Dagblaðið Vísir - DV - 19.07.2004, Blaðsíða 6

6 MÁNUDAGUR 7 9. JÚLÍ2004
Fréttir DV
Belgi fluttur
á Litla-Hraun
Tvítugur belgískur karl-
maður hefur verið dæmdur
í héraðsdómi r-----—----—
Reykjaness í 3
mánaða óskilorðs- Bp
bundið fangelsi
fyrir að hafa reynt llp:_'
að smygla 50 gr. af kókaíni
til landsins. Kókaínið fundu
tollverðir í öðrum skó
mannsins í lok síðustu
viku. Hann játaði og kvaðst
ætla að selja kókaínið hér-
lendis. Málið gekk hratt fyr-
ir sig og hefur Belginn verið
fluttur á Litia-Hraun.
Faldi sig í
frystikistu
Ruðningsleikmaður
frá Tonga hefur fundist
þar sem hann faldi sig í
frystikistu og reyndi að
komast hjá því að vera
vísað úr landi á Nýja Sjá-
landi. Lögreglan fékk vís-
bendingu um manninn
og fann hann í ffystikist-
unni í húsi í Auskland.
Leikmaðurinn er einn af
14 ruðningsleikmönnum
sem skiluðu sér ekki
heim efúr ferð til Nýja
Sjálands fyrir ári síðan.
Að sögn lögreglu gengu
þeir beint að frystikist-
unni þegar þeir sáu að
miklu af grænmeú hefði
verið hent úr henni svo
leikmaðurinn kæmist
þar fyrir.
Er réttlœtanlegt
að veiða hvali?
Bubbi Morthens
tónlistarmaður
„Ég held að þetta sé rosalega
einfalt hvað okkur viðkemur.
Málið er bara það að við erum
með alla heimsbyggðina á
hnökkunum á okkurútafþví
að við höfum verið að dreþa
hvali, og erum að því í vísinda-
skyni. I þessu tilfelli held ég að
hvalurinn sé verðmætari lif-
andi en dauður. Hvaladrápin
eru tímaskekkja út frá mark-
aðslegum sjónarhóli. En ég
borðaði hvalkjötsem barn og
unglingur og þótti besti matur
sem ég fékk."
Hann segir / Hún segir
„Já, efþað er gert á sjálfbæran
hátt. Það eru um 70.000 hrefn-
urí Norður-Atlantshafinu,
meginhluti þeirra er á íslensku
hafsvæði þannig það er hægt
að veiða hrefnur á sjálfbæran
hátt hér við Islandsstrendur,
eins og við veiðum aðrar teg-
undir. Það er alveg grundvall-
aratriði að það sé gert á sjálf-
bæran hátt, það er ekki rétt-
lætanlegt að veiða úrstofnum
sem standa mjög halloka."
Maður var stunginn í kviðinn aðfaranótt laugardags. Hann liggur enn á Land-
spítalanum að ná sér eftir aðgerð. Konan sem stakk hann heitir Hulda Björk Sig-
urðardóttir og er 25 ára öryrki. Hún segist hafa verið í stanslausri dópneyslu
síðasta mánuðinn og sér ekki eftir því sem hún gerði.
Hnífurinn sem Hulda
notaði Hulda geymir
hnifavíttog breittum
ibúðina.
Mará handlegg Huldu
Segir iögregiuna hafa tek-
ið harkalega í sig.
Hulda Björk
Sigurðardóttir, 25 ára
öryrki „Við vorum bara
útúrdópuð."

