Símablaðið - 01.01.1959, Blaðsíða 11

Undarlegt makk
Þar sem ekkert hefur sézt í Símablað-
inu frá neinum, sem hlut eiga að máli um
loftskeytamannsstöðuna við Tfa, sem var
auglýst á s.l. sumri, og mikið hefur verið
talað um, finn ég hvöt hjá mér sem síma-
maður, að biðja blaðið fyrir nokkrar lín-
ur um málið. Mér finnst það vera þess
eðlis, að ekki megi um það þegja, og ég
skil satt að segja ekki í stjórn F.Í.S., að
gef a' ekki skýrslu hér í blaðinu um gang
málsins. Því, er ekki einmitt blaðið eins
konar öryggisventill okkar gegn því að
æðstu menn stofnunarinnar leyfi sér að
beita bolabrögðum í viðskiptum við okk-
ur starfsmennina.
En það, sem ég vildi segja, er eftirfar-
andi gangur eins máls.
Fyrir nær ári síðan var auglýst laus
staða við Tfa, og mun hafa verið gert að
skilyrði að sá, sem í hana yrði valinn, hefði
símritarapróf. Það útaf fyrir sig mun hafa
valdið því, að færri en ella af loftskeyta-
mönnum stofnunarinnar sóttu. En í mörg
ár hefur hópur þeirra ekki fengið tækifæri
til að búa sig undir og taka símritarapróf,
en ráðandi menn hafa jafnan, er þess hef-
ur verið farið á leit, borið við önnum
þeirra, sem plokkaðir hafa verið út sem
hæfir kennarar. Hægt hefur þó verið ár-
um saman, að halda uppi loftskeytaskóla,
og unga út herfylkingu af loftskeytamönn-
um, sem svo vita ekki hvað þeir eiga af
sér að gera og lenda að lokum í ólíkleg-
ustu störf. „Atvinnubótavinna“, segja
menn.
Einn loftskeytamaður án símritaraprófs
— utan símans — hafði þó kjark til að
sækja um umrædda stöðu, enda settur í
hana vegna sumarleyfa. Einhverjir síma-
menn með bæði loftskeyta- og símritara-
próf og góð meðmæli sóttu einnig. En þá
var eins og allt færi í baklás hjá yfir-
manni þessara mála.
Umsóknirnar sendi hann aldrei Starfs-
mannaráði Landssímans, eins og skylt er.
Og allt í einu virðist hann rifja upp, að
einhvern tíma hafi verið talað um að
flytja Tfa upp í Gufunes, og telja megi
víst, að tekniska deildin muni ekki draga
það mikið lengur, þótt svefnhöfgi lág-
nættisins virðist oft leggjast nokkuð þungt
yfir hana. Og þessi skýring kvað hafa
verið gefin á því, að hætt væri við að
skipa í þessa stöðu. Sem sagt: mánuði eða
svo eftir að staðan er auglýst, verður hin-
um visu mönnum ljóst, að alls ekki er
þörf á nýijum manni, minnsta kosti ekki
vert að festa neinn að svo stöddu, því að
hinni gömlu, virðulegu Tfa muni alveg
á næstunni verða ekið upp í sveit. En sum-
arleyfamaðurinn án símritaraprófs er lát-
inn vera kyrr, við hinum ekki litið. —
Og svo byrjar pukrið. Þessum manni er
veitt kennsla (í laumi?) í símritun; og er
það ekki gert á kostnað Landssímans?
Ég beini þeirri spurningu beint til Lands-
símastjórans.
Um þessa kennslu hafa margir loft-
skeytamenn símans margoft beðið, eins og
áður er sagt, en ekki fengið. Og þeim var
ekki boðin hún nú, þegar verið er að
laumast til að veita hana þessum útvalda
utanstofnunar-loftskeytamanni, svo hann
geti talist gjaldgengur í þessa stöðu.
Getur F. í. S. látið bjóða meðlimum sín-
um þetta?
Hvaða lágkúruháttur hefur hreiðrað um
sig í stjórn símans? Og aftur: Borgar sím-
inn brúsann? Og enn: Ef að fundist hafa
hæfir menn, sem nú gátu offrað tíma til
SÍMABLAÐIÐ 3