Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1930, Blaðsíða 67

landsmanna getur með ódýrum og einföldum tækjum
hlustað á og einnig heyrt mál, sem hann skilur um
efni, sem hann hefir áhuga á, og heyrt það hreint og
truflanalaust.
Eg hefi í fyrra í tímaritsgrein skýrt frá afstöðu
útvarpsins til menningar nútímans og mun pví ekki
ræða það nánar hér. Útvarpið á í framtiðinni að
flytja okkur fréttir og fyrirlestra, guðsþjónustur og
hljómleika, og svo ekki sízt hina sérkennilegu list
útvarpsins, heyrnarleikina. Auk þess mun verða út-
varpað hér myndum, eins og nú er gert í ýmsum
löndum; og varla liður á löngu, áður en kvikmyndum
verður útvarpað, svo ,að menn geta horft á þær
heima hjá sér. Hins vegar eru horfur á, að nokkur
dráttur verði á, að menn geti almennt séð (og heyrt)
það, sem samtímis er að gerast i þúsunda kilómetra
fjarlægð; þó getur þetta komið fyrr en varir, því að
tilraunir með fjarsýnisútvarp hafa þegar sýnt, að
það er að nokkuru leyti unnt. Útvarpsstöðin hér
verður enn fremur að endurvarpa efni frá erlendum
stöðvum við og við. Vegna þess hve Reykjavikurbúar
standa miklu verr að vígi með viðtöku frá erlendum
útvarpsstöðvum, bæði vegna vélatruflana og af því
að það heyrist miklu veikara þar en utan bæjar,
væri sennilega sanngjart að reisa sérstaka litla endur-
varpsstöð (sem kostaði ekki nema '/«> hluta af verði
stóru stöðvarinnar) og láta hana endurvarpa efni frá
útlendum stöðvum á hverjum degi, þannig að nálægir
útvarpsnotendur, sem yrðu um þriðji hluti alira
útvarpsnotanda, gætu allt af valið um, hvort þeir
viidu heldur hlusta i þetta eða hitt skiptið á íslenzka
útvarpið eða endurvarpið.
Við skulum nú athuga dálítið, hvernig útvarpið
verður til og hvaða öfl það eru, sem gera það kleifl
að beyra til manna i fjarlægum héruðum eða lönd-
um. í útvarpinu eru örtíðar rafsveiflur látnar flytja
hljóðsveiflur um langan veg, frá útvarpsstöð til við-
(63)