Símablaðið - 01.01.1959, Side 26
um m. a. var skattheimtan hér heima orðin aerið erfið
viðfangs, en það hefði verið mjög æskilegt að geta unn-
ið úti í nokkra mánuði eftir námið.
Og þar sem Kristján er búinn að segja frá skólanum
þá er ástæðulaust að forvitnast um meira. Ég þakka þess
vegna greinargóð svör og held heim.
V. Vs.
M0R6UNPRÚGRAM
SÍMASTÚLKUNNAR
Sírena, sjúkrabíll, slys, je-
minn, Æ-i nei, það er bara hel-
v .... vekjaraklukkan. Ég vildi
gjarnan hitta þann sem dirfð-
ist að finna upp þessi viðbjóðs-
legu verkfæri. Hryllilegasti
galli þeirra er að hringja kl. 8
á morgnana, þegar eigandinn
vildi gefa aleigu sína fyrir
einn hænublund. Ég dregst
undan sænginni, sezt upp og
vef sænginni utan um mig, og
reyni af öllum þeim sálar-
kröftum, sem ein sofandi sál
hefur yfir að ráða, að keyra
augnalokin upp á við. Síðan
teygi ég mig í útvarpið og opna
fyrir morgunleikfimina. Ég
beygi mig fram, aftur og út
á hlið þar til andlit mitt hefur
fengið varbláan litarhátt og
hvaða illhveli sem væri gæti
verið stolt af blástrinum í mér.
18
SÍMAB LAÐIÐ
En ég vinn með Stjána, Dóra,
Gissuri, Magga, Hansen og
fleiri köppum, svo maður verð-
ur að vera slank.
Eftir þetta skjögra ég fram
í eldhús, sting brauði i brauð-
ristina og kolbrenni það með-
an ég' klæði mig, eftir að hafa
hent því, set ég kaffið upp og
lvarðsýð það, meðan ég þvæ
mér og sparzla. Endirinn er
alltaf sá sami, ég rýk út með
kópuna á handleggnum og
hálfnagað epli i hendinni, og
þreyti kapphlaup við strætis-
vagninn. Yfirleitt vinn ég
(vagninn er mjög gamall og
hægfara og bílstjórinn hjarta-
góður). Síðan reyni ég að
koina mér í kápuna, þarna i
vagninum, sem er góð eftirlík-
ing af sardínudós. Þegar ég
kem að stimpilklukkunni er
hún nákvæmlega 8-59-57. Sem
sagt, ég hefi sigrað.
*'A' œ r v £ ' O <3= - —
P.S. Stundum er klukkan
9-??-??. En það er allt önnur
saga.
Kráka.
*
„Ég held ábyggilega að hann
Árni meini eitthvað með
þessu,“ sagði unga stúlkan við
vinkonu sína. „Hann gaf mér
tvo náttborðslampa í jólagjöf.“
Ég var fluttur á slysavarð-
stofuna eftir að hafa lent í
bílslysi. Læknirinn rannsak-
aði mig og setti annan fótinn í
gibsmót, að því loknu sagði
hann að ég myndi geta gengið
heim næsta dag. En næsta
morgun sagði hann. „Það er
vissara að þér verðið hér enn
einn dag ef eitthvað fleira
kæmi í Ijós, ég vissi ekki fyrir
hvað miklu hnjaski þér höfðuð
orðið, fyrr en ég las um slysið
í morgunblaðinu i morgun.“
*
Freistinff
Þú kemur svo oft og kallar
kunnuglega og hátt,
rödd þin rikir um allar
rökkurstundir, þú mátt
freista, og láta okkur falla
fgrir þér, ef þú átt
okkur alla.
X.