfn taka f þróuninni. Þannig verður "hugsjón að efnislegum veruleika, þegar hun nær tökum á fjöldanum", eins og Marx orðaði það. Frelsið er ekki frelsi undan löggengi, það er frekar á vissan hátt innsýn f þetta löggengi. Frelsið felst að nokkru f þvf, að við þekkjum lögmái hins hiutverulega heims sem og þá þætti innra með okkur sjálfum, er áhrif hafa á gerðir okkar. Það felst einnig f þvf, að við þekkjum og ger- um okkur grein fyrir afleiðingum gerða okkar að það, sem verður, sé vitað og viljað f okkur sjálfum, að við vitum, hvernig hið liðna felur f sér hið ókomna, vfsindaleg þekking er þvf nauðsynleg forsenda frelsisins. Þannig verður vituð afleiðing ákvörðunarinnar jafnframt ein af orsökum hennar, ákvörðunin verður frjáls, þegar við skynjum, að við erum sjálf löggjafar og skapendur atburðarrásarinnar. Og þvf auðveldar sem við eig- um með að skapa sögu okkar, vera löggjafar okkar eigin Iffs, þvf frjálsari erum við. En sú ópersónulega tækniveröld, sem nú umlykur okkur, hindr- ar þetta sköpunarstarf, gerir okkur undirgefin lögmáium, er við sem ein- staklingar getum engin áhrif haft á og skynjum okkur þvf ófrjálsa. Gestur ölafsson 133 MitiVMin rfþr land okVar Af bls. 14. viðvfkjandi hernum er fáránlegt, - það eru lygar og áróðursbragð, - upp- spuni frá rótum. fsland yrði aldrei varið nema með styrjöld og gæti slfkt orðið dýrkeypt spaug. Herstöðin hefur engan varnarmátt, enda er hún ekki hér til að verja okkur fslendinga, þvf hvaða heilvita manni dettur f hug, að Bandarfkjamenn láti hag okkar sig einhverju skipta. Það hefur þvf míður bæði sýnt sig og sannað, að þar skiptir ekkert máii nema þeirra eigin hagsmunir og hika þeir ekki við að myrða heila þjóð, ef þvf er að skipta. f þorskastrfðinu, þegar einni "vinaþjóðinni" varð það á að haldast hér uppi vopnavald og yfirgangur, þá reyndust bæði varnarsamningurinn og Natoaðild Iftils virði, - þá urðum við einir að standa f strfði, þrátt fyrir alla þá aðstoð og allt það verndarblaður, sem fest er á blað f Natosáttmálanum. A Suðurnesjum hefur herinn sprengt upp húsaleigu, þar grær herstöðin eins og iílgresi f vanræktum jurtagarði, illgresi, sem við eigum að taka okkur saman um að reyta.- Það er augljóst mál, að Bandarfkjamenn ætla sér að gleypa hverja fs- lenzka sál og hafa nú þegar náð f sárgrætilega margar. Við höfum fylkt okkur um arðræningja og kúgara, við höfum látið þjáningar annarra okkur engu skipta, en varpt eggjum fyrir blóðþyrsta og peningasjúka djöfla. Eg skil ekki blindni fólks f þessum efnum, skil ekki hversu mjög hefur tekizt að breyta manndómi margra, hvernig sjálfstæðishvatir þeirra virðast afmáðar með öllu. Afleiðing hersetunnar er glötun heið- arleika, frelsis, sjálfstæðis og þjóðernis, hún er djöfullinn sjálfur. A Suðurnesjum eru mörg sjávarútvegsþorp og þar er auðvelt fyrir okkur að byggja upp fullvinnslu sjávarafurða, sem skapaði næga atvixmu. Það er svo sannarlega tfmi til kominn að amerfska auðvaldið hætti að græða á fslenzkum verkalýð. - Við fslendingar einir höfum rétt til að ráða þessu landi og byggja það. Enn höfum við tækifæri og skulum þvf neyta allra krafta til að koma hernum burt. - VINNUM AFTUR LAND OKKAR OR HÖNDUM AMERISKS AUÐVALDS. Unnur S. Bragadóttir
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60

x

Skólablaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Skólablaðið
https://timarit.is/publication/782

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.