M ^ ^ 1

IHR --
S Stofugólfið Blóðblettur
'11 á stofugólfi Hutdu. Ibúðin
1 öer enn merki um átök
■ helgarinnar.
„Ég ætlaði ekki að drepa hann,“ segir Hulda Björk Sigurðardótt-
ir sem er 25 ára öryrki og býr í kjallaraíbúð í Barmahlíð 17. Um
klukkan sex á aðfaranótt laugardags óskaði Hulda eftir hjálp lög-
reglunnar við að koma út fólki sem var statt í íbúð hennar. Þeg-
ar lögreglan kom á staðinn missti Hulda stjórn á sér, greip hníf
og stakk mann, sem var í fylgd vinkonu Huldu, í kviðinn.
„Þetta byrjaði fyrr um kvöldið,“
segir Hulda og kveikir sér í sígarettu.
„Við vorum á Ölveri og ákváðum að
fara heim til mín að redda okkur
bjór og róandi lyfjum. Við vorum
þrjú. Ég, strákur sem heitir Fribbi og
vinkona mín. Hún hafði týnt kassa
sem hún átti af Mogadóni, sem er
róandi lyf og hélt að ég hefði stolið
honum.“
Hulda segist hafa boðið liðinu að
fara heim til sín að leita að dópinu. Á
leiðinni hafi hún orðið reið yfir því
að vera ásökuð um þjófnað.
Braut handlegg Huldu
„Ég öskraði á Fribba. Hann
stoppaði bílinn og reif mig út á
gatnamótum," segir Hulda og
bendir á handlegginn á sér sem er í
faúa. „Hann lamdi mig illa og stal
svo af mér veskinu mínu. Verst var
þegar hann braut á mér höndina.
Beinpípan brotnaði í tvennt. Ég
man ennþá eftir hljóðinu þegar
beinið brast.“
Einhver kallaði á lögreglubíl sem
mætti skömmu síðar á svæðið.
Hulda var keyrð á spítala.
„Þeir gerðu að sárum mínum en
vildu ekki gefa mér róandi lyf," segir
Hulda sem dreif sig heim eftir að
læknarnir höfðu lokið sér af. „Þegar
ég kom heim voru Fribbi og vinkona
mín inni í íbúðinni. Þau létu mig fá
veskið mitt og ég sá að þau höfðu
stolið öllum róandi pillunum sem ég
geymdi í því.“
Hulda segist hafa sagt vinafólk-
inu til syndanna en síðan orðið
hrædd og hlaupið út.
Faldi sig úti í garði
„Ég faldi mig úú í garði og hringdi
í lögregluna. Þeir komu skömmu síð-
ar og við fórum inn. Fribbi og stúlkan
voru þá að pakka niður dóú sem ég
átti í svartan plastpoka. „Þau eru að
stela dóúnu mínu!“ öskraði ég á lög-
regluna. Þeir báðu mig að róa mig
niður og tóku ekkert mark á mér.“
Það næsta sem gerist að sögn
Huldu var að strákurinn gengur
fram hjá henni og rekur öxlina í
hana.
„Þá snappaði ég. Greip hníf sem
lá á hillunni við hliðina á mér og
stakk hann bara. Svo hljóp ég út og
lögreglan á efúr mér.“
Stanslaus neysla
Ástand Huldu er ekki gott. Hún er
blá og marin og undarlega róleg,
segist hafa verið „í keyrslu" allan síð-
asta mánuð, noú aðallega morfi'nlyf
en tekur annars inn allt sem hún
kemst í. Kvöldið sem hún stakk
Fribba segist hún vart muna á
hverju hún var. „Við vorum bara út-
úrdópuð," segir hún.
Aðspurð um hvernig hún fjár-
magni neysluna segist hún þekkja
fólk sem þekki lækna. „Þannig getur
maður reddað sér töflum ódýrt.
Maður reddar sér alltaf."
• Hulda tekur samt fram að stund-
um fremji hún glæpi til að íjár-
magna neysluna. Innbrot og slíkt.
„Ég er ekkert alsaklaus," segir hún
og brosir.
„Ég ætlaði ekki að
drepa hann. Vildi
bara hefna mín. Ég
læt ekki brjóta á mér
höndina og brosi."
Vildi hefna sín
Bæði Hulda og kjallaraíbúðin
sem hún leigir í Barmahlíðinni bera
merki um átökin á laugardags-
morgni. Maðurinn sem hún stakk
liggur enn á spítala en líðan hans er
eftir atvikum góð. Hann er að jafna
sig eftir skurðagerð sem hann gekkst
undir á laugardaginn.
Stór blóðblettur er á stofugólfinu
og fleiri smærri blettir frammi á
gangi. Kannski er það einkennandi
fyrir heiminn sem Hulda lifir í að
hún geymir hnífa vítt og breitt um
íbúðina. Hún sækir einn slíkan inn í
svefnherbergið sitt. Hnífurinn liggur
á náttborðinu.
„Þetta er sams konar hnífur og ég
stakk hann með,“ segir Hulda og
vegur hnífinn í hendi sér. „Ég æúaði
ekki að drepa hann. Vildi bara hefna
mín. Ég læt ekki brjóta á mér hönd-
ina og brosi." simon@dv.is
Skjár einn hyggst ekki nota islenska þuli við sýningar á enska boltanum
Metnaðarleysi hjá Skjá einum
„Ég hygg að það verði að grípa í
taumana," segir Markús öm Antons-
son útvarpsstjóri varðandi ákvörðun
Skjás eins að hafa ekki íslenska þuli
með enska boltanum. Markús segir
það spurningu hvort þetta samræm-
ist útvarpslög og telur þau rök að fólk
vilji firekar enska þuli en íslenska ffá-
leit; löng hefð sé fyrir íslenskum lýs-
ingum og hann viú ekki betur en að
fólki líki vel.
„Flestir muna nú eftir Bjama Fel
þegar hann lýsú enska boltanum,"
segir Markús Öm. „Þá vom leikimir
ekki sýndir í beinni útsendingu en
síðar skapaðist sá möguleiki að sýna
leikina beint. Tæknin í dag er þannig
að þú hefur möguleika á því að nota
Bjarni Felixson Liklega frægastiþulur Is-
lands.
bakgrunnshljóð og lýsingar erlendra
þula í bland við íslenskar skýringar.
Mér finnst það mikið metnaðarleysi
hjá Skjá einum að æúa að endur-
varpa beint enska boltanum án ísl-
enskra lýsinga."
Markús segir að það verði að
grípa í taumana og setja íslenskum
sjónvarpsstöðvum einhvers konar
reglur. Það sé glufa í útvarpsslögun-
um til að endurvarpa efni eins og
frá CNN beint frá úúöndum án
skýringa en enski boltinn falli ekki
undir þá heimild.
Sjálfur segist Markús Örn ekki
fylgjast náið með enska boltanum þó
hann hafi horft á nokkra leiki í EM
keppninni sem lauk fyrir skömmu.
„Nei, ég er miklu meiri handbolta-
áhugamaður," segir Markús sem
mun trúlega ekki þurfa að hafa
áhyggjur af erlendum lýsingum af
handboltanum þar sem Rúv hefur
enn réttinn á honum.
Markús Örn Ant-
onsson útvarps-
stjóri Lýstekkiáþá
hugmynd Skjás eins
að nota eingöngu
enska þuli.