Dagblaðið Vísir - DV - 13.02.2006, Síða 33

JÍDjjju /iHjjjjJjjjndLíjjj/ ynr írimiuýmí í %mr i liur^íi.
rwnl nvj^i r'lokkn rl n n ÍriBÍLíÚ Ú UVlÚj rílíiUÚllii.rj í)JlL
Sjlriúr Ug iÍDJijH ^löddii riiTUrri 'iri l íi'n rn:;ýri:Tri^^i r'L.
úiöinmi o'/j úbL i U/hJlIihjj iúr ú iriLuWiúii’z
leikhúsinu. Aftur steig
garnornir og þau vinirnir
esta meö söng og dansi,
una og skemmti sér vel.

Bergþór syngur
lög Atla
Á miðvikudag verða hádegistón-
leikar i Norræna húsinu þar sem
þeir Atli Heimir Sveinsson, píanó,
og Bergþór Pálsson, baríton, flytja
lög Atla við Ijóðaþýðingar eftir Þor-
stein Gylfason og Ijóð eftir Kristján
Jónsson sem verður frumflutt, Þur-
íði Guðmundsdóttur, Steingrím
Thorsteinsson og séra Jón Þorláks-
son á Bægisá. Auk þess leika Atli og
Elísabet Waage á hörpu Ave Maria
eftir Atla. Tónleikarnir hefjast kl.
12.30. Aðgangur er ókeypis fyrir
nemendur Háskóla fslands en tón-
leikarnir eru á vegum Tónleika-
nefndar Háskóla fslands.
I Bergþór Pálsson Syngur lög Atla
við undirleik tónskáldsins.
Faðir og dóttir Þórhallur
Sigurðsson og Arnbjörg Hlíf.
Nú er hún aftur komin á fjalir
Borgarleikhússins stúlkan sem get-
ur stokkið yfir stóra gjá í klettum og
æpir svo hátt þegar vorið kemur að
meira að segja blómin þurfa að
halda fyrir eyrun.
Tvær ræningjafjölskyldur búa í
sama skógi, skógi sem hér er sýnd-
ur án trjáa. Barátta er á milli þess-
ara fjölskyldna og þess vegna verða
feðurnir heldur betur óhressir þeg-
ar börnin þeirra fara að vingast
hvort við annað.
Öllum kunnug
Söguna um hana Ronju kannast
nú flestir við enda er bók Astrid
Lindgren ein af þeim sem foreldrar
virkilega nenna að lesa upphátt fyr-
ir börnin sín. Þessi leikgerð er ágæt
en kannski fullmikið stfluð upp á
eldri áhorfendur. Rassálfar, grá-
dvergar og fljúgandi skógarnomir
eru meðal þeirra vera sem lifa í
skóginum.
I skóginum sem Ronja elskar að
leika sér í og rannsaka. Það var því
nokkuð undarlegt að aðstandendur
þessarar sýningar skyldu velja leik-
mynd sem gefur ekki einu sinni
skóg í skyn hvað þá meira.
Bömin fæðast alltaf góð
Að alast upp í ræningjabæli og
verða ekki sjálfur ræningi, það er
stórmerkilegt.
Það sem Astrid Lindgren vill lík-
lega segja okkur með þessu er að
börnin fæðast góð og em í eðli sínu
heiðarleg. Þegar Ronja kemst að því
að hann Matthías, faðir hennar
sem hún elskar mest af öllum, er
ræningi skammast hún sín, og
hann skammast sín fyrir sjálfan sig
þegar hann neyðist til þess að segja
henni sannleikann.
Rómeó og Júlía
Birkir sonur Borka sem er ræn-
ingjahöfðingi í hinu liðinu kynnist
Ronju og þau verða góðir vinir en
verða að hittast í laumi. Þetta er
eins konar Rómeo og Júlíu saga
sem að vísu endar vel og þrátt fyrir
að fjölskyldurnar hafi ekki talað
Lsaman í áraraðir þarf ekki mikil
átök til þess að þær smelli saman.
