Dagblaðið Vísir - DV - 25.04.2006, Blaðsíða 31

DV Siðast en ekki síst
ÞRIÐJUDAGUR 25. APRlL 2006 31

Spurning dagsins
Lestu stjörnuspána í blöðunum?
Ég trúiþeim ekki hundrað
prósent
„Ég les fyrst krossgátuna og svo stjörnuspána. Það
oftréttsem fram kemurístjörnuspánni. Ég trúi
þeim samtekki 700prósent"
Systa Roesel, hætt störfum.
„Égles '•
hana ekki og tek
ekki mark á
henni."
Guðný Klara
Bjarnadóttir
nemi.
„Ég les ''
hana ekki í
blöðunum. En ég
hefgaman af
fræðilegum
stjörnuspám."
Bergsteinn
Vigfússon
smiður.
„Nei, mér •
finnstþær
asnalegar. Ég trúi
þeim ekki."
Lára Heimisdóttir
Nei, ég hef\
engan áhuga á
þeim. Enginn
tilgangur. Trúi
þeim ekki."
Sindri Kjartans-
son nemi.
Margir lesa stjörnuspár blaðanna sértil dægrastyttingar.
Var settur múll á Orku-Jakob?

Jakob Bjömsson
fyrrverandi orku-
málastjóri birti á
sunnudaginn eina
af hinum óviðjafn-
anlegu greinum sínum um
blessun virkj anastefnunn-
ar fyrir hálendið. í grein
sinni sýnir Jakob fram á
það með óyggjandi sök-
um að virkj anafram-
kvæmdum á hálendinu
hafi fylgt mikil vegagerð.
íslendingar og ferðamenn
eigi því auðveldara með að
ferðast um hálendið en
á öldum áður - enda
séu allskyns firrur
um þessar óbyggð-
ir á undanhaldi í vit-
und þjóðarinnar, svo
sem sögur um útilegu-
menn eða ótti við tröll.
Með Morgunblaðsgreininni birt-
ist mynd af stöðuvatni og höfundur
spyr: Hver tekur sosem eftir því að
þetta fallega vatn sé uppistöðulón?
Hernaður gegn landinu
Grein Jakobs Björnssonar orku-
málastjóra fyrrverandi vek-
ur athygli - fyrir það sem hún
er ekki um - því einmitt núna
hefði verið eðlilegt að Jakob
Björnsson kvittaði fyrir kaflann
um sjálfan sig í Draumalandinu
eftir Andra Snæ Magnússon, sem
nú mun hafa verið prentuð í ein-
um sexþúsund eintökum. Þar lýs-
ir Andri Snær því nefnilega einkar
skýrt hver höfuð-hugmyndafræð-
ingur Jakob Björnsson var þeirrar
hreyfingar sem Halldór Laxness
kenndi á sínum tíma við „hernað-
inn gegn Iandinu“.
Hershöfðingi
herfarar gegn
landinu
Jakob er einn af helstu
höfðingjum herferðar-
innar gegn land-
inu, sem Halldór
kallaði. Hann
skrifaði grund-
vallargrein um þau
áform í Samvinnuna
1970. Þar lagði hann til
að landinu yrði skipt
milli skiptingu „virkj-
unarmanna" og „fiskiræktar-
manna“ nokkurnveginn
þannig að fiskiræktarmenn
„fengju" allar ár um land-
ið vestanvert austur að
Ölfusá sunnan og Eyja-
firði norðan en „virkjunar-
menn“ allar aðrar ár nema
Melrakkasléttu og spölinn
suður í Vopnafjörð. Jakob vildi
virkja „Jökulsár á Fjöllum, Brú og
Fljótsdal, og Austfjarðaárnar yfir-
leitt, Hverfisfljót, Skaftá, Mark-
arfljót og Þjórsár-Hvítársvæð-
ið“. Jakob vildi gera Þjórsárver
að miðlunarlóni, virkja Gull-
foss en þó þannig að hægt væri
að hleypa á hann vatni yfir sumar-
ið. Hann sagði það „barnaskap" að
umhverfi á Mývatnssvæðinu gæti
haldist óbreytt - en um þetta leyti
voru uppi hugmyndir um að veita
Skjálfandafljóti inn í Mývatn og
virkja Fljótið ásamt Laxá í
