Morgunblaðið - 01.04.2010, Síða 24

24 Minningar
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 1. APRÍL 2010
Elsku afi. Nú ertu
búinn að kveðja okkur
og lagður af stað í ferð til að hitta for-
eldra þína og systkini sem farin voru
á undan. Ég á svo góðar minningar
frá öllum tímanum sem ég var hjá
þér og ömmu í Eyrarlandsveginum.
Það var alltaf svo gott að koma og
finna hlýjuna og kærleikann hjá ykk-
ur. Ég bjó fyrstu æviárin mín í hús-
inu í Eyrarlandsveginum þegar
mamma og pabbi voru að klára
Menntaskólann á Akureyri og kom
svo oft í pössun á meðan þau kláruðu
Háskólann. Það var alltaf gaman
koma og gaman að leika sér í garð-
inum í kringum húsið og í Lystigarð-
inum sem er rétt hjá húsinu. Bæði þú
og amma eigið sérstakan stað í
hjarta mínu eftir allar stundirnar
sem við áttum saman. Bræður mínir,
Aron og Viktor, komu líka í heim-
sókn nú seinni árin, en okkur fannst
öllum svo yndislegt að vera hjá þér,
elsku afi.
Eftir að ég varð núna ófrísk að
mínu fyrsta barni langaði mig alltaf
að geta komið norður og leyft þér að
sjá það eftir að það kæmi í heiminn.
Því miður náðist það ekki, en lífið er
svo skrítið og óútreiknanlegt því ég
fæddi litla drenginn minn 24. mars,
sama daginn og þú kvaddir þennan
heim. Í hvert sinn sem við munum
Sigurður Björgvin
Svanbergsson
✝ Sigurður BjörgvinSvanbergsson
fæddist í Lögmanns-
hlíð 16. júlí 1920.
Hann lést á dval-
arheimilinu Hlíð á Ak-
ureyri þann 24. mars
síðastliðinn.
Útför Sigurðar var
gerð frá Akureyr-
arkirkju 31. mars
2010. Jarðsett var að
Lögmannshlíð.
halda upp á afmæli
hans munum við líka
minnast þín og hversu
góður þú varst mér.
Elsku afi, far þú í
friði og megi góður
guð blessa þig og gefa
ömmu styrk.
Þín afastelpa,
Ásta
Sigurðardóttir.
Sigurður var
tengdafaðir minn í 12
ár en vinskapurinn hélst þau 14 ár
sem liðin eru frá því að „formlegum“
fjölskyldutengslum okkar lauk.
Hann var 63 ára þegar við kynnt-
umst, þá vatnsveitustjóri á Akureyri
og varð ég þess vör að hann sinnti
Vatnsveitunni af sömu natni og ann-
að fólk sinnir sínu einkafyrirtæki. Í
svefni sem vöku vakti hann yfir gæð-
um kalda vatnsins, fann nýjar vatns-
lindir fyrir Akureyringa og skipu-
lagði hvernig best væri að koma
vatninu til bæjarbúa. Fyrir 22 árum
urðu miklar breytingar á lífi Sigurð-
ar og Ástu, þegar hún varð fyrir lík-
amlegu áfalli. Eftir það tók Sigurður,
þá 68 ára, við öllum rekstri heimilis-
ins. Var unun á að horfa hvað hann
sinnti henni og heimilinu af mikilli al-
úð. Aðdáunarvert og lærdómsríkt
var að sjá hvernig hann hagaði lífi
sínu, þegar starfsorka fór þverrandi,
löngu eftir áttrætt. Hann kom hæg-
indastól fyrir í þvottahúsinu og hvíldi
sig þar í garðslættinum eða snjó-
mokstrinum. Svo hló hann dátt að
þessu fyrirkomulagi hjá sér. Í huga
hans voru örugglega engin vanda-
mál, bara verkefni til að leysa.
