Morgunblaðið - 30.09.2011, Side 32

32 MINNINGAR
MORGUNBLAÐIÐ FÖSTUDAGUR 30. SEPTEMBER 2011
✝ Sigurbjörnfæddist 2. júlí
1944 í Langhúsum í
Fljótum. Hann varð
bráðkvaddur hinn
23. september
2011. Foreldrar
hans voru Þorleifur
Þorláksson, f.
10.10. 1914, d. 5.6.
2010, og Ríkey Sig-
urbjörnsdóttir, f.
27.11. 1922, d. 12.7.
2008. Sigurbjörn var elstur
þriggja systkina. Systur hans
eru: Guðný Ólöf, f. 1947, og Jó-
hanna, f. 1961.
Sigurbjörn kvæntist 25. des-
ember 1965 eftirlifandi eig-
Varmalandi í Skagafirði, þau
eiga þrjú börn. 4) Þorlákur
Magnús, f. 2.1. 1973, maki Arn-
þrúður Heimisdóttir, búsett í
Langhúsum í Fljótum, þau eiga
tvo syni.
Sigurbjörn eða Bjössi eins og
hann var jafnan kallaður ólst
upp í Langhúsum hjá foreldrum
sínum og hófu hann og Bryndís
sinn búskap með þeim, en tóku
síðan við búinu og bjuggu þar
uns þau fluttu til Sauðárkróks
árið 2007. Samhliða bústörfum
stundaði Sigurbjörn ýmsa vinnu
s.s. í sláturhúsinu á haustin, við
snjómokstur á veturna eða til
sjós. Sigurbjörn var alla tíð virk-
ur í félagsstörfum. Síðustu ár
helgaði hann sig hestamennsk-
unni sem átti hug hans allan.
Útför Sigurbjörns fer fram
frá Sauðárkrókskirkju í dag,
föstudaginn 30. september 2011,
kl. 11. Jarðsett verður á Barði í
Fljótum.
inkonu sinni, Bryn-
dísi Alfreðsdóttur,
f. 22.10. 1947. Börn
þeirra eru: 1) Ríkey
Sigurbjörnsdóttir,
f. 18.4. 1966, maki
Hafþór A. Kol-
beinsson, búsett á
Siglufirði, þau eiga
fjögur börn og eitt
barnabarn, þau
misstu son við fæð-
ingu. 2) Guðbjörg,
f. 13.3. 1967, maki Ólafur
Björnsson, búsett á Sauð-
árkróki, þau eiga tvö börn og
eitt barnabarn. 3) Birna Magn-
ea, f. 9.2. 1968, maki Sigurgeir
F. Þorsteinsson, búsett á
Í dag kveðjum við ástkæran
föður okkar. Með fáeinum orðum
langar okkur að minnast hans
sem hrifinn var á brott allt of
snemma.
Pabbi var góður faðir, traustur
og hjartahlýr. Ekki var hann síð-
ur góður félagi okkar þegar við
fórum að eldast. Að alast upp í
sveit veitir börnum þau forrétt-
indi að fá að taka þátt í daglegu
starfi fjölskyldunnar um leið og
kraftur og vit leyfir og þannig var
það hjá okkur. Með hverju árinu
treysti pabbi okkur fyrir nýjum
verkefnum á búinu og smám
saman tókum við börnin fullan
þátt í bústörfum undir styrkri
stjórn hans. Fyrsta ábyrgðar-
starfið fólst án efa í því að sækja
og reka kýr en síðar urðu þau
meiri og stærri allt að því að vera
treyst til að stjórna dráttarvélum
við flóknari landbúnaðarstörf.
Pabbi hafði gaman af tónlist og
þegar við vorum yngri vorum við
öll í tónskóla og þá spiluðum við
gjarnan saman í stofunni á kvöld-
in. Hann á harmonikkuna og við á
gítar, blokkflautu eða hljómborð.
Pabbi hafði ætíð mikinn metnað
fyrir okkar hönd, hvatti okkur til
náms og fylgdist vel með því sem
við vorum að gera. Hann innrætti
okkur heiðarleika, hreinskilni og
samviskusemi, dygðir sem munu
vonandi alltaf fylgja okkur.
