Dagblaðið Vísir - DV - 12.03.2005, Page 10

10 LAUGARDAGUR 12. MARS 2005
Fréttir 0V
Bergur er að sögn kunnugra
glaðlyndur maður sem er sí-
fellt á uppleið. Velferð barna á
hug hans allan og er talið að
flestum foreldrum líki störf
hans í þágu leikskóla Reykja-
víkur.
Bergur siglir stundum of
lygnan sjó og þykir tilþrifa-
lítill - sem kannski skrifast
þó einfaldlega á það hversu
óframhleypinn hann er.
Sumum finnst hann stund-
um aðeins ofstifur á sinni
meiningu.
“Ég hefátt við hann gott
og farsælt samstarfi
áratugi. Mér hefur alltaf
líkað að starfa meö hon-
um og hann er mikill
áhugamaður um bætta
stöðubarna í borginni og hefur
unniö farsællega að þvl. Hann
er skemmtilegur félagi og góður
l flestu þvi sem hann tekur sér
fyrir hendur. Mér dettur ekkert í
hug um gallana hans.“
Ingibjörg Sólrún Gísladóttir varaþing-
maður
“Hann er ótrúlega já-
kvæður, bjartsýnn og
skemmtilegur. Hann er
þessi skemmtiiega týpa
afstjórnanda. Hann get-
ur líka verið fullmikiil þverhaus,
þó í góðri merkingu. Hann
stjórnar grlðarlega stórum og
flóknum vinnustað en hann
hefur stjórnað þessu stóra skipi
frá upphafi. Ég held að það séu
allir sáttir við hans störf."
Þorlákur BJörnsson starfsmaöur OR
"Fyrst og fremst kostum
hlaðinn maöur. Hann er
góðurog ég fullyröi að
hann séeinhver heiðar-
iegasta manneskja sem
ég þekki. Mikill húmoristi og fyr-
ir vikið vinsæll ræðumaður.
Hann er drauma embættismaö-
urinn. Vinnur allt eins vel og
mögulegt er. Hann hefur áunnið
sér mikla viröingu með starfs-
fólki.Hans helsti galli er að hann
er ekki mikið að trana sér fram.
Fyrir vikið fara hans góðu verk
oflágt."
Felix Bergsson leikari
Bergur Felixson fæddist þann 14.október
1937 í Reykjavik. Bergur er kvæntur Ingi-
björgu Sigrúnu Guðmundsdóttir hjúkrun-
arfræðingi og eiga þau fímm börn. Hann er
framkvæmdastjóri leikskóla Reykjavíkur og
hefur gegnt þeirri stöðu frá árinu 1978.
Styrkja úthald
á sæþotum
Sæþotufélagið fær 200
þúsund króna styrk úr
Tómstundasjóði ReykjaA
nesbæjar. Menningarnefrid
sveitarfélagsins ákvað þetta
á fimmtudag. Ákvörðunin
var tekin eftir að þrír
menningarnefndarmenn
höfðu farið á vettvang og
kynnt sér aðstæður hjá Sjó-
þotufélaginu. Skiluðu þeir
nefndinni ljósmyndum af
félagsaðstöðunni og gerðu
grein fyrir viðræðum við
forráðamenn þess. „Ljóst er
að mikill hugur er í félag-
mönnum og uppbygging
félagsins gengur vel,“ segir
menningarnefndin.
Fréttir af blóðugum þjóðerniserjum Pólverja og íslendinga á Þorlákshöfn hafa
vakið athygli. Pólverjarnir Krzysztof og Mariusz segja Þorlákshafnarbúa líta niður
á útlendinga því þeir vinni störf sem íslendingar vilji ekki. Unga fólkið sé verst og
áreiti Pólverja hvert sem þeir fari.
„Til að byrja með líkaði mér vel í Þorlákshöfn," segir Krzysztof K,
Pólverji á þrítugsaldri sem hefur búið hér á landi í fimm ár. Hann
vildi ekki gefa eftirnafn sitt upp af ótta við hefndaraðgerðir.
„Fljótlega fann ég að samskipti við fólk voru ekki eins og þau
áttu að vera,“ segir hann og bætir við að hann hafi farið að taka
eftir mikilli andúð í garð údendinga sem unnu í bænum.
