Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1895, Blaðsíða 65

7) Til Bretlands hius mikla og ír-
lands, fyrir hverjar 18 kr. (180 kr. hæst) 18 aur-
8) Til Bandaríkja í Norður-Ameríku (hæst 873 kr.;,
25 a. fyrir hverjar 20 kr.
Hæsta gjald fyrir póstávísanir til Danmerkur (VII..
’•—2.) er 80 aurar.
Póstböggla, lokaða, (IV.) má senda frá Reykjavik,
^tykkishólmi, Isaiirði, Akureyri og Seyðisfiri&i til ýmissa.
^Dnara landa en Danmerkur, og mega þeir vega allt aö
tO pd., fyrir mismunandi gjald, sem har má fræðast um.
B. J.
Skrítlur.
A.: Hjerna eru 100 kr. í silfri, sem jeg ætla að lána.
Pfer. Það er hezt þú teijir, svo hú sjáir, hvort upphæðin
er rjett.
, BóncLi (telur til 18): Ejett er sem komið er, og þá
ylytur hitt að vera rjett, svo mjer er óhætt að láta þetta
1 tmdduna eins og það er.
Skósmiðsdrengur gat aldrei gert húshónda sínum til
* íekk jafnan löðrung fyrir hvað eina, sem hann
gerði. Éinn dag kemur hann æðandi inn á verkstofuna
°g grætur.
Skóarasveinninn: H\rað gengur að þjer, drengur?
Drengurinn: Konan húshóndans er nýbúin að eign- •
ast tvíbura.
Sveinninn: Hvað kemur það þjer við?
Drengurinn: Jú, mjer verður kennt um það, og jeg
Verð náttúrlega harinn fyrir það eins og allt annað.
■(• *í-
Hún: Það er ljótt, drengur minn, að stela eggjun-
■D frá fuglunum; aumingja móðirin verður svo hrygg
Pegar hún flýgur heim að hreiðrinu sínu og sjer að
ggie eru horiin.
Drengur: Hún flýgur víst aldrei heim að hreiðrinu
v.lr‘U aptur, því þjer eruð búin að taka fiaðrirnar af
henni á hattinn yðar.
* *
Móðirin: Ljómandi er útsjónin falleg hjer.
Bonurinn: Já, ljómandi falleg.
Faðirinn: Þú átt ekki að hafa eptir það sem hún
attma þfn segir; það er svo heimskulegt.
* *
*
(55)