Pabbi hafði gaman af að segja
sögur og lék oft á als oddi, sér-
staklega þegar góðir vinir voru í
heimsókn. Hann átti marga mjög
góða vini og hafði alltaf jafn gam-
an af samvistum við þá.
Snemma fékk pabbi brennandi
áhuga á hestamennsku. Á meðan
við vorum börn hafði hann minni
tíma enda kröfðust bústörfin allr-
ar orku hans. Eftir að hann fór að
hafa meiri tíma óx hestamennsk-
unni fiskur um hrygg og áður en
varði var hann kominn á kaf í
tamningu og ræktun hesta. Fyrir
rúmum fjórum árum tóku pabbi
og mamma þá erfiðu ákvörðun að
bregða búi og flytja til Sauðár-
króks. Pabbi var lengi að sætta
sig við að fara frá Langhúsum en
sem betur fer sá hann tækifæri í
breyttum aðstæðum og hellti sér
út í áhugamál sitt af fullum
þunga. Hann byggði sér stórt og
flott hesthús sem hann var mjög
stoltur af. Hann varð sáttur og
ánægður enda farinn að fást við
það sem hann hafði mest gaman
af og gerði það vel.
Á sama hátt og pabbi reyndist
okkur yndislegur faðir reyndist
hann börnum okkar góður afi.
Þau voru öll búin að njóta sveit-
ardvalar hjá honum í styttri eða
lengri tíma og sum þeirra nutu
leiðsagnar hans í hestamennsk-
unni síðustu ár.
Nú hefur pabbi yfirgefið jarð-
neskt líf okkar en lifir áfram í
hjörtum og hugum okkar og fjöl-
skyldna okkar. Minningin um
frábæra tíma saman, gleði og al-
vöru, ást, vináttu og samheldni
verður vel varðveitt og borin
áfram til afkomenda okkar.
Og tár af mínum hrjóta hvörmum
og heit þau falla niður kinn,
því vafinn dauðans er nú örmum
hann elsku – hjartans pabbi minn.
(Kristján Albertsson.)
Elsku pabbi, takk fyrir allt
sem þú varst okkur.
Elsku mamma. Guð styrki þig
í sorg þinni.
Þín börn,
Ríkey, Guðbjörg,
Birna Magnea og
Þorlákur Magnús.
Elsku afi minn. Þú varst tek-
inn frá okkur alltof snöggt, en ég
trúi því að það hljóti að vera ein-
hver tilgangur með því. Ég var
svo heppin að fá að alast mikið til
upp hjá ykkur ömmu í Langhús-
um. Hlýjan var svo mikil frá ykk-
ur að ég sótti til ykkar allar þær
stundir sem ég mögulega gat ver-
ið hjá ykkur, til að fá að taka þátt
í sveitalífinu. Ég er afar þakklát
fyrir það í dag, því það er svo
ótrúlega margt sem ég lærði í
sveitinni og mun búa að í framtíð-
inni.
Samskipti okkar voru alla tíð
mjög góð og ég man varla eftir
því á öllum þessum árum að við
höfðum orðið ósammála, nema í
eitt skipti og var það þegar ég
festi perlu uppi í nefinu á mér.
Það vildi nú svo til að við Lilja
frænka vorum að leika okkur að
taka perlur í nefið. Þú varst ekk-
ert ánægður með okkur frænk-
urnar þá, því perlan festist svo
uppi í nefinu á mér. Þið amma
voruð búin að taka þá ákvörðun
að þú skyldir með mig til Siglu-
fjarðar til læknis til að ná perl-
unni. Eftir margar tilraunir til að
ná perlunni kom hún svo loksins
þegar ég snýtti mér rækilega.
Það leið ekki á löngu þar til þú
varst búinn að fyrirgefa okkur
frænkum þennan skrípaleik og
varst farinn að gera grín að þessu
og margoft kallaðir þú mig perl-
una þína.
Afi, þú kenndir mér ofboðslega
margt og minnist ég þín sem
hrausts og glaðlegs manns, það
var alltaf stutt í stríðnina hjá þér
og það leið varla sú stund þegar
ég hitti þig að þú fékkst mig ekki
til að hlæja og hafa gaman af líf-
inu. Þú varst alltaf ákveðinn í að
þú skyldir alla tíð vera sjálfs þín
herra, það voru orð þín sem ég
staldra við þegar ég hugsa til þín.
