Vera - 01.08.1991, Side 6

NUR VILJA
HIN HEILAGA FJOLSKYLDA
MJUKAN
TARZAN
MEÐ GOÐ LAUN SEM
VINNUR EKKIYFIRVINNU
í vetur var staddur hér d landi sœnskur tceknimaöur að gera
mœlingar uppi d Fljótsdalsheiöi. Kona nokkur haföi samband viö
VERU og benti okkur á aö skrifa um hann.
- Hann er dálítið merkilegur maöur, sagöi hún. Viö vorum beöin
um aö hafa ofan af fyrir honum einn sunnudaginn þegar hann var
í bœnum. Viö fengum hann meö þeim upplýsingum aö hann
vœri áhugamaður um kraftmikil farartœki, svo aö viö fórum meö
hann á bílasölur. En þegar viö vorum sest yfir kaffibolla fór hann aö
tala af áhuga og innlifun um samskipti kynjanna og tilfinningar
karla!
Það kom upp úr kafinu að Arne
Torikka er mjög virkur í starfsemi
karlaathvarfa, en þau eru um 15
talsins í Svíþjóð. Það voru konur
sem störfuðu í kvennaathvörfum
sem áttu frumkvæðið að stofnun
karlaathvarfa, en nú eru félagar
nær eingöngu karlmenn. Arne tók
vel í að veita viðtal, enda eru
karlaathvörf honum hjartans
mál. Hann er að verða aðaltals-
maður einstæðra feðra í Svíþjóð,
en segist ekki vera yfir sig hriflnn
af því að vera í sviðsljósinu, þó að
honum finnist brýnt að vekja
athygli á þessum málum.
- Karlmenn hafa alveg jafn-
miklar tilfinningar og konur, segir
Arne. Og karlmenn hafa þörf fyrir
að hittast og ræða um tilfinningar
sinar og samskipti sín við fjöl-
skylduna við aðra karlmenn. Þeir
tala yfirleitt bara um svona mál
við konur, en konur hafa eins og
kunnugt er aðra reynslu en þeir,
þær hafa til dæmis aldrei orðið
feður.
IWlunurinn á athvörfum karla og
kvenna er sá, að konur leita yfir-
leitt þangað í æsingi augna-
bliksins, en karlar koma frekar að
vel yfirlögðu ráði. Þó eru þeir
yfirleitt mjög langt niðri þegar þeir
koma, jafnvel í sjálfsmorðshug-
leiðingum. Flestir standa í skiln-
aði og eru mjög einmana og oft
örvæntingarfullir yfir því að fá
ekki að hitta börnin. Það eru
oftast ungir menn sem leita til
athvarfsins.
- Við reynum að gera menn
meðvitaða um eigin stöðu og um
stöðu karlmannsins í fjölskyld-
unni, segir Arne. Allir karlmenn
verða að taka á sig sinn hluta
ábyrgðarinnar og vera jafnmikið
með börnunum og konan. Þegar
ég var lítill vann pabbi minn sem
er lögregluþjónn alltaf á aðfanga-
dagskvöld. Mér þótti það mjög
leiðinlegt, en samt fór ég sjálfur í
þannig vinnu að ég þurfti að vinna
um jólin. Stráka skortir jákvæðar
fyrirmyndir á þessu sviði.
6