Símablaðið - 01.01.1959, Blaðsíða 28

sér að halda fund með fulltrúum frá póst- og
símamálastjórninni og F. í. S., þar sem rædd
væru ýmis framkvæmdaatriði málsins. Þessi
fundur dróst mjög á langinn vegna fjarveru
póst- og simamálastjóra og skrifstofustjóra
Landssímans, en það voru einmitt þessir menn
sem mæta áttu fyrir liönd stofnunarinnar. Ég
rak eins og ég gat á eftir þessum fundi, þar
sem mér var kunnugt um að póst- og síma-
málastjóri var mjög mikið á móti þvi, að
framkvæma þessa ákvörðun ráðuneytisins,
enda lítt framkvæmanleg að hans áliti. Það
var því ekki fyrr en í des. s.l., sem tókst að
koma á þessum fundi. Þar var póst- og síma-
málastjóra birtur úrskurður fjármálaráð-
herra, Eysteins Jónssonar, um það, að starfs-
fólk á 1. fl. B. stöðvum heyrði undir lög um
réttindi og skyldur opinberra starfsmanna,
svo fremi að starfið sé 2/3 af starfi þeirra.
Ráðuneytið tjáði póst- og símam.stj. að það
hefði leitað álits lögfræðinga um málið og
álit þeirra hefði verið, að það þýddi ekki
annað en að fallast á sjónarmið félagsins, þar
sem mál útaf því myndi tapast fyrir dóm-
stólunum. Réttindin verða látin gilda frá 1.
jan. 1959. Viðurkenningin á réttindum þessa
fólks færir þeim geysimikla réttarbót, því
áður var þessi starfshópur svo til alveg rétt-
indalaus og hafði engan aðila til að snúa sér
til, varðandi málefni sín. Núverandi stjórn
hefur ekki ennþá unnizt tími til að skrifa
þessu fólki (þar á ég við símastúlkurnar, en
þær eru á milli 70 og 80 talsins). En þeim
mun verða boðið að gerast félagar F.Í.S. og
þeim mun verða sent yfirlit í stuttu máli um
þau réttindi, sem þeim falla nú i skaut.
Málefni 1. fl. B. slöðvarstjóra.
Sú deildin innan F.Í.S., sem harðast er nú
vegið að, er deild 1. fl. B. st.stj. Þið hafið ekki
komizt hjá þvi að heyra fundarboð i útvarp-
inu um mjög áríðandi fund frá þessari deild.
Mér finnst þvi full ástæða til að skýra nánar
frá því, sem er að gerast í málefnum deild-
arinnar, því þessi deild er hluti af félagi
okkar og þegar ráðist er á hana, er um leið
ráðist á samtök okkar símamanna. Tilefni
fundarins var að ræða bréf, sem póst- og
símamálastjóri var að senda út til þessara
aðila. Mér, sem formanni F.Í.S., var allranáð-
arsamlegast lofað að lesa bréfið yfir, áður
en það var sent út, því samkvæmt fyrirmæl-
um fjármálaráðuneytisins átti F.Í.S. að fylgj-
ast með endanlegri afgreiðslu póst- og síma-
málastjórnarinnar á réttindamáli starfsfólks-
ins á 1. fl. B. st. Fyrri hluti bréfsins fjallar
um réttindi starfsfólksins á umræddum stöðv-
um, svo sem vinnutíma, sumarleyfi, veikinda-
fri og fl. eins og lögin um réttindi og skyld-
ur gera ráð fyrir. En í niðurlagi bréfsins er
farið út í allt aðra sálma og komizt þannig
að orði, að „vegna þess að búið er að viður-
kenna ykkur, sem opinbera starfsmenn (þar
er átt við stöðvarstjórana, ekki stúlkurnar)
þá hafið þið ekki lengur rétt til neinna auka-
greiðslna, sem þið hafið áður haft, svo sem
4% af seldum frímerkjum, orlofsfé, inn-
heimtu afnotagjalda útvarpsins og fl., en þess
í stað ákveðum við ykkur vissa þóknun fyrir
ónæði, sem þið verðið fyrir, utan vinnu-
tima ykkar.“ Ég mótmælti þessum kafla bréfs-
ins, sem fjallaði um niðurfellingu á auka-
greiðslu, og benti á að ég teldi þetta bæði
brot á starfsmannareglunum og einnig brot
á reglugerðinni um kaup og kjör þessa fólks.
Ég fór fram á að fá afrit af bréfi þessu, til
þess að geta tilkynnt deildarstjórninni um
þessar ráðstafanir. Mér var lofað því, en þeg-
ar ég fór að ganga eftir afritinu, þá var það
ekki tilbúið. Ég hringdi samt í formann deild-
arinnar og sagði honum frá efni bréfsins og
það samtal varð tilefni til fundarboðsins. Rétt
áður en fundurinn átti að hefjast fór ég á
fund póst- og símamálastjóra og bað hann um
að láta mig hafa afrit af umræddu bréfi, þar
sem það væri tilefni fundarins. Þá tjáði hann
mér að hann ætlaði að breyta bréfinu, þar
sem hann væri búinn að fá ráðherraleyfi
fyrir því að bæta umræddu fólki þá kjara-
skerðingu, sem það yrði fyrir við þessar
breytingar, á þann hátt að greiða þvi ákveðna
%, frá 5 upp í 25% af föstum launum og yrði
prósentan miðuð við það, hversu mörg %
þessi hlunnindi hefðu numið áður miðað við
föst laun. Þá lofaði hann að liann myndi
haga þessari ráðstöfun þannig, að allir um-
ræddir aðilar myndu hækka litils háttar i
launum við þessar breytingar, nema st.st. á
Selfossi, Akranesi og Keflavík, þeir myndu
lækka, þar sem þeir væru þegar búnir að fá
samningsbundna aukav. fyrir nokkrum ár-
um, en þá hefði láðst að taka af þeim sölu-