Dagblaðið Vísir - DV - 02.02.2005, Qupperneq 24

24 MIÐVIKUDAGUR 2. FEBRÚAR 2005
Lífíð eftir vinnu DV
Tenórar geta ekki hætt að syngja
Fréttatilkynning hefur borist frá
hinu þekkta fyrirtæki Guðmundar
Ólafssonar rithöfundar, leikara og
söngvara með meiru:„Enn og aftur
ræskir TENÓRINN sig i Iðnó og byrjar
sýningar að nýju eftir langt og gott
jólafrí. Þorrinn hefurfarið ákaflega vel
í söngvarann sem og undirleikara
hans enda súrmeti með eindæmum
hollt fyrir raddböndin. Hrökk upp úr
undirleikaranum á sfðustu æfingu að
sennilega hefði Tenórinn aldrei sung-
ið betur en einmitt núna! Hvort sem
það er hákarli eða hrútspungum að
þakka.
Nú þegar von er á fleiri heimsfræg-
um tenórum til landsins er ekki seinna
vænna að tryggja sér miða á sýning-
una í Iðnó svo áheyrendur geti gert
samanburð þegar þeir Carreras og
Domingo hefja upp raustsína i
íþróttahúsum höfuðborgarinnar. Þess
má geta að bæði Domingo og Carrer-
as eru góöir kunningjar Tenórsins og
koma lítillega við sögu í Iðnó.
Vegna anna, bæði hérlendis sem er-
lendis, fer nú sýningum á Tenórnum
fækkandi en næstu sýningar verða
næstkomandi föstudag, 4. febrúarog
síðan sunnudagana 13., 20. og 27.
febrúar. Miðasala og pantanir íIðnó."
Við þetta er því einu að bæta að
engin sýning sem nú er á boðstólum I
Reykjavlk hefur veriö jafn lengi á fjöl-
unum og tfttnefndur Tenór og ætti því
menn að líta gripinn augum. Spyrja
má: hvar er sjónvarpið og frjálsu
stöðvarnar? Ætlar enginn að festa
Tenórinn á band? Hvenær kemur disk-
urinn?
Guðmundur Ólafsson Tenórinn erlið-
tækur í eldhúsi eins og aörir tenórar. Þaö er
sko ekkert pasta sem hann eldar.
'
Bára Grímsdóttir Ber
I alla ábyrgð á drauga-
gangi úr Húnavatns-
sýslum í kvöld

í kvöld verða lúðrasveitartónleikar sem helgaðir eru konum á Myrkum músíkdögum
á Litla sviði Borgarleikhússins og hefjast stundvíslega kl. 22.00. Þar flytur Lúðrasveit
Reykjavíkur undir stjórn Lárusar Halldórs Grímssonar verk eftir Elizabeth Raum,
Báru Sigurjónsdóttir, Báru Grímsdóttir og Ida Gotkovsky. Einleikarar á tónleikunum
eru: Berglind MaríaTómasdóttir, flauta og Bára Sigurjónsdóttir, saxófón
Á tónleikimum verður frumflutt
verk Báru Grímsdóttur Skinnpilsa.
Þá verður einnig flutt verkið nöfnu
hennar Sigurjónsdóttir Hver tók ost-
inn minn? sem skiptist í fjóra kafla
sem heita þeim skemmtilegu nöfn-
um: Þefur, Loki, Lási og Þeytingur.
Tveir karlar eiga verk á tónleikunum,
hljómsveitarstjóri sveitarinnar, Lár-
us Haildór Grímsson og heitir það
Óðurll, ogFerrerFerran frá Valencia
á Spáni.
Oststykki
Verk Báru Sigurjónsdóttur um
ostinn byggir á samneftidri sjálfs-
hjálparbók. Bókin fjallar um tvær
mýs (Þef og Þeyting) og tvo litla
menn (Loka og Lása) og leit þeirra að
ostinum, sem oft vill klárast þegar
síst varir. Mýsnar hafa þann háttinn
á að fara strax að leita að nýjum osti
og flnna hann fljótlega, en litlu
mennirnir ræða það ffam og til baka
hvað gera skuli og hver hafi tekið
gamla ostinn. Þegar útséð er að um-
ræðan skilar ekki tilætluðum árangri
fer Lási af stað og finnur nýjan ost.
