Morgunblaðið - 30.06.2011, Side 29

Kallið er komið,
komin er nú stundin,
vinaskilnaðar viðkvæm stund.
Vinirnir kveðja
vininn sinn látna,
er sefur hér hinn síðsta blund.
Margs er að minnast,
margt er hér að þakka.
Guði sé lof fyrir liðna tíð.
Margs er að minnast,
margs er að sakna.
Guð þerri tregatárin stríð.
Far þú í friði,
friður Guðs þig blessi,
hafðu þökk fyrir allt og allt.
Gekkst þú með Guði,
Guð þér nú fylgi,
hans dýrðarhnoss þú hljóta skalt.
Grátnir til grafar
göngum vér nú héðan,
fylgjum þér, vinur. Far vel á braut.
Guð oss það gefi,
glaðir vér megum
þér síðar fylgja’ í friðarskaut.
(Vald. Briem.)
Elsku Björg, ég þakka ykkur
hjónunum fyrir alla velvild ykkar
í minn garð. Guð geymi ykkur. Jó-
hanni, Sigrúnu og fjölskyldu
þeirra og öðrum ástvinum votta
ég mína dýpstu samúð. Farðu í
friði, elsku Björg.
Gunnhildur.
Að heilsast og kveðjast er lífs-
ins gangur en þó er alltaf sárt að
kveðja einhvern sem manni þykir
mjög vænt um og það á við í dag
þegar ég kveð þig, elsku Björg.
En ég veit að þú og Ólafur hafið
hist á ný. Þið Ólafur hafið alltaf
verið mér svo góð og eigið pláss í
mínu hjarta og mun ég ætíð minn-
ast ykkar með hlýhug.
Sárt er vinar að sakna.
Sorgin er djúp og hljóð.
Minningar mætar vakna.
Margar úr gleymsku rakna.
Svo var þín samfylgd góð.
Daprast hugur og hjarta.
Húmskuggi féll á brá.
Lifir þó ljósið bjarta,
lýsir upp myrkrið svarta.
Vinur þó félli frá.
Góða minning að geyma
gefur syrgjendum fró.
Til þín munu þakkir streyma.
Þér munum við ei gleyma.
Sofðu í sælli ró.
(Höf. ók.)
Sigrúnu, Jóhanni, barnabörn-
um og öðrum aðstandendum vott-
um við okkar dýpstu samúð.
Kveðja,
Halldóra og börn.
MINNINGAR 29
MORGUNBLAÐIÐ FIMMTUDAGUR 30. JÚNÍ 2011
✝ Jóhanna Guð-rún Sveins-
dóttir fæddist 15.
10. 1932 að Reyni-
völlum í Suð-
ursveit. Hún lést
21. júní sl.
Foreldrar henn-
ar voru Sveinn
Mikael Einarsson
(1900 – 1988) og
Auðbjörg Jóns-
dóttir (1896-1993).
Bróðir Guðrúnar var Þorgils
Bjarni Sveinsson, fæddur að
Sandfelli í Öræfum (1934-1996).
Hjónin Sveinn og Auðbjörg
flytja að Sléttaleiti árið 1935,
þegar Guðrún er á þriðja ári, og
búa þar fram til 1951 að þau
flytjast að Dynjanda í Nesjum en
þaðan á Höfn í Hornafirði þar
sem þau bjuggu til
æviloka. Eig-
inmaður Guðrúnar
var Jóhann Karl
Stefán Albertsson
(1904-1992) hafn-
sögumaður, frá
Lækjarnesi í Nesj-
um, þau voru gefin
saman 1951 og
bjuggu fyrst í
Lækjarnesi en
fluttu 1954 á Höfn.
Fósturdætur þeirra Guðrúnar
og Jóhanns eru Jóna Myrtle
Ryan (f. 25.11.1955) og Elín Ma-
zelma Ryan (f. 12.8.1954). Vinur
Guðrúnar og sambýlismaður um
tíma síðustu árin var Jón Jó-
hannes Sigurðsson (1930-2007).
Útför Guðrúnar fór fram í
kyrrþey.
Guðrún Sveinsdóttir fæddist á
Reynivöllum í Suðursveit og var
aðeins á þriðja ári er foreldrar
hennar fluttu að bænum Slétta-
leiti, sem stendur í brattri hlíð
undir miklum hömrum Steina-
fjalls, og þykir mörgum bæjar-
heitið öfugmæli.