Þegar ógnandi hermenn yfirvalds-
ins marsera um í leit að ræningjum
í skóginum, vingast fjölskyldurnar.
Þetta er ekki ósvipað og í ævin-
týrinum um Ljónshjartabræðurna
að það er ytri ógn sem tengir fólk
saman.
Glettileg og liðug Ronja
Arnbjörg Hlíf Vafsdóttir lék
Ronju ræningjadóttur og gerði það
vel, hún hefur glettilegan svip og
útgeislun sem hentar jafn álfum
sem mannanna börnum.
Besta vininn Birkir leikur Friðrik
Friðriksson og fer hann einnig vel
með sitt hlutverk og reyndar er það
mikill léttir þegar fullorðið fólk er
að leika börn að hvorugt þeirra datt
í teiknimyndagildruna, það er að
geifla sig og ofleika eitthvert smá-
barnahjal.
Yndisleg saga
Reyndar hefði mátt slípa text-
ann aðeins þannig að samtölin á
miUi þeirra yrðu eðlilegri miðað við
aldur þeirra. Eins og til dæmis þeg-
ar þau eru að tala saman í Bjarnar-
heUinum þar sem þau eUefu ára
gömul eru farin að búa tfl þess að
mótmæla lifnaði fullorðna fólksins.
Þetta er í raun og veru yndisleg
saga, og á vissan hátt úrvinnsla eða
endurtekning á Lottu sem Astrid
Lindgren skrifaði nokkrum áratug-
um á undan Ronju. Það er ágætis
u \

lausn ef foreldrarnir hegða sér ekki
eins og maður viU, að flytja bara og
svo er hægt að koma heim aftur ef
fullorðna fólkið fer að heðga sér
eins og almennilegt fólk.
Skalla-Pétur
skemmtilegastur
Eggert Þorleifsson var náttúru-
lega áberandi skemmtilegastur
allra í hlutverki Skafla-Péturs. Þetta
er eitt af fáum hlutverkum í þessari
leikgerð sem hefur eitthvert kjöt á
beinunum fyrir utan Ronju og
Birki.
Það er erfitt að gera eitthvað úr
þessum ræningjum því þeir eru svo
mikil heild, nema Litfi-Skratti sem
fær það hlutverk að reyna að fá
Ronju tU þess að flytja heim aftur
og segir allt við hana sem hann átti
aUs ekki að segja. Það er Halldór
Gylfason sem glæðir hann góðu lífi
og skemmtilegu.
Laddi glæsilegur ræningja-
höfðingi
Laddi leUcur Matthías og var það
athyglisvert að sjá hann án þess að
nokkurt gamalt gervi væri að flækj-
ast fyrir honum. Ellert A. Ingi-
mundarson sem hefur rödd sem
getur brotið kletta, fór með hlut-
verk Borka og nærvera hans er fá-
bær, synd að hlutverkið skuli ekki
vera stærra.
Grádvergar sem flækjast ógn-
vekjandi með rauðglóandi augu
wmmm
Leikfélag Reykjavíkur
sýnir á Stóra sviði
Borgarleikhússins:
Ronju ræningjadóttur
eftirAstrid Lindgren.
Leikgerð: Annina Enckell.
Tónlist: Sebastian. Þýðandi:
Þorleifur Hauksson. Leikstjóri:
Sigrún Edda Björnsdóttir.
Leikmynd og búningar: Sig-
urjón Jóhannsson. Brúður:
Bernd Ogrodnik. Hreyfingar
og dans: Ástrós Ounnarsdótt-
/r.Lýsing: Halldór Örn Óskars-
son. Tónlistarstjóri: Karl 01-
geirsson. Hljóðmynd: Jakob
Tryggvason. Leikgervi: Sigríð-
ur Rósa Bjarnadóttir.