Loki ákveður hins vegar að bíða eftir
ostinum. Ekki er vitað nánar um ör-
lög hans. Eins og titlar þátta tón-
verksins gefa til kynna, lýsir hver
þáttur persónu í bókinni.
Lengi býr að fyrstu gerð
Bára Sigurjónsdóttir fæddist á
Egilsstöðum 1979. „Lágt og feimnis-
lega í fyrstu byijaði hún að læra á
klassískan gítar um 9 ára aldur en
nokkru síðar komst hún í lúðrana og
þá fýrst byrjuðu lætin. Nú dugar
henni ekki lengur að þeyta sinn eigin
lúður, heldur hefur hún lokið próf-
gráðu í því hvernig kenna skuli
öðrum slflct hið sama. Svo er hún
tekin upp á því að semja þartilgerð
tónverk þar sem margir lúðrar skulu
þeytast samtfmis,“ segir í tilkynn-
ingu frá aðstandendum. Hver tók
ostinn minn? er fyrsta tilraun höf-
undar til að bera persónulega ábyrgð
á meiriháttar lúðraþyt, bumbuslætú
og annarri hljóðmengun.
Draugagangur
Bára Gríms segir svo um sitt
verk: „Skinnpilsa er draugur, aftur-
gengin stúlkukind í skinnklæðum.
Ég var í sveit sem krakki hjá frænku
minni í Þórormstungu í Vatnsdal og
heyrði þá fyrst um hana og kannski
í henni líka. Var stundum að leika
mér í gamla torfbænum og heyrði
þá marr, skelli og allskyns skrítin
hljóð. Fólkið sagði að þetta væri
Skinnpilsa og að hún héldi til þar.
Það var líka henni að kenna að það
flaug steinn úr heyblásaranum í
hnéð á bóndanum og að það kom
upp eldur í fjósinu! Við nánari eftir-
grennslan á Skinnpilsu hef ég kom-
ist að því að hún hefur sveimað um
Vatnsdalinn og aðrar fagrar sveitir
Húnavatnssýslu og verið mönnum
og dýrum til ama síðan á fyrri hluta
19. aldar. Henni var uppálagt að
fylgja Snæbjarnarættinni í átta til
níu ættliði. Nú heyrist ekki meir í
Skinnpilsu."
Hljómskálahvöt
Óðurvar samið af sérstöku tilefni
vorið 2004. Verkið var þá flutt í
kammerútgáfu, á einum af átta tón-
leikum Listahátíðar Reykjavíkur,
sem haldnir voru í Hljómskálanum.
Á þeim tónleikum voru flytjendur 20
og sæti fyrir áheyrendur 35, í þessu
fyrsta og lengi vel eina tónlistarhúsi
Reykvíkinga. „Það er nú samt
þannig, að flestir halda að Reykjavík-
urborg eigi Hljómskálann, en svo er
ekki. Það voru meðlimir Lúðrasveit-
ar Reykjavíkur sem byggðu húsið
sjálfir fyrir rúmum 80 árum og eiga
það enn. Stór hluti af mínu tónlistar-
uppeldi og starfi sem tónlistarmað-
ur, hefur farið fram í Hljómskálan-
um. Þar lærði ég á piccalóflautu,
spilaði í skólalúðrasveit og var ungur
að árum flautuleikari í Lúðrasveit
Reykjavikur. Þar fékk ég æfingaað-
stöðu fyrir „Eikina" sem ég spilaði
með á þessum tíma, hljómsveiún Eik
gat því ekki kallast bflskúrsband
meðan hún æfði í Tónlistarhúsinu
við Tjömina,“ segir Lárus Grímsson
um þeúa tillegg siú í efnisskrá
hljómleikanna. Hefur verið bætt við
verkið, einhverju breytt og útsetn-
ingin að þessu sinni fyrir stóra blás-
arasveit.