Þar bjuggu þau Sveinn og Auð-
björg fyrst í torfbæ með fjósbað-
stofu og síðar í nýju steinsteyptu
íbúðarhúsi sem þau byggðu sjálf
um 1940 með efnivið sem jörðin
gaf, rekavið og möl úr fjörunni,
allt flutt upp snarbratta hlíðina.
Ávallt stóð smiðja við bæjarhúsin
og þaðan bergmáluðu hamars-
högg og sungu í hömrunum á
kyrrum sumarkvöldum, segja
sumir að heyra megi högg í steðj-
anum enn.
Þótt ekki sé sléttlendinu fyrir
að fara, þá var Sléttaleiti á sinni tíð
ágæt bújörð og fylgdu hlunnindi
eins og reki og silungsveiði. Slétta-
leitishjónin voru sístarfandi, þekkt
fyrir verklag og útsjónarsemi, og
þarna ólu þau upp börnin sín, Guð-
rúnu og Bjarna, allt þar til þau
fóru öll alfarin frá Sléttaleiti 1951,
Guðrún þá tæplega tvítug yngis-
mær. Nútímafólk getur aðeins
gert sér í hugarlund hvernig var
að alast upp í torfbæ við ylinn af
húsdýrum, en sú kynslóð er ekki
öll gengin sem þessu kynntist. Átti
Guðrún aðeins góðar minningar
um lífið í fjósbaðstofunni, minntist
ekki að hafa nokkru sinni verið
kalt, hvað þá leitt hugann að fjósa-
lykt, þvert á móti hafi henni liðið
vel að heyra í kúnum og finna af
þeim yl og ilm. Guðrún giftist árið
1951 Jóhanni Karli Albertssyni
hafnsögumanni. Ekki varð þeim
barna auðið en tóku í fóstur tvær
stúlkur, Jónu og Elínu Ryan.
Guðrún bjó og starfaði á Höfn
öll sín fullorðinsár, vann meðal
annars í kaupfélaginu á Höfn, en
einng rak hún hannyrðaverslun.
Eftir að Guðrún missti mann sinn
bjó hún um skeið ein, en á efri ár-
um eignaðist hún góðan vin, Jón
Sigurðsson (1930 – 2007) og áttu
þau ánægjuleg ár saman og naut
Guðrún einnig góðra samskipta
við fjölskyldu hans.
Guðrún sýndi Sléttaleiti þann
sóma að byggja árið 2003 upp bæj-
arhúsin sem komin voru í rúst,
nýtti húsið sem sumardvalarstað
og bauð þangað skyldfólki og vin-
um. Af þeim höfðingsskap sem
einkenndi hennar fólk, þótt ávallt
væri það lítt efnum búið og ríki-
dæmi þess frekar mælt í hógværð
og lítillæti, ákvað hún síðan að
gefa húsið Rithöfundasambandi
Íslands í minningu foreldra sinna
og bróður, og einnig Einars Braga
rithöfundar, en þau voru systkina-
börn. Vonaðist hún til að húsið
mætti veita skáldum innblástur og
þar gætu þeir í framtíðinni dvalið
sem frekar yrkja skáldlönd og
Bragavelli en hrjóstrugar steina-
hlíðar.
Guðrún glímdi alla ævi við
þunglyndi, en tók því af sama
æðruleysinu og einkenndi hana í
öðru. Engum vildi hún vera byrði
en þurfti nokkrum sinnum að leita
sér lækninga til Reykjavíkur þeg-
ar þunginn lagðist hvað mest á
hana. Setti þetta ákveðinn svip á
lífshlaup hennar en hún vann úr
því eftir bestu getu. Varð það
henni sjálfri mikil lyftistöng að
ráðast í að endurbyggja Sléttaleiti
og gaman var að upplifa stórhug-
inn og framkvæmdagleðina og sjá
hve þessi áfangi gladdi hana og
efldi.
Blessuð sé minning Guðrúnar
Sveinsdóttur.
Harpa Björnsdóttir.
Það bar við haustið 2006 að Rit-
höfundasambandi Íslands barst
höfðingleg gjöf: fullbúið, nýupp-
gert íbúðarhús að Sléttaleiti í Suð-
ursveit. Þar var hvorki að verki
banki né auðjöfur, né heldur hið
opinbera, heldur kona á áttræðis-
aldri: Guðrún Sveinsdóttir. Gjöfin
var til minningar um foreldra
hennar og bróður, en einnig til að
heiðra minningu frænda Guðrún-
ar, skáldið Einar Braga, sem á
unglingsárum hafði verið sumar-
strákur þar á bæ. Eins og fyrr
segir var húsið búið húsmunum,
en einnig bókasafni og gögnum
sem tengdust höfundarverki Ein-
ars Braga. Ekki spillti fyrir að
Sléttaleiti er í túnfæti einhvers
sögufrægasta bæjar á Íslandi,
Hala í Suðursveit, og nágrennið
allt því skrifað í þaula af Þórbergi
Þórðarsyni. Bærinn stendur hátt í
hlíð með útsýni yfir endalaust ver-
aldarhafið og því ekki að undra að
Sléttaleiti hefur verið hvalreki
mörgum rithöfundi sem þangað
hefur sótt ásamt skylduliði til
sumardvalar eða vinnutarnar á
öllum árstímum.