Söngur var aðaláhugamál Sigurð-
ar sem hafði fallega og djúpa bassa-
rödd og var alla tíð ein af sterku
stoðunum í Karlakórnum Geysi og
Gömlum Geysismönnum. Hann
ásamt hópi Geysismanna sem tóku
að sér að syngja við jarðarfarir, voru
í gamni innan fjölskyldunnar kallað-
ir Násöngvararnir og að heyra Sig-
urð syngja einsöng í Faðirvorinu, við
jarðarfarir, er nokkuð sem viðstadd-
ir gleymdu seint. Fyrir nokkrum ár-
um stóð hann að útgáfu á geisladiski
með söng sinna gömlu félaga í Geysi-
skvartettinum. Þetta verkefni gaf
Sigurði mikla gleði og vann hann það
af sömu hugsjón og nákvæmni og
annað sem hann tók sér fyrir hend-
ur. Sigurði féll sjaldan verk úr hendi.
Síðustu árin nýtti hann í að hand-
skrifa söguna sína, frá því að hann
var lítill strákur í Lögmannshlíð og
ungur maður á Akureyri. Ævin hans
var framan af ekki dans á rósum.
Fimm ára gamall missti hann móður
sína og nýfæddan bróður úr misling-
um. Eftir það ákvað faðir hans að
byggja húsið nr. 97 við Þórunnar-
strætið. Þar sleit Sigurður barns-
skónum ásamt föður, stjúpu, systk-
inum og hálfsystkinum. Hann fór
fljótt að vinna fyrir sér og sem ungur
maður var hann m.a. vinnumaður í
Lundi, býlinu sem þá var langt ofan
við byggð bæjarins. Á seinni árum
ræddum við oft saman um bæjar-
málin.
Sigurður hafði allt þar til yfir lauk
mjög ákveðnar skoðanir á mönnum
og málefnum. Við vorum oft sam-
mála um hugmyndir frá bæjarstjórn
sem væru betur látnar niður falla.
Við viljum líka fleiri gosbrunna í bæ-
inn og sagði hann mér frá þeirri hug-
mynd sinni að nýta ætti klappirnar
austan í hæðinni við Glerárgötuna,
fyrir myndarlegan foss. Að leiðar-
lokum vil ég þakka Sigurði fyrir alla
umhyggjuna sem hann alla tíð sýnd-
ir mér og strákunum okkar Hrafns
Óla. Alltaf var hann boðinn og búinn
ásamt Ástu að rétta okkur hjálpar-
hönd og við hvert einasta innlit til
þeirra töfraði hann fram stórveislu.
Kæra Ásta, ég votta þér og allri
fjölskyldunni mína innilegustu sam-
úð.
Sía.
✝ Magnús var fædd-ur í Reykjavík 16.
október 1913, hann
lést 4. mars 2010, 96
ára að aldri.
Móðir Magnúsar
var Kristólína Guð-
jónsdóttir, ættuð úr
Stóru-Mörk undir
Eyjafjöllum, og faðir
hans Jón Magnússon
frá Miðseli í Reykja-
vík. Magnús var alinn
upp hjá ömmu sinni
og afa, Kristínu og
Guðjóni úr Stóru-
Mörk, og bjuggu þau með barna-
hópinn sinn lengst af á Frakka-
stígnum.
Magnús kvæntist Lilju Hjaltadótt-
ur, dóttur Eldeyjar-Hjalta, 1937.
Þau eignuðust tvær dætur. Guðrún
Kristín er ein á lífi.
Lilja dó í janúar 2001,
og var mikill missir að
svo yndislegri eig-
inkonu. Barnabörn
Magnúsar eru Magn-
ús, Helgi, Kristín og
Hjalti Bjarnabörn,
barnabarnabörnin
Bjarni Þór, Högni
Freyr, Roxanne, Þur-
íður Lilja, Lilja Sól og
Dagur Hrafn.
Magnús var gjald-
keri hjá Kolum og
salti í 10 ár, síðar
verslunarstjóri hjá Slippfélaginu við
Mýrargötu frá stofnun þess í tæp-
lega 50 ár.
Magnús Jónsson, Skarphéðins-
götu 2, var jarðsunginn frá Dóm-
kirkjunni í Reykjavík 11. mars 2010.