Laxárdal með 58 metra
hárri stíflu. Frá þessu
segir í bók Andra Snæs
ábls. 155-167.
Æviverkið undir
Jakob er árið 1970 einlæg-
ur vísindatrúaður framfara-
sinni, og telur náttúruvernd barna-
skap og tilfinningasemi - umfram
það sem þarf til að reka hagkvæma
ferðamannaþjónustu. Sem betur
fer hafa áform hans hin stærstu
enn ekki orðið að veruleika. Jak-
ob hafði hinsvegar sem orkumála-
stjóri á hendi forystu fyrir þvi fyrir-
bæri sem Friðrik Sophusson ltallar
nú „ál- og orkuiðnaðinn" í nær ald-
arfjórðung, frá 1973 til 1996.
Ekkert skilur maður í þvi að hinn
ólati orkumálastjóri á eftirlaunum
skuli ekki fyrir löngu vera búinn
að svara Andra Snæ. Sagði einhver
honum að gera það ekki? Eða er
Jakob Björnsson í ellinni farinn að
skammast sín fyrir æviverkið?
Mörður Árnason alþingismaður skrifar á mordur.is
msnuaekfciyia
/^^\ akaupp konun-
^ \ u?^a til að
J \ /
o
^jjgWF
Þegar sjónvarpið kom
með augnakonfektið,
skjáinn, var það sagt vera
undratæki sem í höndum
góðra manna gæti náð til
allra og bjargað heiminum
frá illgerðum með því að
birta fólki ósviknar mynd-
ir af þeim. Ekki munaði
um minna. Að boða öll-
um bjargráð er einkenni
kristinna rnanna. Ef ekk-
ert verður úr neinu, allt
fer á annan veg en ætlað
var og skrípamynd birt-
ist á skjánum, er blaðinu
snúið við og ný heims-
væðing boðuð á vegum
voldugrar gæsku. A þess-
um tímum er svo komið að
enginn tekur verulegt mark á
skjánum og þeim vanda sem sagð-
ur er steðja að einstaklingum og þjóðum
heimsins. Margir líta á umræður ráð-
herra og hagfræðinga um olíukreppuna
sem eitthvað á borð við spurningaþátt þar
sem enginn vinnur en allt leysist af sjálfu
sér í lokin. All verði eins og það hefur
alltaf verið. Fáir gera sér grein fyrir að
málin hafa snúist við. Áður stöfuðu
olíukreppur af of litlu fram-
boði, núna af alltof mikilli
eftirspurn. Efnahagurinn
hefur orðið sjálfum sér / <,, ,
'X \\
ofviða með gráðugri
þörf. Allra meina bót-
in, hagvöxturinn, hefur
vaxið hvarvetna nema
á Vesturlöndum þar sem
hugmyndin um nauðsyn
hans var sett fram í tengsl-
um við heimsvæðingu fjár-
magnsins. Þannig snýst allt upp í
mótsögn sína. Hvernig á almenning-
ur að skilja það þegar hann horflr á karlana í
skjánum? Fólk segir í þessu eins og öðru: Ofbeldi,
eituriyfjaneysla og hryðjuverk eru hvorki meiri né
minni en áður, maður verður bara oftar vitni að
þessu í sjónvarpinu. Svipað er að segja um líkin í
þeim heimshluta þar sem olían er í jörð
og átti að bjarga með aðgerðum hins
góða gegn öxulveldi hins illa, þau
eru bara sjónvarpsefni sem eng-
inn skilur fremur en til dæmis af
hverju Bandaríkin snúa ekki við
blaðinu og taka upp kommún-
isma til að bæta efnahaginn, sé
rétt í fréttum að í Kína sé hálfu
meiri hagvöxtur og uppgangur
en hjá þeim. Með því móti kæmu
þeir á sönnum kapítalisma af
gamla skólanum í landi þar sem
allir vinna og una glaðir við sitt uns
guð bætir haginn á himnum og
hellir úr allsnægtahorninu.
Guðbergur Bergsson

-fc