Dagblaðið Vísir - DV - 11.12.2004, Side 55

IXm Helgarblað
LAUCARDAGUR 11. DESEMBER 2004 55
12.11.2004 10:44
Afslöppun I Hoi An
Ótrúlegt hvað Vietnamar nýta vel sitt
helsta samgöngutæki, skellinöðruna, vel. Ég
hefséð fólk flytja ísskapa, marga svfna-
skrokka og heilu kjúklingabuin á einni skell-
inöðru. I eitt skiptið sá ég fimm manns á
einni skellinöðru. Ástrali sem ég spjallaði við
sagðist hafa séð sex manns á einni skell-
inöðru. Ótrúieg sjón.
16.11.2004 141)7
Þær eru gæfar rotturnar i Saigon
Síðari dagurinn minn hérna i Saigon og
steipurnar i Madame Cu-hótelinu með-
höndla mig eins og náinn ættingja eftir
margra ára aðskilnað. Aöalhótelstýran kom
mér á óvart meðþviað þakka fyrir sig á Is-
lensku, ég ergreiniiega ekki fyrsti Islending-
urinn til að gista á þessu litla hóteli.
Féll i freistni eftir ferðina og fór og fékk
mér borgara og franskar og gafgrjónunum
fri. Gat ekki annað en hlegið þegar matur-
inn kom. Með hamborgaranum fylgdu 13
stykki affrönskum kartöflum. Já, ég taldi.
21.11.200406:52
Rauð fortið Kmeranna
Miðborg Phnom Penh er bara ágætis tjill-
staður. Hún erhreinni en þær borgirsem ég
hefheimsótt hingað til i SA-Asíu, klóakslykt-
in er ekki alveg jafn áberandi og umferðin
er örlitið minna geðveik hér en annars stað-
ar.
Sá mótorhjólaslys gerast fyrir framan nef-
ið á mér (það var bara spurning um tima
hvenær ég yrði vitni aðþvijog átti fótum
mínum fjörað launa svo égyrði ekki fyrir
öðru ökutækinu. Engin alvarleg sfys á fólki.
En að sjalfsögðu hoppaði maður síðan 5
mínútum siðar á mótorhjóiataxa eins og
ekkertværi.
Eftir hádegi lagði ég afstað ásamt Leung,
minum einkamótorhjóiataxabíistjóra hérna
i Phnom Penh, afstað til hinna alræmdu
Drápsvalla, eða the Killing Fields i Choeung
Ek. Eftir hálftima akstur í gegnum fátækra-
hverfí í nágrenni Phnom Penh var komið á
ákvörðunarstaö.Á árunum 1975-1979
drápu Pol Pot og féiagar um 2 milljónir
samlanda sinna eöa ca. 25% þjóðarinnar,
og þarna í Choeung Ek var búið að reisa
minnismerki meö 8000 hauskúpum fórnar-
lömbum Pol Pots sem fundust ífjöidagröf-
um i nágrenninu. Að vera staddur þarna og
sjá ummerkin og
likamsleifarnar,
ogþaðsemfiaug
I gegnum hug-
ann vareinfald-
legaskilnings-
leysi á þvi hvað
mannskepnan
geturverið
grimm.
22.11.2004 14:10
Leitad ad a-ping
Eftir hádegi í gær ákvaðégaö leggja af
stað tii smábæjarins Skuon. Ástæðan fyrir
áhuga minum á þessu, tja frekar ómerki-
iega þorpi i Kambódlu, ersú að á tíma
Rauðu Kmeranna varð fólk að leita allra
leiða til að ieita sér ætis, og i Skuon var
gengiö svo langt að leggja sér til munns
þaö sem innfæddir kalla a-ping, en á hinu
ylhyra kallast kónguiær, nánar tiltekið stór-
ar toðnar tarantúiur. Og þrátt fyrir aðnúsé
nóg affæði I dag, þá hefur þessi siöur aö
borða kóngulær haldist í Skuon og takmark
mittvaraðfáað bragða á þessum loðnu
kræsingum.
