Dagblaðið Vísir - DV - 11.12.2004, Page 28

Dagblaðið Vísir - DV - 11.12.2004, Page 28
28 LAUGARDAGUR 11. DESEMBER 2004 Helgarblað DV Leikapabarnið sem harðneitað Eva Dögg Sigurgeirsdóttir hefur alltaf tengst tísku. Hún er dóttir Eddu Björg- vins en langaöi ekki að feta í fótspor hennar og Gísla Rúnars Jónssonar. Eva var frumkvöðull þegar hún stofnaði tiska.is, netverslun sem lofaði góðu. Hún var i sjónvarpi og kynnti tískuna en nú stendur hún á krossgötum og næsta víst að hún vendi sér í eitthvað allt annað. Eva Dögg stendur líka á krossgötum í einkalífinu og hefur fengið að kynnast því að vinátta getur rist grunnt. Ía framkvæmdastjóri n tók níutíu gráðu beygju listinni! tlskuna en nú gist hún listinni óbeint dn s að hafa ætlað það. Hún ramkvæmdastjóri móður tar, Eddu Björgvinsdóttur. Eva Dögg Sigurgeirsdóttir er án vafa mörgum kunn en þó eru þeir að öllum lfldndum fleiri sem hvorki þekkja haus né sporð á stúlkunni. Og þó, þegar nánar er að gáð þá muna þeir sem íylgjast með sjónvarpi á morgnana eftir Evu úr íslandi í bítið. Þar mætti hún minnst einu sinni í viku og lagði línuna í tískunni. Ekki er heldur vafi á að þeir sem hafa verið dyggir viðskiptavinir tísku- verslana muna eftir stúlkunni frá þeim heimsóknum en hún var um árabil verslunarstjóri í tískuverslun í Kringlunni. Auk þess sem Eva var frumkvöðull í netverslun á íslandi og stofnaði netverslunina tiska.is fyrir fimm árum. Hvað sem þeim kynnum líður skal það upplýst að Eva Dögg er elsta dótt- ir Eddu Björgvins leikkonu en ekki hefúr mikið borið á þeim tengslum í gegnum árin. Forðaðist að tala um mömmu og pabba „Ég var ósköp þæg og prúð og held að lítið hafi farið fyrir mér þegar ég var krakki. Það var ekki fyrr en ég varð fjórtán, fimmtán ára að mamma heyrði mig fyrst segja nei þegar hún vildi að ég passaði. Þá sagði ég líka nei svo eftir var tekið," segir Eva og hlær en tekur ffam að ekki hafi verið um neina allsheijaruppreisn að ræða. ,Ætli ég hafi ekki bara verið að full- orðnast og á þessum aldri lætur mað- ur vita af sér," segir hún og bætir við að hún hafi ekki mikið fundið fyrir frægð foreldranna en þau voru eigi að síður oft í umræðunni. Hún segist ekki hafa velt því mikið fyrir sér en Guðmundur var í námi. Við fórum síðar til Bandaríkjanna í áframhald- andi nám og áttum þar yndislega tíma. Guðmundur var að læra auglýs- inga- og markaðsfræði en ég tísku- og markaðsfræði. Við vorum í Kalifomíu og ég kunni mj ög vel við mig. Eftir á að hyggja finnst mér ég ekki hafa notið stundarinnar að fullu í Amerflcu. Tíminn fór að mestu leyti í skólann og framtíðarplönin. í dag er það núið sem skiptir mig máli, bömin mín og gott jafnvægi innan heimilis og utan þess, en ég veit að hamingjan felst ekki í fermetrunum heldur h'ðan fólks- ins sem býr innan veggja heimilisins," segir hún með áherslu. Eftir heimkomuna fóm þau bæði að vinna. Guðmundur fékk strax vinnu sem markaðsstjóri hjá stóm bif- reiðaumboði á íslandi og var mjög ánægður þar. Eva fór í Hagkaup og sá þar um innkaup á bamafatnaði. „Ég nýtti mér menntunina og fór í þá vinnu þar sem námið nýttist mér best. Það var ógurlega gaman að vinna sem innkaupamaður í Hagkaupi og það var skóh sem ég hefði ekki viljað missa af. Mjög vel rekið fýrirtæki sem hafði góða starfsmannastefnu. Þar sá ég hvað það hefur mikið að segja að fyrir- tæki marki sér góða stefnu hvað það varðar. Starfið var mjög skemmttíegt og því fýlgdu miktí ferðalög út um allan heim. Ég var mtídð á ferðinni bæði um Evrópu og Asíu og það var ógleyman- legur lærdómur. Við eigum einn son sem Gummi sá um á meðan ég var að ferðast. í okkar tilfelh kusum við bæði að vinna úti, ég ferðaðist mtídð á þess- um tíma en þegar ég var heima lagði Það sem kom mér kannski mest á óvart við þær breytingar sem átt hafa sér stað á lífsmynstri mínu var hvað vinátta getur rist grunnt og þá er ég ekki að tala um hjónabandið. Sumir þeirra sem ég hélt vini reyndust ekki vera það en aðrir sem ég taldi ekki íþeim hópi voru einmitt þeir vinir sem reyndust best þegar mest á reyndi. muni þó eftir að hafa vtíjað mynda tengsl við vini á eigin forsendum. Hún nefnir því ttí staðfestingar að þegar hún kynntist Guðmundi Páls- syni, sem síðar varð maðurinn henn- ar, hafi hún lengi vel forðast að tala um hverra manna hún væri. „Ég held að við höfum verið að skjóta okkur saman í tvo mánuði áður en það bar á góma. Mamma og pabbi voru þá mik- ið uppi í sumarbústað og Gummi kom með mér heim. Þar sá hann myndir af þeim uppi um alla veggi og nefhdi