Dagblaðið Vísir - DV - 04.08.2006, Blaðsíða 32

44 FÖSTUDAGUR 4. ÁGÚST2006
Helgin DV

Þar sem maður er jú tónlistarmaður hefur
maður tekið þátt í mörgum útihátíðum
og skemmtunum um verslunarmanna-
helgina í gegnum tíðina. Ég byrjaði að spila á
útihátíðum 14 ára gamall með félögum mínum
í Skítamóral en það var á Þjóðhátíð. Minnis-
stæðasta verslunarmannahelgin er þó án efa
dvöl í Galtalæk þegar ég var 12 ára. Þá fengum
við vinirnir að vera einir í tjaldi þó foreldrarn-
ir væru ekki langt undan. Gunnar Óla, vinur
minn, vann söngvakeppni barna með lag-
inu „Stand by me" og þarna kyssti ég stelpu
í fyrsta sinn, yndislegar minningar. Nú er ég
einmitt að fara að spila í Galtalæk um helgina
og hlakka mikið til að koma í þetta fallega um-
hverfl og rifja upp gamla og góða tíma í Galta-
lækjarskógi."
Þjóðhátíð í Vestmannaeyjum er dásam-
legasta fjölskylduskemmtun sem hægt
er að hugsa sér, enda virðast aðrar útihá-
tíðir alltaf taka mið af henni. Það er samt bara
til einn Fjósaklettur, eitt húkkaraball og einn
Arni Johnsen. Samt ætla ég að nefna verslun-
armannahelgina árið 2003 þegar hann var ei-
lítið vant við látinn. Arið áður hafði ég skrif-
að bók um Þjóðhátíð sem ég lét heita eftir
lagi Oddgeirs Kristjánssonar og Ása í Bæ,
Ég veit þú kemur. Vestmannaeyingar voru
svo ánægðir með hana að þeir létu Þjóðhá-
tíð hafa sömu yfirskrift. Ekki var nóg með það
heldur buðu þeir mér og eiginmanni mín-
um á hátíðina og fólu mér að halda þjóð-
hátíðarræðuna. Það þótti mér mikill heiður.
Heimamenn sýndu okkur meiri gestrisni en
okkur fannst við eiga skilið. Gaui í Gíslholti
og Hólmfríður buðu okkur í mat og Jói sem-
aldrei-fór-í-land-á-meðan-á-gosinu-stóð
sigldi með okkur út í Elliðaey. Þess á milli
vöfruðum við hjónin um sólgylltar Eyjarn-
ar úttroðin af lunda og hamingju. í ár fer ég
út í Eyjar með Skírni, eins og hálfs árs son
minn. Það er svoleiðis löngu kominn tími
til að hann fái að kynnast Þjóðhátíð."
Ólafur Þóröarson
tónlistarmaöur:
Margar verslunarmannahelgar hefur maður sop-
ið (kálið eftir að í ausuna var komið). Flest-
ar þeirra voru á þann veg að maður var að
skemmta fólki víða um land með félögum sínum. Þó er
líklega eftirminnilegasta helgin þegar ég var um það bil
fjórtán ára. Þá var Þórsmörk aðalstaðurinn og ekki, eins
og enn er, gott að unglingar væru að þvælast á slíkar há-
tíðir. Reyndar voru þá ekki eiturlyf komin til sögunnar
og því hægt að treysta því að menn væru ekki útúrskakk-
ir að þvælast um í vímu umkomulausir með öllu. Við
vinirnir Helgi P. þurftum endilega að fara í Þórsmörk,
þar sem eldri bræður okkar ætluðu að verja helginni.
Auðvitað þurftum við líka að hafa vín, eins og þeir sem
eldri voru, en það var ekki hlaupið að því fyrir okkur að
komast alla þessa leið, vitandi það að leitað yrði að víni
á hverjum manni og í hverjum bíl. Við höfum aldrei
dáið ráðalausir og því melduðum við okkur í ferð með
ungtemplurum og laumuðum einni flösku í farangur
okkar og litum út eins og fermingardrengir á sunnu-
degi. Við vorum nefnilega alveg vissir um það, að ekki
yrði leitað í rútu templaranna, sem kom líka á daginn.
1 Mörkinni hittum við svo Halldór Fannar, sem nú er
tannlæknir, en hann var með gítarinn sinn. Tókum
við nú til við söng og spil og það er ekki að sökum að
spyrja, þarna varð Ríó tríóið mannað á staðnum. Af
drykkju okkar fer engum sögum og allir komum við
aftur og enginn okkar dó."
Mín eftirminnilegasta verslunarmannahelgi
er „Rigningarþjóðhátíðin mikla" í Eyjum
2002. Þetta var fyrsta skipti sem ég skellti
mér á Þjóðhátíð í Eyjum og það síðasta. Við vorum
búin að vera þar í sólarhring þegar allt var orðið renn-
andi blautt. Fleiri, fleiri tjöld og drasl fokið út í veður
og vind. Þvílík innilokunarkennd sem ég fékk þegar
ég gat ekki farið strax úr Eyjum og þurfti að treysta
á einhvern bát til að koma mér heim aftur! Sjaldan
hefur mér liðið jafn illa. Ömurleg Þjóðhátíð ffá A til
ö. Sú skemmtilegasta var hins vegar Eldborg 2001.
Þar var gott veður allan tímann og það hefur allt að
segja. Ég varð aldrei vör við allt þetta sem talað var
um eftir þá helgina ... fíkniefni og nauðganir hvað
svo sem það var! En ruslið eftír þá útihátíð verður
mér ávallt minnisstætt. Ótrúlegt hvað íslendingar
eru miklar subbur. En það er önnur saga..."
Guðrún Árný Karlsdóttir
söngkona:
annakristine@dv.is
I