Enda stóðstu við það. Nú síðustu
ár varstu að gera það sem þú
vildir gera og það sem þú hafðir
gaman af. Þið amma voru búin að
koma ykkur vel fyrir uppi á Sauð-
árkróki, þar sem þú lést smíða
hesthúsið sem þig langaði í og þú
varst þar öllum stundum. Hest-
arnir voru líf þitt og yndi, ég
gleymi því aldrei sem barn, þá
beið ég eftir því að þú kæmir
heim í Langhús af hestamanna-
mótunum. Ég var að bíða eftir að
sjá bikarinn eða peninginn sem
var um háls þinn, því ég vissi að
þú kæmir heim með verðlaun. Þú
varst það góður knapi, afi.
Ég er afar þakklát í dag fyrir
þann tíma sem ég fékk með þér.
Ekki má gleyma tímanum sem ég
fékk að vera hjá ykkur ömmu
uppi á Sauðárkróki í fyrravetur
þegar ég var að ljúka námi mínu
og fékk að taka verklega hluta
þess á Sauðárkróki. Þar fékk ég
þann stuðning frá ykkur ömmu
sem ég þurfti. Amma passaði litla
gullmolann minn á meðan ég var
að vinna og þú varst úti í hesthúsi
og kvöldunum eyddum við í gott
spjall um allt milli himins og jarð-
ar. Þessi tími er mér mjög dýr-
mætur.
Þetta eru fá orð sem ég segi
hér um þig miðað við allar þær
minningar sem ég á um þig, söng-
inn þinn, harmonikku- og orgel-
spilið og margt fleira. Minning-
arnar um þig, afi, mun ég
varðveita vel í hjarta mínu alla
ævi.
Megi Guð gefa ömmu og börn-
um þínum öllum styrk til að horfa
fram á veginn og halda ótrauð
áfram.
Þín „perla“,
Bryndís.
Mig langar að kveðja afa
Bjössa með nokkrum orðum.
Hann var góður maður, átti við-
burðaríka ævi og var stór hluti af
lífi margra. Hann var maðurinn
sem lét okkur hlæja og maðurinn
sem lét okkur grínast. Afi var
maður sem fáir munu toppa og
enginn mun gleyma. Hann var
besti afi sem barn getur óskað
sér. Hann skilur eftir sig frábær-
ar minningar um frábæran mann.
Ég er stoltur að geta sagt að Sig-
urbjörn Þorleifsson hafi verið afi
minn. Elsku afi, ég mun aldrei
gleyma þér og stundunum okkar
í hesthúsinu.
Þótt döpur sé nú sálin,
þó mörg hér renni tárin,
mikla hlýju enn ég finn
þú verður alltaf afi minn.
(Höf. ók.)
Björn Ingi Ólafsson.
Mig langar í örfáum orðum að
minnast frænda míns, Bjössa frá
Langhúsum, sem fallinn er frá
langt um aldur fram. Mín fyrsta
minning um Bjössa er þegar ég
kom fyrst í heimsókn í Langhús
til fjölskyldu pabba, þá sjö ára
gömul.
Bjössi fór með mig út á vatn til
að vitja um silunganet, sagði mér
sögur um gullið í hólnum við
Miklavatn.
Margar skemmtilegar sögur
átti hann eftir að segja mér síðar
um fólkið í sveitinni hans pabba,
sem mér fannst allt vera frænkur
og frændur okkar beggja.
Margar ljúfar minningar eig-
um við frá heimsóknum okkar til
stórfjölskyldunnar í Langhúsum.
Þökkum við fyrir alla þá gest-
risni,vinsemd og hlýju sem við
höfum notið þar.
Elsku Dísa, við Haddi vottum
þér og fjölskyldunni okkar
dýpstu samúð og biðjum góðan
Guð að styrkja ykkur á sorgar-
stundu.
En komin eru leiðarlok
og lífsins kerti brunnið
og þín er liðin æviönn
á enda skeiðið runnið.
Í hugann kemur minning mörg,
og myndir horfinna daga,
frá liðnum stundum læðist fram
mörg ljúf og falleg saga.
(Höf. ók.)
Minning um góðan og traustan
dreng lifir áfram.
Sigurbjörg Fr. Gísladóttir.