Loksins eftir tveggja tíma akstur keyrum
við fram á Skuon, og erum ekki lengi að
fínna sölukonu með stóran bakka fullan af
tarantúium. Undirritaður fékk sér tvær og
byrjaði að kjammsa á þeim. Fætur og höfuð
voru stökk, en búkurinn mjúkur undir tönn.
Bragöinu reyni ég ekki að týsa en mér ilkaði
vel og fékk mér tvær í viðbót.
24.11.2004 12:50
Hofin i Angkor
Fátæktin ræöurrikjum I Kambódiu og hér
eru margirsem biðja um ölmusu. Það er
erfíttað geta ekki gefíð öllum sem vilja, en
maðuryrði fljótt búinn með peninginn ef
maður gerði það. Börnin eru stór hluti af
þeim sem biðja um pening, en ég hefhaft
það fyrir reglu að gefa börnum aldrei pen-
ing. Frekarferég með þeim og gefþeim eitt-
hvað að borða eða drekka.
Algengt trix hjá krökkunum er að hanga I
hofunum og brosa slnu blíðasta þegar
túristarnir koma með myndavélarnar.
Krakkarnir brosa út að eyrum og segja,
„Take photo“. Og um leið og klikk-hljóðið er
hljóðnað hverfur brosið og krakkarnir segja
alvarlega "Now pay one dollar'!
Hér er mikiö affórnarlömbum jarð-
sprengja. Igær nálgaðist mig ca. 6 ára gam-
all strákur sem hafði misstannan fótinn.
Grátandi bað hann mig um ölmusu. Gaf
honum ávaxtadjús, og virtist hann sáttur
viðþað.
Hótelherbergiö þar sem ég er með
lampa við rúmið sem einhverra hluta
vegna var ekki i sambandi. Ætiaað
setja lampann i samband við tengil
bak við rúmið þegar allt í einu stekk-
ur rúmlega lófastór eðla á hausinn á
mér. Var i sjokki í a.m.k. kiukkustund
á eftir. Hefákveðið að láta lampann
vera sambandsiausan. Eðlan enn I
felum I herberginu.
Moskltóflugurnar eru loksins
búnar að uppgötva Islendinginn og
heflitið annaö gert síðustu vikuna
enað klóra mér til helvitis. Hjálp.
27.11.2004 06:04
Siðustu dagarnir í Kambódiu
Þar kom að þvl. Ég varð fyrir algengustu
meiðsium túrista I SA-Asíu, að brenna mig á
hægri fætinum á útblástursröri skellinöðr-
unnar sem ég var farþegi á. Bllstjóranum
leiö hræðilega og keyröi út í næstu búð til
að kaupa smyrsl til að setja á sárið. Um leið
og hann barsmyrslið á fann ég fyrirþægi-
legum straumi léttis i sárinu, smyrsiið var
kæiandi og sviðinn minnkaði, eitthvert
kambódískt töfraiyf þarna á ferðinni greini-
lega. Þegar ég var kominn upp á hótel, tók
ég smyrsltúpuna upp og ætlaði að rann-
saka betur, sá ég að um varað ræða tann-
krem með myntubragði.
04.12.200404:50
Hægagangur á Kata-ströndinni
Þá er komið að mér að kveöja. Þetta er
búiö að vera frábært ferðalag og gaman frá
að segja. Maður er búinn að ferðast dágóð-
an slatta afkíiómetrum landleiðina (yfír 60
klst. bara I rútu efég tel rétt, og þá eru eftir
lestir, mótorhjól og bátar) og þó að það taki
tengri tíma, þá held égað þessi ferðamáti sé
mun skemmtiiegri en efmaður myndi
fljúga á milli allra staða. Maður er búinn að
hitta ótrúiegan fjöida affólki, bæði inn-
fædda og aðra ferðalanga, og sjá ótrúiega
fallega staði og byggingar.
Fimm vikur i30-35 stiga hita erþómátu-
lega langt fyrir hinn venjulega Istending og
ég hlakka til að stlga útúr Flugstöð Leifs Ei-
ríkssonar og fletta mig klæðum til aðfínna
svalann vindinn leika um hárin á stæltri
bringunni, hehe. Kveðja. Tommi.

l