Og nú þegar Guðrún Sveins-
dóttir er kvödd fylgja henni hlýjar
kveðjur frá Rithöfundasambandi
Íslands og þakkir fyrir höfðings-
skap sem lengi verður í minnum
hafður.
Pétur Gunnarsson og
Ragnheiður Tryggvadóttir.
Guðrún Sveinsdóttir
dyrnar hjá sér hafði hún enga
trú á að við yrðum vinkonur. Það
tók ekki langa tíma þar til við
náðum vel saman, ég gerði það
sem til var ætlast af mér hjá
henni og svo fengum við okkur
te saman áður en ég héldi áfram.
Þessar 30 mínútur sem við eydd-
um saman í spjall voru okkur
mikilvægar. Hún var mjög dug-
leg að kenna mér íslensku og ís-
lenska siði og ennþá í dag heyri
ég í henni þegar ég er að kenna
börnunum mínum að segja já,
takk eða nei, takk. Við töluðum
um allt milli himins og jarðar og
það kom mér á óvart að tvær
manneskjur með svo ólíkan bak-
grunn, menningu og með svo
miklu aldursbili ættu svo margt
sameiginlegt, til dæmis fórum
við báðar í sama skóla í Eng-
landi til að læra ensku og við
vorum báðar mikið fyrir klass-
íska tónlist og héldum mikið upp
á sinfóníuhjómsveitir. Ingibjörg
var voða dugleg að gera hitt og
þetta heima og ég kom til henn-
ar og gerði það sem hún gat ekki
gert. Það var eitt skipti um
haust sem hún sagði við mig að
næst þegar ég kæmi vildi hún að
ég myndi finna einhver ráð til að
þrífa stofugardínurnar en í milli-
tíðinni fór hún til læknis sem gaf
henni steratöflu og eftir 2 daga á
kúrnum fékk hún svo mikla orku
að þegar ég mætti til hennar
næst var hún uppi í tröppu að
pússa gardínukappann og var
sjálf búin að taka niður gard-
ínurnar bæði í stofu/borðstofu og
svefnherbergi, ég var alveg orð-
laus og þar sem hún var ákveðin
kona tók mig smástund að telja
henni trú um að ég ætti frekar
að fara upp í stiga, og gat sjálf
ekki ímyndað mér hvernig hún
fór að því að taka allar gard-
ínurnar niður án þess að slasast.
Stundum lá mikið á og ég
mátti ekki þrífa mikið, til dæmis
þegar Friðrik krónprins Dana
gifti sig. Ég sat mestallan tím-
ann hjá henni með te og appels-
ínuostaköku, sem var orðin í
uppáhaldi hjá okkur, og saman
vorum við að pæla í höttum og
kjólum gestanna. Þrátt fyrir að
ég hætti í þessu starfi fyrir sex
árum hringdi ég alltaf í hana eða
kom í heimsókn eins og tækifæri
leyfðu og alltaf þegar eitthvað
var að gerast í mínu lífi fannst
mér sjálfsagt að láta hana vita af
nýjustu afrekunum. Ég á eftir að
sakna þess að hringja í hana í
framtíðinni. Ég kveð Ingibjörgu
með gleði í hjarta fyrir að hafa
fengið tækifæri til að kynnast
henni. Hvíldu þig vel, vinkona,
og sjáumst aftur þegar tímanum
er náð.
Erica do Carmo Ólason.
Raðauglýsingar 569 1100
Nauðungarsala
Uppboð
Framhald uppboðs á eftirfarandi eign verður háð á henni
sjálfri, sem hér segir:
Borgarvík 24, fnr. 211-1157, Borgarnesi, þingl. eig. Þórunn Björg
Bjarnadóttir, gerðarbeiðandi Kaupfélag Borgfirðinga, þriðjudaginn
5. júlí 2011 kl. 10:00.
Sýslumaðurinn í Borgarnesi,
29. júní 2011.
Stefán Skarphéðinsson, sýslumaður.
