Svart á hvítu - 01.10.1977, Síða 18

Fyrir þína hönd
Steinunn Sigurðardóttir
Þaö er allt andstætt
andstætt líf.
Ég svo ung svo ófríð illa gefin
í einu orði: engu lík.
Vagg í vinnunni, gæshúö,
svuntan dugir ótrúlega skammt
og útstæð augun, saga til næsta bæjar
eða varirnar þykkar og frussast þegar ég tala.
Ó væri ekki annað líf aó loknu þessu
labbaði ég í sjóinn strax í dag.
(Einkum með hliðsjón af þessu: Svona eru ekki allir
Hvers á ég að gjalda? Sumir eiga kærasta og kunna líka dönsku.
En ég á ekki neitt og hvaö kann ég?)
Heima er mamma heilsulaus og pabbi minn óður.
Mér er sagt að þegja.
Ég er svo vitlaus
að ég get ekki einu sinni skrifað þetta.
Það gerir kona útí bæ. En hvað veit hún.
Ó væri ekki annaó líf að loknu þessu
lúllaði ég í sjónum strax í dag.
(Það er annað líf. Það er annað líf.
Ó ó það er allt annaó líf)
Maja litla rangeygð og barinn eins og fiskur.
Ég geri þaó líka og hún grætur oftastnær.
Ó væri ekki annaó líf að loknu þessu
labbaði ég í sjóinn strax í dag.
Svo get ég ekkert ekkert. Varla flakað.
Það er verst. Ég bíð bara eftir hinu. Þetta er ekki þess virði.
Og mig sem langar að syngja. Það er engu líkt að heyra mig syngja.
16