Það er komin kveðjustund og
það er sárt að kveðja nú hinstu
kveðju sinn trausta og góða vin,
hann Sigurbjörn Þorleifsson frá
Langhúsum. Við höfum þekkst
lengi og starfað mikið saman
bæði í Lionsklúbbnum Höfða og
eins í Hestamannafélaginu
Svaða. Bjössi eins og hann var
jafnan kallaður var traustur vin-
ur vina sinna og til hans var gott
að leita og það var enginn einn
sem átti hann að.
Bjössi hafði mikinn áhuga á
hestum og stundaði tamningar og
því var vinnudagurinn oft langur
því þau hjón voru jafnan með
stórt bú sem þau hugsuðu um af
mikilli alúð.
Einu sinni tamdi Bjössi fyrir
mig hest og fór með hann í úrtöku
fyrir fjórðungsmót.
Og þannig fór að klárinn
komst inn á mótið. Ég fór til
Bjössa og bað hann að sýna hest-
inn fyrir mig. Svarið var stutt og
laggott: „Útilokað.“ Ég sagði að
þá yrði klárinn bara heima.
Síðan var farið í kaffi og Dísa
bar á borð hverja kökuna eftir
aðra eins og venja var í Lang-
húsum, enda gestrisni þeirra
hjóna mikil. Það var margt spjall-
að, þar til Bjössi segir, að hann
skuli þá fara með þann rauða, ef
ég endilega vilji og það gekk allt
vel eins og við var að búast.
Í sínu einkalífi var Bjössi mik-
ill gæfumaður, því Dísa er ein-
stök manneskja sem stóð ætíð
þétt við hlið hans og lét ekki sitt
eftir liggja hvort sem það var í
húsmóðurstarfinu eða öðru því
sem þurfti að gera hverju sinni.
Og börn þeirra hjóna hafa erft
mannkosti foreldra sinna.
Þær voru ófáar ferðirnar sem
við fórum út í Langhús og þangað
var gott að koma og ræða málin.
Það var þó fjarri því að við Bjössi
værum alltaf sammála. Enda vor-
um við líkir að mörgu leyti, báðir
stífir og sérvitrir og skiptum
sjaldan um skoðun. En þetta
hafði engin áhrif á okkar vináttu,
á hana bar aldrei skugga, þó við
værum ekki alltaf sammála.
Og seint fáum við Binna og
börn okkar fullþakkað fjölskyld-
unni í Langhúsum alla þá vináttu
sem þau sýndu okkur á erfiðum
tímum og þann hlýhug sem þau
hafa jafnan sýnt Minningarsjóðn-
um hennar Rakelar í gegnum ár-
in.
Það veit enginn nema sá sem
reynt hefur, hvað það er dýrmætt
að eiga trausta og góða vini sem
alltaf eru tilbúnir til þess að rétta
manni hjálparhönd, þegar maður
er hjálparþurfi.
Vini sem veita manni styrk og
gleði þegar erfiðleikar steðja að
og fyrir það viljum við hjónin
þakka og þar voru þau Bjössi og
Dísa jafnan til staðar þegar á
þurfti að halda.
Og nú hefur Bjössi vinur minn
kvatt þetta jarðneska líf og við
syrgjum þennan góða dreng, sem
var heill í öllu sem hann tók sér
fyrir hendur, hann hvikaði hvergi
og kastaði ekki höndunum til
neins sem hann gerði. Hans tími
var kominn og honum eru eflaust
ætluð önnur verkefni á öðrum
stað og hann mun leysa þau af
sömu alúð og trúmennsku eins og
allt annað sem hann tók sér fyrir
hendur.
Við hjónin þökkum Bjössa vin-
áttu og tryggð í áranna rás og
sendum Dísu og fjölskyldunni
okkar innilegustu samúðarkveðj-
ur.
Vertu sæll, kæri vinur. Hitt-
umst síðar.
Pálmi Rögnvaldsson.
Örfá kveðjuorð í tilefni af því
að góður nágranni og vinur til
fjölda ára Sigurbjörn Þorleifsson
eða Bjössi í Langhúsum eins og
við sveitungar hans kölluðum
hann er fallinn frá, skyndilega og
óvænt. Enn erum við minnt á að
enginn veit hver er næstur, en
þetta hvarflaði ekki að okkur sem
þekktum Bjössa, sem virtist full-
ur af lífsþrótti og á kafi í sínu
helsta áhugamáli, hestamennsku.