„Ég hugsaði ekki um mikið
um það fyrst," segir
Krzysztof K. sem fór að eigin
sögn að finna fyrir fordómum
fljótlega eftir að hann flutti
til Þorlákshafnar.
„Ég vann og vann og hugs-
aði ekki um annað en fljótlega
fór ég finna fyrir meira fyrir
þessu. í vinnunni var
alltaf talað niður til
mín og út á götu
var bent á mig og
öskrað að mér,“
lýsir Krzysztof
ástandinu.
Hélt með
röngu liði
Eitt skipti
segist
Krzysztof hafa
verið á kránni
Duggunni í
Þorlákshöfn
að horfa á
knattspyrnu-
leik.
„Ég var einn
míns liðs og á borði
við hliðina á mér
voru nokkrir ungir
Þorlákshafnarbú-
ar. Þegar eitthvað
var liðið á leikinn
var skorað mark í
leiknum. Ég fagn-
aði enda var það
liðið mitt sem skoraði.
Þetta fór mikið fyrir brjóst-
ið á strákunum og þeir
fóru að kalla að mér
ókvæðisorð, rifu kjaft við
mig og horfðu illilega á
mig,“ segir Krzysztof.
Þessu næst segir
BCrzysztof Þorlákshafnar-
búanna á
Duggunni
hafa staðið
upp og
gengið í
átt að sér
eins og
þeir
ætl-
uðu
að
taka í
hann:
„Þá
hljóp ég
út og
beinustu
leið heim.
Eftir þetta
gerði ég eins og
flestir aðrir Pól-
verjar í bænum;
kom mér eins
fljótt heim og ég
gat eftir vinnu.
Það er ekkert
annað hægt,
það tal-ar eng-
inn við okkur.
Krzysztof K. „Ég trúðiþví
ekki að mér gæti liðið svona
vel eins og mér líður I Bolung-
arvík," segir Pólverjinn sem
hraktist frá Þorlákshöfn.

Þorlákshöfn Um fimmtíu Pólverjar búa i bænum.
„Þau köstuðu bjór-
flöskum í húsið mitt
og börðu á gluggana."
Ef maður reynir að tala íslensku þá
nenna þau ekki að hlusta.“
Hryggur yfir framkomunni
Krzysztof segist ekki hafa verið
óhultur heima hjá sér. Þegar unga
fólkið á Þorlákshöfn hafi verið að
skemmta sér hafi það oft komið að
húsi í bænum þar sem Krzysztof og
aðrir Pólverjar bjuggu.
„Þau berja á rúður og hurðir,
kasta bjórflöskum í húsið og láta
öllum illum látum," segir Krzysztof
og bætir við að hann hafi verið
mjög hryggur yfir þessari fram-
komu.
Krzysztof fékk nóg af því að búa
á Þorlákshöfn og flutti á Bolungar-
vík í von um að ástandið mundi
batna. Og það hafi gengið eftir. „Ég
trúði því ekki að mér gæti liðið
svona vel eins og mér líður í Bol-
ungarvík, það er allt annað að vera
hér. Allir taka mér vel og koma fram
við mig af virðingu," segir hann.
Þakklátur á Bolungarvík
Eftir að hafa búið á Þorlákshöfn
segist Krzysztof hafa liðið svo illa að
hann hafi hugsað um að flytja aftur
til Póllands. Nú sé allt annað upp á
teningnum og honum líður mjög
vel á Bolungarvík. „Ég er mjög
þakklátur íbúum Bolungarvíkur fyr-
ir að taka svona vel á móti mér og
gefa mér tækifæri,“ segir Krzysztof,
ánægður með lífið á Bolungarvík.
Mariusz S. er annar Pólverji sem
hefur búið í eitt ár í Þorlákshöfn.
Mariusz vinnur við fiskvinnslu eins
og svo margir af hans þjóðemi.
Bróðir hans býr einnig í Þorláks-
höfn ásamt konu sinni.
Mariusz safiiaði peningum í tvö
ár til að geta komið til íslands og
hafið nýtt líf. Hann segist hafa verið
mjög hrifinn af Þorlákshöfn, hon-
um fannst náttúran falleg og hlakk-
aði til að búa þar. Það hafi fljótt
breyst.
