Freyr - 15.01.1971, Side 24

áttu, til þess að handsama hið þroskaða
fræ.
I framhaldi af frásögninni um heim-
sóknir á þessar mikilvægu stöðvar bænda-
samtakanna má svo geta þess, að Fælles-
kjöpet hefur fóðurblöndunarstöð mikla hér
á Heiðmörk, en hún er á Stange. Þar eru
síló mikil og þar er blandað og selt meira
fóður en notað er á öllu íslandi. Þar var
fóðurvörukaupmaður áður en bændasam-
tökin keyptu, fyrir um það bil 20 árum,
sonur kaupmannsins gerðist þar fram-
kvæmdastjóri og ríkir þar enn sem slíkur
með miklum ágætum. Þarna, mitt í víðri
sveit, er heil verksmiðja með nýtízku tækj-
um og búnaði öllum og þaðan aka búlk-
bílarnir fóðri til bænda alla virka daga
ársins, en birgðastöð héraðsins er á Hamri,
fáa km frá Stange. Þar er varðveitt mann-
eldiskorn, fóðurkorn og sáðvörur í sílóum
Kornverzlunarinnar.
Skygfjnst um á Rogalandi
Á ársfundi hjá Norges Bondelag, sem
haldið var í Kristianssand að þessu sinni,
var hlustað á umræður um félags- við-
skipta- og verðlagsmál norskra bænda og
fleiri þætti dagskrár fundarins.
Var þar sitthvað eftirtektarvert en eink-
um þó umræðurnar um aðild Noregs að
Efnahagsbandalaginu. Hefur Stórþingið
óskað eftir aðild að bandalaginu, svo sem
kunnugt er, en bændur eru því alveg mót-
fallnir enda fór svo við atkvæðagreiðslu
á ársfundinum, að öll atkvæði voru greidd
gegn en aðeins eitt með aðild, en þarna
voru samankomnir 2—300 fulltrúar úr
öllum héruðum landsins.
* * *
Eftir tveggja daga dvöl og mikla gest-
risni í Kristianssand lá leiðin til Stafang-
urs.
Aðalstöð bænda á Rogalandi, til við-
skipta og samskipta, er í Stafangri. Þar eru
einnig hafnarsíló Kornverzlunar ríkisins
og skammt frá bænum er sláturhús bænda,
nýtt og veglegt og er til frásagnar í sér-
stökum þætti.
Á Jaðrinum hefur gerst gömul saga og
ný, sem ýmsir íslendingar hafa tjáð frá
þeim tímum, er þeir sem ungir piltar
stunduðu bústörf og sóttu frama í ýmsum
greinum á Jaðar í Noregi. Sá tími er að
baki en minningarnar lifa og ómæld eru
þau áhrif, sem dvölin og árangur hennar
hefur mótað úti á íslandi, fyrir tilstilli
hinna mörgu sveina, sem á ýmsum tímum
unnu hjá Gausland og öðrum á þessum
slóðum.
Þegar komið er út í sveitina leynir það
sér ekki, að á þessari slóð hefur væta úr
lofti verið meiri en austan fjalla svo að
áhrifa hitans hefur ekki gætt til skræln-
unar gróðri, heldur til aukins vaxtar. Á
flatlendi lítur því vel og ágætlega út með
eftirtekju og lokið er víða fyrri slætti til
heyöflunar. Það er auðskilið, að hér er það
sjávarloftið, sem streymir inn yfir strönd-
ina og upp í sveitina, færandi hæfilegan
raka, enda tjáð, að þoka hafi stundum
byrgt sólarsýn að morgni undanfarna hita-
daga. Og kornið er komið það vel á veg,
að það bylgjast á ökrunum fyrir hægum
blænum og er ekki nauðskriðið vegna of-
þurrka eins og austanfjalls. Álíka gerðist
í ofþurrkunum 1969 þegar rótarávextir
brugðust á þurrkasvæðunum. Þá gátu
bændur á Rogalandi selt kartöflur í stórum
mæli til annarra byggða og einkum til
þeirra hluta Svíaríkis, sem uppskerubrest-
ur varð þá stórfelldur. Hér eru horfur
góðar og hér eru áreiðanlega góðir bændur.
Við ökum byggðina. Það er ekki ofsögum
af því sagt, að hér hafi verið stórfellt
grjótnám þegar landið var tekið til rækt-
unar. Það votta garðarnir, sem hlaðnir
hafa verið, og að víða hefur verið gengið
nærri lendum og löndum sem marka nú
skil milli akurlendis og beitilanda, má
auðveldlega greina þar sem nautpeningur
er á beit á grýttum högum en grasi vöxn-
um, svo grýttum, að jafnvel grjótpálar
Rogalands hafa ekki treyst sér við bálk-
50
F R E Y R