það við mig að foreldrar mínir hlytu að vera miklir aðdáendur Gísla og Eddu. Það þýddi htið fýrir mig að afneita þeim þá,“ segir hún hlæjandi og bendir á að þá hafi þau verið búin að þekkjast nógu lengi ttí að Gummi tengdi hana ekki bara við þau. Ferðalög um allan heim Eva varð fljótt sjálfstæð og byrjaði að búa tæplega tvítug. „Ég var að vinna í tískuverslunum með skóla og ég mig alla fram við að gefa htla ung- anum mínum mig óskipta. Það er jú það sem foreldrahlutverkið gengur út á, að veita bömunum sktíyrðislausa ást og umhyggju þegar maður er með þeim, gæði en ekíd magn! Stofnaði tiska.is í geymslunni hjá ömmu Þegar annað bam var væntanlegt gerði ég upp hug minn varðandi hvort ég ætlaði að halda áfram að ferðast svo dögum skipti út um allan heim eða að vera algjörlega til staðar fyrir htla drenginn minn fyrsta skólaárið hans og vera jafnffamt með koma- bam heima ffarn yfir bameignarffí. Þetta er jú spuming um val þegar báð- ir foreldrar em útivinnandi og þá kviknaði hugmyndin að stofria fyrir- tækið tiska.is sem gerði mér kleift að vera heima hjá bömunum mínum." Netið og atíir þeir möguleikar sem þar vom að finna vom mtídð í um- ræðunni. OZ-æði, hugbúnaðarfyrir- tæki punktur þetta og punktur hitt spmttu upp eins og gorkúlur. Eva seg- ir að eftir því sem hún hafi hugsað meira rnn þennan möguleika því ákveðnari hafi hún orðið í að gera eitt- hvað í því. „Ég var heima í bameignarfríi og við bjuggum í kjaharanum hjá ömmu á meðan verið var að byggja íbúðina okkar. Þar stofhaði ég tískads og fór að vinna f því í geymslunni hennar ömmu. Það lofaði strax góðu og gekk glimrandi vel. Var fínt fyrir mig eina að sinna eingöngu og ótrúlega skemmttíegur og lærdómsríkur tími. Þá fóm fjárfestar að hafa samband og vtídu vera með, færa út kvíarnar og gera þetta að stórveldi sem ég sam- þykkti. Ég hafði tröhatrú á intemetinu og hef hana svo sannarlega ennþá. í þeim anda sem hér rflcti fyrir nokkrum árum sáum við fyrir okkur stórveldi; aht sem tengdist netinu var á uppleið og framfarimar mjög hraðar. Það var eins og maður væri kominn í rússí- bana eða hringekju sem snerist á ógn- arhraða. Það var því ekkert skrýtið að maður fylgdi með í þessu andrúms- lofti. Nú, hins vegar ht ég á þetta sem mitt mastemám. Þetta var reynsla sem ég bý ahtaf að og kannski dýr skóh en vel þess virði ef litið er á það jákvæðum augum, að ekki sé minnst á tímann með bömunum mínum. Mín stærsta lexía eftir þessa hröðu rússí- banaferð er sú að vel klæddur maður er htih mælikvarði á heiðarleika," segir hún alvarleg á svipinn og snýr lófum ffarn ttí áherslu. Á krossgötum í lífinu „Vörumerkið tiska.is er ennþá á lífi og er í naflaskoðun," segir Eva. „Ég var snemma á ferðinni hvað intemetið varðar fyrir ca. fiórum árum því það er fyrst núna sem Islendingar treysta net- inu þegar vörukaup em annars vegar og fer vaxandi með hverju árinu." Nú stendur Eva á krossgötum þar sem leiðir geta legið hvert sem er. Hún býr með bömunum og hefur mörg jám í eldinum þó svo tiska.is sé á hih- unni í bili. „Ég hef aldrei verið í eins htihi íbúð og aldrei hðið eins vel og þar stenst kenningin enn og affur um fer- metrana," segir hún og hlær. „Ég hef kynnst góðu fólld sem hefur upplifað mikla óhamingju þrátt fyrir glæsileg húsakynni og með aha þá veraldlegu hluti sem fólk dreymir um. Var pikk- fast í báða fætur og hafði hvorki lcjark ttí að hreyfa sig né taka fyrsta skrefið úr því óyndi sem það lifði í." Á meðan hefúr Eva verið að vinna með móður sinni, Eddju Björgvins- dóttur, og kynnst nýjum heimi sem hún forðaðist ahtaf að koma nærri. „Ég var ákveðin í því þegar ég var krakki að ég ætlaði ekki að verða leik- ari eins og mamma og pabbi, fannst það ekki aðlaðandi tilhugsun og tók m'utíu gráðu beygju ffá hstinni í tísk- una. Nú er ég komin inn í leikara- heiminn og finnst ógurlega gaman, á maður ekki ahtaf að takast á við það sem maður kýs að forðast?" segir Eva og skellihlær. ,Æth ég endi ekki bara á sextugsaldri á hvíta tjaldinu í Hohywood?" Hvaö er þetta sem þú ert aö fást við? „Já, ég ákvað að taka að mér framkvæmdastjóm í einleik sem mamma ætlar að leika í. Það heitir „Brihijant skilnaður" en þýðandi er pabbi, Gísh Rúnar Jónsson, sem er svo ég segi sjálf frá einn fyndnasti maður sem ég hef kynnst og það skín svo sannarlega í gegn í þessari þýðingu. Menn geta svo velt fyrir sér hve vel nafnið á við þetta verk," segir hún og brosir kímin. Fyrirhug- uð frtimsýning er í febrúar en Eva

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.