Vera - 01.08.1991, Side 2

K V
N R
N D
K O N A N
KRISTIN EGGERTSDOTTIR
1877-1924
„Það er svo mlkið böl í heiminum að manni getur
aldrei liðið vel“ sagði Kristín Eggertsdóttir sem
leitaðist við með ýmsum hætti að bæta lífið í
kringum sig.
Kristín var Norðlendingur að ætt
og uppruna og elst sex systkina.
Snemma bar á mikilli námfysi
hennar og menntunarþrá.
Möguleikar kvenna til mennt-
unar voru fáir en Kristín nýtti
sér það sem í boði var og
stundaði nám við húsmæðra-
skólann á Laugalandi í Eyja-
firði veturna 1888-90 og
1892-4. Móðir hennar var
frekar á móti þessu menntabrölti
en faðir hennar studdi hana.
Að námi loknu kenndi Kristín í
eitt ár í Munkaþverársókn í Eyjafirði, en
snéri aftur til síns gamla skóla haustið 1896
þegar hann var fluttur til Akureyrar (og hét eftir
það Kvennaskólinn á Akureyri). Þar kenndi hún til
vorsins 1901.
Kristín fór í frekara nám til Reykjavíkur og
dvaldi í Noregi 1905-7, síðara árið í hús-
stjórnarskóla. Þegar heim kom sótti hún um
forstöðustarf við sjúkrahúsið á Akureyri og var
það eina skriflega umsóknin sem barst. Bóndi í
Eyjafirði hafði munnlega boðist til að taka starfið
að sér, en sjúkrahúsnefndin var á einu máli um að
veita Kristínu starfið og tilkynnti föður hennar
ákvörðun sína! Föst árslaun Kristínar voru 250
krónur og auk þess fékk hún greitt aukalega fýrir
ýmis störf og þar ofan á bættust ýmis hlunnindi.
Sjúkrahúsnefndin auglýsti síðla árs 1911 eftir
nýrri forstöðukonu án þess að spyrja Kristínu
hvort hún hefði hug á að segja starfinu lausu (en
starfssamningnum varð að segja upp með hálfs
árs fýrirvara). Kristin skrifaði nefndinni bréf og
krafðist skýringa. Nefndin taldi sig hafa fullan rétt
á að kanna hveijir hefðu áhuga á starfinu ef það
yrði laust og sakaði Kristínu um að vera ekki alltaf
nægilega nærgætna og lipra við sjúklinga. Kristín
sagði starfinu þar með lausu.
Kristín lét það ekki á sig fá þó hún væri
hálfhrakin frá sjúkrahúsinu. Hún var
komin í bæjarstjórn og rak jafnframt
greiðasölu í bænum. Hún var í
Englandi og Danmörku 1913-14
en óvíst er hver tilgangur utan-
fararinnar var. Þegar heim kom
hóf hún rekstur Hótels Odd-
eyrar sem hún rak til dánar-
dags 27. febrúar 1924.
Kristín var í framboði í
bæjarstjórnarkosningunum
1911 og varð fýrst kvenna kjörin í
bæjarstjórn á Akureyri. Þau þijú ár
sem hún sat í bæjarstjórninni lét hún
mikið til sín taka. Hún sat m.a. í
skólanefnd og fátækranefnd. Kristín tók sér frí
frá bæjarstjórnarstörfum eftir kjörtímabilið en
bauð fram aftur árið 1923 með Önnu Magnús-
dóttur. Þá var Kristín orðin heilsulaus og náði ekki
kjöri.
Kristín var dugleg og mikilhæf kona. Hugsunin
var skýr og sjálfstæð og skoðanir hennar
ákveðnar. Hún þótti dálítið hörð og gat orðið
allhvassyrt um það sem henni þótti miður fara.
Kristin var fýlgin sér og framkvæmdi það sem hún
ætlaði sér. Hún byrjaði með tvær hendur tómar en
var dugleg og hagsýn og var vel stæð þegar hún
lést. Auk áðurnefndra starfa vann hún mikið með
hjúkrunarfélaginu Hlíf og gaf auk þess fé til að efla
menntun kvenna. Kristín var vel að sér í
tungumálum og pantaði t.d. oft vörur utanlands
frá fýrir sjálfa sig og aðrar konur. Kristín hafði
mikinn áhuga á ýmsum listum, s.s. leiklist og
tónlist. Hún var ógift og barnlaus.
Byggt á ritgerð Rannveigar Oddsdóttur, Verkmennta-
skólanum ó Akureyri.
4/1991 — 10. árg.
VERA Laugavegi 17
101 Reykjavík
Útgefandi:
Samtök um Kvennalista
Sími 22188
Forsíöa:
Sigurborg Stetánsdóttir
Ritnefnd:
Anna Ólafsdóttir Björnsson
Björg Árnadóttir
Drífa Kristjánsdóttir
Guðrún Ólafsdóttir
Hlldur Jónsdóttir
Hrund Ólafsdóttir
Inga Dóra Björnsdóttir
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir
Kristín Karlsdóttir
Starfskonur Veru:
Guðlaug Gísladóttir
Ragnhildur Vigfúsdóttir
Vala Valdimarsdóttir
Útlit:
Margrét Laxness
Harpa Björnsdóttir
Teikningar:
Ásgerður Helgadóttir
Steinunn Helga
Sigurðardóttir
Ábyrgö:
Ragnhildur Vigfúsdóttir
Textavinnsla og
tölvuumbrot:
Edda Harðardóttir
Filmuvinna:
Prentþjónustan hf.
Prentun og bókband:
Frjáls Fjölmiðlun
Plastpökkun:
Vinnuheimilið Bjarkarás
»
Ath. Greinar í Veru eru birtar
á ábyrgð höfunda sinna
og eru ekki endilega
stefna útgefenda.
2