Mig langar til að minnast föður-
bróður míns, Magnúsar Jónssonar,
með fáeinum orðum. Ástæðan fyrir
því er þakklæti í hans garð og konu
hans, Lilju Hjaltadóttur, sem lést
fyrir tæpum áratug.
Líf foreldra minna og okkar systk-
inanna var samofið lífi þeirra Magga
og Lilju. Foreldrar mínir hófu bú-
skap sinn í húsi þeirra hjóna, á
Skarphéðinsgötu 2 í Reykjavík, þar
sem systir mín og eldri bróðir
bjuggu sín fyrstu æviár. Samgangur
var mikill milli fjölskyldnanna enda
voru pabbi og Maggi ekki einungis
bræður heldur líka bestu félagar.
Þeir höfðu náið samband alla tíð, allt
fram á seinasta dag. Var það Maggi
sem fór með pabba í hans seinasta
flug, sem flugstjóri hjá Flugleiðum,
áður en hann lét af störfum fyrir ald-
urs sakir. Fannst mér vænt um að
það var hann sem fór með pabba í
það flug.
Báðir bræður mínir unnu svo hjá
Magga í Slippfélaginu í Reykjavík og
nutu leiðsagnar hans og góðvildar á
unglingsárunum.
Heimsóknir okkar á heimili þeirra
hjóna voru alltaf eftirminnilegar og
skemmtilegar. Móttökurnar voru
svo hlýjar og innilegar og gestrisnin
svo mikil. Það var alltaf gott að vera í
návist þeirra. Rósemi og hlýtt við-
mót mætti manni en líka mikil glað-
værð.
Ég minnist þess sérstaklega er við
heimsóttum Magga og Lilju austur í
Kálfsholt. Skógi vaxið, fagurt land
þeirra við Hvítá var heillandi. Ég
minnist veiðitilrauna í ægifögrum
gljúfrum Hvítár og feluleikja í skóg-
inum. Maggi og Lilja voru þá, eins og
alltaf, svo umhyggjusöm og skiln-
ingsrík við ærslafulla æskuna. –
Yndislegar stundir. Ævintýralegar
minningar.
Ég vil þakka þeim Magga og Lilju
alla gæsku þeirra, gjafir og um-
hyggju í minn garð og systkina
minna og þótt samband mitt við þau
hafi minnkað með tímanum, eins og
gengur og gerist í dagsins önn, þá
finn ég að allar hinar góðu minningar
sem ég á um þau eru fastar í huga
mér og hjarta – og þær hverfa þaðan
aldrei.
Að endingu vil ég votta öllum að-
standendum dýpstu samúð mína og
fjölskyldu minnar.
Marfríður Smáradóttir.
Magnús Jónsson
Drottinn er minn
hirðir,
mig mun ekkert
bresta.
Á grænum grundum
lætur hann mig hvílast,
leiðir mig að vötnum,
þar sem ég má næðis njóta.
Hann hressir sál mína,
leiðir mig um rétta vegu
fyrir sakir nafns síns.
Jafnvel þótt ég fari um dimman dal,
óttast ég ekkert illt,
því að þú ert hjá mér,
sproti þinn og stafur hugga mig.
Þú býr mér borð
frammi fyrir fjendum mínum,
þú smyr höfuð mitt með olíu,
bikar minn er barmafullur.
Já, gæfa og náð fylgja mér
alla ævidaga mína,
og í húsi Drottins bý ég langa ævi.
(23. Davíðssálmur.)
Við kynntumst haustið 1999, þú
lítill, ljóshærður með fallegu bláu
augun þín. Bæði vorum við að hefja
störf í Laugargerðisskóla, þú sem
nemandi, ég sem skólastjóri. Þú
Þórólfur Helgi
Jónasson
✝ Þórólfur HelgiJónasson fæddist
á Akureyri 2. sept-
ember 1988. Hann
lést í bílslysi hinn 13.
mars sl.