Uppboð
www.naudungarsolur.is
Framhald uppboðs á eftirfarandi eignum verður háð á þeim
sjálfum, sem hér segir:
Esjugrund 10, 208-5597, 50% ehl., Reykjavík, þingl. eig. Ingimar
Kristinn Czzowitz, gerðarbeiðandi Borgun hf., mánudaginn 4. júlí 2011
kl. 14:00.
Skipholt 15, 227-8828, Reykjavík, þingl. eig. Brynjar Smári Þorgeirs-
son, gerðarbeiðandi Friðrik Kristjánsson, mánudaginn 4. júlí 2011
kl. 10:00.
Þórðarsveigur 17, 226-5901, Reykjavík, þingl. eig. K.R. Bjarnason ehf.,
gerðarbeiðendur Frjálsi fjárfestingarbankinn hf. og Þórðarsveigur
19-21, húsfélag, mánudaginn 4. júlí 2011 kl. 15:00.
Sýslumaðurinn í Reykjavík,
29. júní 2011.
Uppboð
Framhald uppboðs á eftirfarandi eignum verður háð á þeim
sjálfum, sem hér segir:
Eyrarhús lóð 2, fastanr. 212-4242,Tálknafjarðarhreppi, þingl. eig.
Sigurlaug Guðmundsdóttir, gerðarbeiðendur Sjóvá-Almennar
tryggingar hf. ogTálknafjarðarhreppur, mánudaginn 4. júlí 2011
kl. 13:00.
Strandgata 37, fastanr. 212-4571,Tálknafirði, þingl. eig. Eik ehf.,
trésmiðja, gerðarbeiðandi Húsasmiðjan ehf., mánudaginn 4. júlí 2011
kl. 13:30.
Strandgata 7, fastanr. 212-4058, Patreksfirði, Vesturbyggð, þingl. eig.
Einar Ásgeir Á. Ryggstein, gerðarbeiðendur Íbúðalánasjóður, Orkubú
Vestfjarða ohf. og Vátryggingafélag Íslands hf., mánudaginn 4. júlí
2011 kl. 10:00.
Sýslumaðurinn á Patreksfirði,
28. júní 2011.
Úlfar Lúðvíksson, sýslumaður.
Kæra vinkona, mikið sakna ég
þess að sjá þig ekki lengur koma
svífandi inn um dyrnar hjá mér
og segja, Marta mín, ertu heima,
en ég ætla sko ekkert að trufla-
.Við fengum okkur svo sæti við
eldhúsborðið yfirleitt snerir þú
bolla sem þú settir á eldavélina til
að flýta fyrir þurrkun, síðan var
kveikt á kerti sem ég hafði alltaf
á borðinu.
Margar góðar samræður átt-
um við sem snerust nú oftast um
börnin okkar og barnabörn, þau
áttu hug þinn allan, Magga mín,
og fylgdist þú ekki síður vel með
minni fjölskyldu. Það sem var
þér efst í huga var að gefa öllum
gjafir og fengu mín börn að njóta
þess og barnabörnin mín fengu
líka fallegu teppin sem þú hekl-
aðir.
Þá er mér minnistætt, Magga
mín, að þótt þú værir sárkvalin
sjálf hafðir þú nú meiri áhyggjur
af því hvernig hann Gunnar minn
hafði það í sínum veikindum, þú
varst alltaf að hugsa um þitt fólk.
Við eldhúsborðið komu oft upp
skondnar umræður, minnist ég
þess, Magga mín, að ef þér fannst
Margrét Guðfinna
Guðmundsdóttir
✝ Margrét Guð-finna Guð-
mundsdóttir fædd-
ist í Grindavík 18.
apríl 1949. Hún lést
á Landspítalanum
við Hringbraut 17.
júní 2011
Jarðarförin fór
fram 24. júní 2011 í
kyrrþey að ósk
hinnar látnu.
vegið að einhverjum
þá gastu haft mjög
sterk orð um það
sem yfirleitt endaði
með því að ég kút-
veltist um af hlátri
því þú varst ekki að
skafa utan af hlut-
unum.
En við áttum líka
saman stundir, bæði
í sorg og í gleði, eins
og gengur og gerist,
í dag þakka ég guði fyrir að hafa
haft þig til staðar þegar erfiðleik-
ar steðjuðu að og ég gat rætt við
þig, alltaf hafðirðu tíma fyrir
mig. Það sýnir þitt góða hjarta-
lag að þegar þú varst veik þá
spurðu krakkarnir mínir oft,
mamma, ertu búinn að heyra í
Möggu? Þú varst góð vinkona
þeirra og oft settust þau hjá okk-
ur til að spjalla.
