Almanak Hins íslenska þjóðvinafélags - 01.01.1977, Blaðsíða 157
er kunnugt er Greenwich nú almennur viðmiðunarstaður
tímareiknings og lengdarbauga, en svo var ekki í upphafi,
og raunar náðist ekki alþjóðlegt samkomulag um þetta at-
riði fyrr en tveimur öldum eftir að stjörnustöðin var reist,
nánar tiltekið árið 1885. Þótt undarlegt megi virðast, var
það þróun járnbrautakerfisins í Bandaríkjunum, er úrslit-
um réði í því máli. Járnbrautarlestirnar fóru langar vega-
lengdir á skömmum tíma, og það var erfiðleikum bundið
fyrir lestarstjórana að vera sífellt að stilla klukkur sínar
til samræmis við sóltíma á hverjum stað. Einnig reyndust
tímaáætlanir lestanna erfiðar viðfangs. Uppfinning rit-
símans um miðja 19. öld hafði hins vegar gert mönn-
um tæknilega kleift að samræma klukkur á mismunandi
stöðum fyrirhafnarlítið. Því var samþykkt á fundi járn-
brautaeigenda að skipta Bandaríkjunum í svæði, þannig
að tíminn innan hvers svæðis yrði alls staðar sá sami,
en klukkan skyldi færð um eina stund, þegar farið væri
úr einu svæði í annað. Ákveðið var, að markalínur
svæðanna skyldu miðast við lengdarbaug Greenwich og
tíminn á hverju svæði skyldi víkja heilum stundafjölda
frá meðalsóltíma Greenwich.
Þessi ákvörðun mæltist vel fyrir, og aðrar þjóðir
fylgdu brátt í kjölfarið, þótt sums staðar gætti nokkurrar
tregðu og menn vildu af þjóðernislegum ástæðum heldur
miða við lengdarbaug og tíma eigin höfuðborgar.
Miðtími á fslandi.
Fram yfir síðustu aldamót var enginn sameiginlegur
tími í notkun á íslandi, heldur fylgdi hver staður sín-
um tíma eftir sólinni. Almanakið var reiknað eftir af-
stöðu og staðartíma Reykjavíkur allt fram til 1907, en
þá voru sett lög um sameiginlegan íslenskan miðtíma,
sem skyldi svara til meðalsóltíma á 15° vestlægrar
lengdar frá Greenwich.
Sennilega er það engin tilviljun, að lögin um sam-
ræmdan tíma á íslandi eru sett árið eftir að símasam-
band kemst á milli Reykjavíkur og útlanda. Síminn