Þórólfur Helgi var
jarðsunginn frá Egils-
staðakirkju 23. mars
2010
komst að norðan, ég
að sunnan. Þær eru
ótrúlegar tilviljanirn-
ar í lífinu. Örlögin hög-
uðu því þannig að í
nokkra mánuði bjóst
þú hjá okkur Pálínu,
dóttur minni, sem þá
var aðeins 5 ára göm-
ul. Í hennar huga bjóst
þú hjá okkur nánast
allan þann tíma sem
við bjuggum í Laugar-
gerði. Minni lítilla
barna er skemmtilegt.
Ég minnist tíma okkar
saman með mikilli gleði. Mikið bakað
af Betty Crocker súkkulaðikökunni
góðu, þú vildir hana með brúnu
kremi en Pálína með hvítu, þá varð
að skiptast á. Þú að æfa þig á gít-
arinn, sem þú varst að læra á hjá
Steinku Páls. Þið Pálína að vesenast
í tölvunni saman. Þú varst alltaf svo
góður og þolinmóður við hana. Svo
skildu leiðir, þegar við Pálína flutt-
um aftur suður. Þú komst að heim-
sækja okkur, það var svo notalegt.
Oft höfum við rætt um þig og það var
ánægjulegt þegar við hittumst aftur
á Facebook, því frábæra tæki. Fyrir
stuttu var ég að skoða myndir af þér
á þorrablóti fyrir austan, þar sem þú
dansaðir við stelpurnar, alltaf jafn
heillandi. Við áttum saman stutta
stund og eftir lifa fallegar minning-
ar. Takk fyrir samveruna, elsku
Helgi minn.
Fjölskyldu og vinum votta ég mína
dýpstu samúð.
Margret Ísaksdóttir.
✝
Elskulega móðir mín, vinkona, dóttir og systir,
GUÐMUNDA MAGNEA GUNNARSDÓTTIR,
lést á heimili sínu mánudaginn 29. mars.
Útförin verður auglýst síðar.
Fyrir hönd aðstandenda,
Gunnar Sigmar Kristjánsson,
Svavar Bergmann Indriðason,
Sigríður Magnúsdóttir,
Ásthildur Gréta Gunnarsdóttir,
Margrét Jenný Gunnarsdóttir,
Óskar Tryggvi Gunnarsson.
✝
Ástkær eiginmaður minn, faðir okkar, tengdafaðir,
afi, sonur, tengdasonur, bróðir og mágur,
VILHJÁLMUR HÁLFDÁNARSON,
Klapparstíg 1,
Njarðvík,
lést á Landspítalanum við Hringbraut mánudaginn
29. mars.
Útförin fer fram frá Ytri-Njarðvíkurkirkju föstudaginn
9. apríl kl. 14.00.
Bára Jónsdóttir,
Arnar Vilhjálmsson,
Hjördís Elísabet Vilhjálmsdóttir, Vilhjálmur Árni Kjartansson,
Fannar Vilhjálmsson,
Andrea Lind Vilhjálmsdóttir,
Hálfdán Þorgrímsson, Hjördís Vilhjálmsdóttir,
Jón Jóhannsson, Jóhanna Tyrfingsdóttir,
systkini og makar.
✝
Bróðir okkar, fósturbróðir og mágur,
INGIMAR ODDSSON
frá Presthúsum í Garði,
lést á heimili sínu í Linköping í Svíþjóð mánudaginn
15. mars.
Sóley Oddsdóttir,
Eyjólfur Gislason, Helga Tryggvadóttir.
✝
Elskulegur faðir okkar, tengdafaðir, afi, langafi og
langalangafi,
BENEDIKT ÞORVALDSSON
húsasmiður
frá Hólmavík,
Hrafnistu,
Reykjavík,
lést þriðjudaginn 30. mars.
Útförin verður auglýst síðar.
Guðbrandur Benediktsson, Guðlaug Þorkelsdóttir,
Þorvaldur Helgi Benediktsson, Sigurlaug Gísladóttir,
Birgir Benediktsson, Sigrún Sigurðardóttir,
Sigrún Benediktsdóttir,
Steinþór Benediktsson, Hildur Guðbjörnsdóttir
og afabörn.