Skólablaðið - 01.02.1972, Qupperneq 32

116
sunmm valdatnonnuin
r2ri«) haimana
Viðtal við Kjartan Gunnarsson
Kjartan Gunnarsson átti sæti á sfðasta landsþingi fyrir hönd M.R. og var
hann f hópi þeirra fulltrúa, er gengu af þingi, þegar piha átti f gegn án
umræðna, hina margumtöluðu ályktunartillögu um smðning við 1. des.
nefnd stúdenta. Eftirfarandi viðtal var tekið við Kjartan fyrir skömmu.
Hvemig stóð á þvf að þú gekkst af þinginu, Kjartan ?
Laugardaginn 13. nóvember kom fram á þinginu tillaga um að landsþingið
lýsti yfir stuðningi við 1. des. nefnd stúdenta við Háskóla fslands. Að
dómi mjög margra þingfulltrúa átti þessi tillaga alls ekkert erindi inn á
þingið. Var strax á 1. sameiginlega þingfundi borin upp frávfsunartillaga
á þessa tillögu, sem var felld á jöfnum atkvæðum 21 gegn 21, en sam-
þykkt var að taka tillöguna fyrir f lok þingsins.
Þingstörfum var sfðan haldið áfram f skugga þessarar tillögu.
Að kvöldi sunnudagsins var tillagan svo tekin fyrir, sem sfðasta mál á
dagskrá Þá var orðið ljóst, að allmargir fulltrúar töldu sig ekki hafa
umboð frá nemendum til þess að fjalla um tillögu sem þessa. Þó má
telja að mikill meirihluti þingfulltrúa hefði gjarnan viljað ræða um þessa
tillögu að vfsu ekki efnislega heldur hvort tillögur af þessu tagi bæri
yfirleitt að ræða. En þvf var svo sannarlega ekki að heilsa, að flutn-
ingsmenn 1. des. tillögunnar hefðu hugsað sér að leyfa nokkrar umræð-
ur um málið. Börðu þeir f gegn dagskrártillögu þess efnis, að engar
umræður yrðu leyfðar. Þegar þessi dagskrártillaga hafði verið samþykkt
þótti mér sem þeim lýðræðisgrundvelli, sem þingið hafði starfað á fram
til þessa, hefði verið varpað fyrir róða og þvf ætti ég ekkert erindi þar
lengur. Eg tel, að þessi sami hugsunarháttur hafi einnig ráðið gerðum
annarra þingfulltrúa, sem út gengu.
Nú gerðix þú tilraun til að fá orðið, áður en þú gekkst af fundi, en án
árangurs. Hvað ætlaðir þú að segja við þingheim ?
1
Já, það er rétt, ég gerði mjög örvæntingarfulla tilraun til þess að skýra
afstöðu míha, áður en til atkvæðagreiðslu yrði gengið. f þvf skyni gekk
ég meira að segja svo langt, að stfga upp á borð, en var að sjálfsögðu
algerlega hunzaður eins og allir þeir aðrir menn á þinginu sem vildu, að
þetta mál fengi lýðræðislega afgreiðslu. Eg ætlaði að gera grein fyrir
þeirri skoðun minni, að einingu landsþingsins og framtfð L. f. M. væri
stefnt f voða með þvf að eyðileggja hvert landsþingið á fætur öðru með
umræðum og tillögum um mál, sem hvorki þingfulltrúar né nemendur
skólanna f heild eru sammála um að ræða beri og/eða gera samþykkt
um á L.f. M. þingum, og varða ekki menntaskólanema sem menntaskóla-
nema heLdur eínungis sem almenna borgara. Eg ætlaði sem sagt að
undirstrika þá skoðun miha, að á landsþingi eigi einungis að fjalla um
afmörkuð sérhagsmunamál nemenda, svo sem afnám frjálsrar gróða-
álagningar á námsbækur og aukna þátttöku nemenda f stjómum og töku
ákvarðana innan skólanna, mannúðlegar reglur varðandi nemendur á
heimavismm og svo framvegis.
Ert þú þá þeirrar skoðunar að setja beri strangar reglur um starf
L.f. M. og hvað ræða eigi á þingum þess.?
Já, vissulega er það álit mitt og ég leyfi mér að fullyrða, að án slfkra
reglna mun starf sambaiidsins aldrei bera þann ávöxt, sem gert var ráð
fyrir, er samstaða náðist milli skólanna að stofna L. f. M. , sem vinna
ætti að auknum tengslum milli skólanna og framgangi sameiginlegra hags-
muna þeirra.
f framhaldi af þessu, hvað viltu þá segja um opnun skrifstofú á vegum
L. f. M. og ráðningu starfsmanns ?
f fyrstu tillögum um stofnun L. f. M. var gert ráð fyrir opnun skrifstofu,
sem tæki að sér atvinnumiðianir skólanna og annaðist sameiginleg bóka-
kaup. Þetta tel ég verða brýnna með hverju árinu sem líður og án þess-