Nýtt og gamalt - 01.01.1914, Síða 24

22
Þýðingin frá 1906 eða 1908 er þar
nákvæm eftir grískunni, svo að hver
lesandi getur sjálfur fundið muninn
með því að bera saman þetta brjef
í n. testam. frá 1906 og í þessari
siðustu þýðingu. Rúmsins vegna er
ómögulegt að fara verulega út í þann
samanburð hjer. Aðeins má geta
þess, að í 9. og 10. versi I. kapítula
er 10 orðum fleira í þýðingunni frá
1912 en frá 1906, — í 2. kap. 13.
v. er 9 orðum fleira'), — i 4. kap.
7. v. er 6 orðum fleira o. s. frv.
Byrjunin á 2. kapítula: „En :svo
jeg snúi mjer aftur að yður“, er al-
veg frumsamin hjá þýðendunum, og á
líklega að vera til viðhafnar, líkt
og þegar ræðumenn bæta inn í:
„Háttvirtu tilheyrendur!"
Sumir hugsa sjálfsagt onn 1 dag,
að þess háttar geri lítið til, eiijs og
skrifararnir forðum daga, sem voru
„að laga“ textann hingað og þangað
*) í n. testam. 1906 stendur orðrjett
þýtt: „En nú, í Kristi Jesú eruð þjer, seni
áður voruð í fjarlægð, nálægir orðnir í
blóði Krists". En ( þessari þýðingu: „Nú
þar á móti, síðan er þjer bunduð banda-
lag við Krist Jesúm, nú eruð þjer, sem
einu sinni voruð fjarlægir, nálægir orðnir
fyrir blóð hins Smurða". — Þessi skýring,
því að bein þýðing er það ekki, er ekkert
fyrirtak. Á hinn bóginn hefði ekki veitt
af að útskýra hvað þeir eigi við með
heimsvættunum, sem þeir tala pm
í Gal. 4. 3. og Kól. 2. 8. 20.