Vinátta okkar spannar ekki yf-
ir marga áratugi, bara 13 ár. Á
þau á féll aldrei skuggi. Ef við
vorum í útlöndum þá bara
hringdumst við á.
Magga mín, ég mun nýta mér
öll þau góðu ráð sem þú varst bú-
in að gefa mér í garðrækt þegar
ég fer í minn garð en þið Gylfi
gerðuð tvo glæsigarða við heim-
ilin ykkar og báru þeir merki um
gott handbragð ykkar hjóna.
Kæra vinkona, ég kveð þig
núna í bili, ég veit að þér líður vel
núna, komin til hans Gylfa þíns
sem þú saknaðir svo mikið.
Ég sendi innilegar samúðar-
kveðjur til fjölskyldunnar.
Marta María
og fjölskylda.
Mikið var erfitt
að heyra að Bragi
frændi væri látinn.
Ég minnist þess vel
þegar hann kom reglulega í
heimsókn upp á Baugholt um
helgar í sínum venjubundu
göngutúrum. Hann var heilmikill
heimspekingur og fróður um hin
ýmsu málefni. Hann stoppaði yf-
irleitt ekki lengi en skildi eftir sig
heilmiklar bollaleggingar og fékk
mann virkilega til að brjóta heil-
ann.
Bragi var öðlingur og góður
drengur. Ég á ávallt eftir að
Bragi Kristjánsson
✝ Bragi Krist-jánsson,
Sólvallagötu 9,
Keflavík, fæddist
27. desember 1949.
Hann lést á Sjúkra-
húsinu í Keflavík
17. júní 2011.
minnast hans á af-
mælisdegi hans því
á síðasta ári fæddi
ég Ara Edward,
dreng okkar Nat-
han’s, á þeim degi.
Oft varð mér
hugsað til Braga í
sjúkralegunni og
bað pabba til kveðju
til hans. Að búa í
annarri heimsálfu
er oft erfitt, einkum
og sér í lagi á stundum sem þess-
um. Ég hefði viljað geta kvatt þig
almennilega, elsku frændi.
Elsku besta Bubba frænka, ég
samhryggist þér svo innilega og
þú átt alla mína samúð. Við Nat-
han, Sara og Ari sendum þér
styrk yfir hafið. Okkar dýpstu
samúðarkveðjur einnig til Bald-
urs frænda og fjölskyldu.
Kær kveðja,
Ólafía S. Vilhjálmsdóttir.
Morgunblaðið birtir minning-
argreinar endurgjaldslaust
alla útgáfudaga.
Skil | Greinarnar skal senda í
gegnum vefsíðu Morgunblaðsins.
Smellt á reitinn Senda inn efni á
forsíðu mbl.is og viðeigandi efn-
isliður valinn.
Skilafrestur | Ef óskað er eftir
birtingu á útfarardegi verður
greinin að hafa borist eigi síðar en
á hádegi tveimur virkum dögum
fyrr (á föstudegi ef útför er á
mánudegi eða þriðjudegi).
Þar sem pláss er takmarkað get-
ur birting dregist, enda þótt grein
berist áður en skilafrestur rennur
út.
Lengd | Minningargreinar sem
birtast í Morgunblaðinu séu ekki
lengri en 3.000 slög. Ekki er unnt
að senda lengri grein. Lengri
greinar eru eingöngu birtar á
vefnum. Hægt er að senda ör-
stutta kveðju, HINSTU
KVEÐJU, 5-15 línur. Ekki er
unnt að tengja viðhengi við síð-
una.
Formáli | Minningargreinum
fylgir formáli sem nánustu að-
standendur senda inn. Þar koma
fram upplýsingar um hvar og hve-
nær sá sem fjallað er um fæddist,
hvar og hvenær hann lést og loks
hvaðan og klukkan hvað útförin
fer fram. Þar mega einnig koma
fram upplýsingar um foreldra,
systkini, maka og börn. Ætlast er
til að þetta komi aðeins fram í for-
málanum, sem er feitletraður, en
ekki í minningargreinunum.
Undirskrift | Minningargreina-
höfundar eru beðnir að hafa
skírnarnöfn sín en ekki stuttnefni
undir greinunum.
Myndir | Hafi mynd birst í til-
kynningu er hún sjálfkrafa notuð
með minningargrein nema beðið
sé um annað. Ef nota á nýja mynd
skal senda hana með æviágripi í
innsendikerfinu.
Minningargreinar