NÚ ÞEGAR kvikmyndahátfðir láta
hátt f fréttatfmum er ekki örgrannt
um að menn hafi áhyggjur afþeim
árekstri sem er fyrirsjáanlegur er hér
í höfuðborginni: Kvikmyndahátíð
dreifingaraðila tilkynnti í fyrradag
hver verði helsti spaðinn á þeirra
hendi,Walter Salles,
sem hingað kemur
fyrir orðastað Frið- ^
riks Þórs og sýnir “
hér kvikmynd
sýna Motorcycle
Dairies.Ekkerthef-
ur heyrst af því
hvernig kvikmyndahá-
tíð undirstjórn Hrannar Marinós-
dóttur reiðir afnúna þegar dreifing-
arfyrirtækin hafa markað séryfir-
burða stöðu á þessum vettvangi.
Menntamálaráðuneytið veitti Hrönn
og félögum tilstyrk sinn en lét af
áralöngum stuðningi við hátíð fag-
félaganna. Og ekkert hefur enn
heyrst úr þeirra ranni. Hver eru orðin
örlög kvikmyndahátíðarinnar í
Reykjavíksem varnú upphafþess
kvikmyndahátíðaæðis sem runnið er
á áhugasama hátíðarhaldara? Allt
erþetta orðið
nokkuð spaugilegt.
Flugur
IUNDIRBÚNINGI er þátttaka Is-
lendinga á kvikmyndahátíðinni I
Berlfn sem er einna stærst hátfða af
þessu tagi I Evrópu eftir að þýsk
stjórnvöld ákváðu að marka sér for-
ystu íþeim efnum íEvrópu. Hátíða-
hald afþessu tagi er talið styrkja
borgarímyndir í þeim harða slag
sem fram fer um athygli, frægð og
gestakomur. Það hefur einhverra
hluta vegna ekki enn komist í gegn
þrátt fyrir fleiri en eina skýrslu að
kvikmyndahátfð í Reykjavlk sem
stæði undir nafni gæti orðið að-
dráttarafl fyrir íslenskan iðnaö, ekki
bara kvikmynda heldur líka ferða-
mannaiðnað. Það er meöal annars
afþeim sökum sem Kvikmyndahá-
tlðinni I Kaupmannahöfn var
hleypt afstokkunum fyrir tveimur
árum - fyrst og fremst til að auka
hróður borgarinnar -útá við.
MÖNNUM veröur tíðrætt um fyrir-
bærið Sundance sem reyndar er ný-
lokið. Þar varð smá-
bærá nokkrum
árum að stór-
merkilegu fyrir-
bæri í banda-
rísku þjóðllfi.
Hann margfald-
aðistaðstærð
meðan sjálfstæðir
kvikmyndagerðarmenn flykktust
þangaö, erlendir gestir og áhuga-
mennum kvikmyndir. Þar sem ekk-
ert líf var áður er skyndilega komið
nafn á kortið.
RÁÐAMÖNNUM væri sæmst áður
en frekari skrefveröa tekin í þessu
kvikmyndahátíðarmáli aö átta sig
á mikilvægi hátlða, bæði f menn-
ingarlegu tilliti og ekki síður í
hreinum og klárum bissness. Inn-
flytjendur á útlendum bíómyndum
verða aldrei bakhjarl fyrir hátlö sem
hefur sjálfstæði og metnað. Þeir
munu seint láta aftilhneigingu til
að troöa slnu fremst. Á því kærleiks-
heimili hefur löngum verið grunnt á
þvl góða. Kvikmyndahátfðir með
metnaö verða aldrei til nema fyrir
áhuga og alúð stjórnvalda. Sem
hefur reyndar sannast hér- eftir-
minnilega.

. •*. v-