Hafði raunar fyrir stuttu komið
sér upp glæsilegu hesthúsi á
Sauðárkróki og stundaði þar
tamningar og umgekkst hina fer-
fættu vini sína af þeirri natni sem
honum virtist meðfædd.
Atvikin höguðu því svo til að
við Bjössi vorum nágrannar allan
þann tíma sem hann bjó í Fljót-
um. Jarðir okkar lágu saman og
þá verða samskiptin meiri og
nánari. Á þau bar aldrei skugga
og til þeirra Bjössa og Dísu var
alltaf jafngott að leita, hvort sem
erindið var stórt eða smátt. Þau
hjón voru höfðingjar heim að
sækja.
Bjössi kunni vel þá list að
segja frá og ekki síst að sjá bros-
legu hliðina á hlutunum. Oft var
skroppið í kaffi til þeirra í Lang-
húsum og þá var ávallt glatt á
hjalla í eldhúskróknum, ekki síst
þegar húsbóndinn komst á flug í
góðri frásögn, sem jafnvel var að-
eins löguð að aðstæðunum, og
ekki lét Dísa sitt eftir liggja með
sínu ljúfa viðmóti og fínu veiting-
um sem ávallt voru til staðar.
Ég vil að endingu þakka
Bjössa í Langhúsum fyrir öll
okkar góðu samskipti og
skemmtilegu samverustundir.
Megi góður Guð styrkja Dísu,
börn þeirra og afkomendur í sorg
þeirra.
Örn á Ökrum.
Sigurbjörn
Þorleifsson
Smáauglýsingar 569 1100 www.mbl.is/smaaugl
Geymslur
Geymslupláss
Upphitað á höfuðborgarsvæðinu til
1. maí, fyrir hjólhýsi, fellihýsi, tjald-
vagna eða annað.
Uppl. í síma 862 4685 og 893 9777.
Upphitað mjög gott húsnæði
Tökum í geymslu í vetur fellihýsi,
hjólhýsi, pallhýsi og tjaldvagna.
Erum á Suðurnesjum (Garður).
Sími 867 1282.
Góðar upphitaðar loftræstar stein-
steyptar og vel einangraðar geymslur
fyrir fellihýsi, tjaldvagna og húsgögn.
Margra ára reynsla.
Upplýsingar í símar 897 1731.
Gónhóll Eyrarbakka
Geymslur og gisting
Geymdu gullin þín í Gónhól.
Uppl., geymsla, s. 771-1936.
Uppl., gisting, s. 771-1940.
Pantanir og skráning
mttp://www.gonholl.is
Óska eftir Kaupi silfur
Vantar silfur til bræðslu og endur-
vinnslu. Fannar verðlaunagripir.
Smiðjuvegi 6, rauð gata, Kópavogi.
fannar@fannar.is - s. 551 6488.
KAUPUM GULL - JÓN & ÓSKAR
Kaupum allt gull. Kaupum silfur-
borðbúnað. Staðgreiðum. Heiðar-
leg viðskipti. Aðeins í verslun okk-
ar Laugavegi 61. Jón og Óskar,
jonogoskar.is - s. 552-4910.
KAUPI GULL!
Ég, Magnús Steinþórsson gullsmíða-
meistari, kaupi gull, gullpeninga og
gullskartgripi. Kaupi allt gull, nýlegt,
gamalt og illa farið.
Leitið til fagmanns og fáið góð ráð.
Uppl. á demantar.is, í síma 699 8000
eða komið í Pósthússtræti 13 (við
Austurvöll).
Verið velkomin.
Bílavarahlutir
VW- og Skoda-varahlutir,
s. 534 1045
Eigum til notaða varahluti í VW,
Skoda, Audi og Pajero frá ´02. Kaup-
um bíla til niðurrifs og uppgerðar.
Bílabúið Kaplahrauni 11, s. 534 1045.
Húsviðhald
Laga ryðbletti á þökum.
Hreinsa þakrennur og tek
að mér ýmis smærri verk.
Upplýsingar í síma 847 8704
eða manninn@hotmail.com.