Unga fólkið segir Ijóta hluti
Mariusz segir ástæður þess að
litið sé niður á Pólverja þær að þeir
vilji vinna störf sem íslendingar
vilja ekki. Hann vill komast burt frá
Þorlákshöfn og er að leita sér að
vinnu annars staðar.
Mariusz segir tungumálið spila
stóran þátt í þessum erfiðleikum.
Erfitt sé að læra íslensku því íslend-
ingar vinni ekki sömu störf og út-
lendingamir.
Mariusz segir að hann þori ekki
öðm en að fara beint heim til sín
eftir vinnu og fari helst ekki út á
kvöldin. Framkoma fólksins sé ekk-
ert annað en andlegt ofbeldi: „Unga
fólkið á Þorlákshöfn er verst, það
talar niður til mín í vinnunni og
segir ljóta hluti við mig." andri@dv.is

Framkvæmdir stöðvaðar við nýtt félagshús Snarfara
Vorum klaufar að fá ekki leyfi
Gjaldkerinn og nýja húsiö Gunnar Kjartansson viö húsið sem verður ekki kláraö fyrr en tilskilin
byggingaleyfí eru fengin. Gunnar tekur þvl máli öllu með ró ogfórútað sigla I góða veðrinu i gær.
„Við höguðum okkur bara eins og
klaufar," segir Gunnar Kjartansson,
gjaldkeri smábátafélagsins Snarfara.
I vikunni mætti starfsmaður bygg-
ingarfulltrúans í Reykjavík á félags-
svæði Snarfara í Elliðavogi og til-
kynnti að þegar í stað yrði að hætta
öllum framkvæmdum við nýtt hús
félagsins við smábátahöfnina.
„Við gleymdum að sækja um
byggingarleyfi. Við vorum búnir að
fá byggingarsamþykkt og vomm svo
grænir að reisa húsið á þeirri sam-
þykkt en ekki með leyfi frá bygging-
arfulltrúa. Við vomm þegar búnir að
greiða aukagatnagerðargjöld upp á
tæpa milljón," útskýrir Gunnar.
f Snarfara em nú um 250 manns.
Gunnar segir að bátarnir í höfh séu
um 120 talsins. Hann segir húsið,
sem reyndar er fúllrisið, byggt af fé-
lagsmönnum sjálfum. „Við leitum
aldrei út fyrir hópinn heldur gemm
þetta allt í sjálfboðavinnu. Við drifum
bara í þessu eins og íslendingum er
tamt að gera. í öllum flýtinum fórum
við ekki rétt að þessu," segir hann.
Snrfaramenn munu ekki getað
lokið við hús sitt fýrr en þeir hafa
aflað réttra leyfa. „Það kom þarna
maður frá byggingarfulltrúa sem
sagði okkur að taka okkur bara frí þar
til við værum búnir að fá leyfi," segir
Gunnar og ítrekar að smábátamenn
séu eingöngu að gera fi'nt á lóð sinni
með því að reisa nýja húsið: „Þetta
var allt í hálfgerðu lamasessi. Við
vomm með gamlan gám og niður-
níddan skúrræfil. Við viljum geta
boðið fólki á fallegt svæði," segir
Gunnar.
Konur ekki
heimskar
Haft var eftir Guðmundi Mart-
einssyni framkvæmdastjóra Bón-
us í DV í gær að verðstríð lág-
vöruverslananna í mjólkurvömm
væri eins og keppni í „Hver sé
heimskasta konan." Þetta segir
Guðmundur að sé rangt haft eftir.
Hið rétta sé að hann hafi sagt að
verðstríðið væri eins keppni í:
Hver sé heimskasti kaupmaður-
inn. „Konur em þær sem ráða
innkaupmn á heimilunum og em
90% oldcar viðskiptavina. Það er
því af og frá að ég
hafi verið að
viðhafa eftir-
farandi um-
mæli.“ DV
biðst velvirð-
ingaráþessum v5|
leiða misskiln-
ingi.
r
m

W-
7
Guðmundur Marteins-
son framkvæmda-
stjóri Bónus Verðstriðið
komið útlöfgar.