Frumsýning: 12. febrúar
ic+rir 'ú'k
Leiklist
um klettaveggina og í þokunni eru
leiknir af ungum frábærum leikur-
um sem koma sum meira að segja
alla leið frá Hveragerði til þess að
hræða fólkið í Borgarleikhúsinu.
Rassálfabrúðurnar voru mjög
vel unnar og eins var atriðið þegar
Ronja festir fótinn í gjótunni ein-
staklega vel útfært þannig að allir í
salnum sáu jafn vel. Þessar brúður
voru svo skýrar og vel afmarkaðar
og það hefði svo sannarlega ekki
spillt fyrir ef hlutverk þeirra hefði
verið stærra. Vonandi verða þær til
sýnis þegar sýningum lýkur.
Þriggja ára gestur
Dansar eru skemmtilegir og svið-
ið mjög vel nýtt. Tónlistin er þess
eðlis að menn voru farnir að raula
lögin í hlénu, sem sagt festast eins
og límmiðar á heilanum, en hitt er
svo annað mál að græjurnar eru eitt-
hvað misstilltar því undirleikurinn
yfirgnæfði svo mjög söng, þannig að
söngtexti skilaði sér fremur illa.
Þessu er nú hægt að kippa í liðinn
með smá tilfæringum.
Ég held að besta dóminn um
þessa sýningu geti lítil þriggja ára
þingmannsdóttir á fjórða bekk fellt,
því hún brast í grát þegar sýningin
var búin og ætlaði alveg vitlaus að
verða því hún vildi fá meira að
heyra. Vonandi hafa afar og ömmur
og pabbar og mömmur vit á því að
bjóða ungviðinu sínu á þessa frá-
bæru sýningu.
Elisabet Brekkan j
Samtal við föður
Linn Ullman, dóttir þeirra Liv
Ullman og Ingmars Bergman, er
kunn hér á landi af skáidsögum sin-
um, Náðinni og Aður en þú sofnar.
Þessa dagana er ensk þýðing Náðar-
innar að koma út í Bretlandi.
í viðtali við BBC vék hún að foreldr-
um sínum sem gerist sjaldan. Þar
viðurkenndi hún að verk sín væru í
raun samtal sem hún ætti við föður
sinn, en þau Liv og Ingmar voru gift
um árabil.
Efni Náðarinnar minnir f raun
óþægilega á Augliti til auglitis, hið
magnaða sjónvarpsverk Bergmans
um upplausn hjónabandsins þar
sem móðir hennar fór með hlutverk
eiginkonunnar.
Náðin kom út hér á landi 2004, en
þar er lýst upplausn hjónabands
þegar Ijóst er að eiginmaðurinn á
skammt eftir ólifað.
Evíta enn í
London
Nú er ákveðið að söngleikur þeirra Tim
Rice og Andrew Lloyd Webber um
Evítu Peron komi aftur á svið í London.
Verkið varfrumsýnt í London 1978 og
tekið upp á Broadway ári síðar. Þær
Elaine Page og Patti LaPone sem léku
og sungu hina valdamiklu konu ein-
ræðisherrans urðu báðar heimsþekkt-
ar fyrlr túlkun sína. Sfðar átti Madonna
eftir að leíka hlutverkið f kvikmynd
Alans Parker en hér á landi var það
Andrea Gylfadóttir sem fór með hlut-
verkið.
Það er þrftug söngkona frá Argentínu
sem mun leika og syngja Evftu en hún
hefur rokkaðri rödd en þær sem
lengstaf hafa tekist á við rulluna. Hún
er þekkt heima fyrir og lék siðast þar á
sviði í Vesalingunum.
Verkið sömdu þeir Ríce og Webber
beint i kjölfarið á Jesus Christ Superst-
ar 1974 og luku því 1976. Evíta hefur
löngum verið talinn einn af betri söng-
leikjum síðustu áratuga og er stöðugt i
uppsetningu víða um heim.
i
Evíta Peron