Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1926, Blaðsíða 107

mannfjandalegum óþokkum, undir eins og hann hefði
varið sjálfan sig móti þeim ákærum, sem þeir hafa
fært á móti honum og hér eftir munu ekki feila sér
svartar á hvítu.
Hvað ævihlaupi þessara velnefndu hjóna við víkur,
verður nú að sinni ekki áreiðanlega framfært, til
þess árið 1800, þá þau um vorið reistu bú sitt að
Austur-Görðum í Kelduhverfl, en sama ár um haust-
ið, þann 24. Octobris, voru þau gefin í hjónaband af
Vigfúsi presti Björnssyni í Garði. Næsta vor, árið
1801, fóru þau búferlum austur að Djúpalæk á Langa-
nesströndum, hvar þau bjuggu til 1803. Þaðan viku
þau búferlum að Syðrivík í Vopnaflrði, fyrir um-
tölur og beiðni Guðmundar sýslumanns Péturssonar,
sem þá sat í Krossavík, næsta bæ við Syðrivík. Hafði
velnefndur sýslumaðurinn sama tilgang í þessari sinni
eftirsókn og aðrir fleiri, sem certatim1) vildu ná
mons. Guðmundi í nágrenni við sig. En þessi vel-
nefndur sýslumaður lét ekki þar með búið, heldur
reyndist honum æ betur og betur, í öllum þeirra
viðskiptum. Að þessari þefrra samt margra annara
velvild við sýslumann var sem einn máttarstólpi þaö
sanna góðkvendi, kona hans, mad. Pórunn Guttorms-
dóttir, sem stundaði, svo að segja, að lifa eftir hvers
manns vild og ætíð að koma fram þar sem bezt mátti
haga. Mætti því framar það rétta og sanna verð mad.
Þórunnar framfærast i ævisögu Bergs Guðmunds-
sonar, þess betur sem hún var honum um þeirra
samverutíð í nágrenninu, þó tíminn leyfi það ekki
að þessu sinni; og með því ætíð sést bezt munurinn,
þegar saman er borið, mætti fram varpa á sjónar-
plázið mad. Þórunni, með sínum sauna lofstír, og
ranglætisþýi nokkuru í innsveitum fyrir vestan Jök-
ulsá, með sinum orðstír, báðum eftir því sem þær
1) b. e. ákaft.
(103)