Freyr - 01.02.1998, Blaðsíða 21

Oflug endurrœktun
og góð hey fylgjast að
Túnsberg í Hrunamannahreppi í Árnessýslu
Efnagreiningar heysýna, meðaltöl 1995 til 1997
Fjöldi FEm Prótein AAT PBV Ca P Mg
1995 3 0,86 165 91 5 3,9 3,5 2,1
1996 4 0,90 145 89 -10 5,3 3,1 2,5
1997 5 0,83 150 84 3 3,7 3,2 2,2
Viðmiðun 0,80 150 85 1 4,0 3,0 2,1
Gunnar Kr. Eiríksson og
Magga S. Brynjólfsdóttir búa
á Túnsbergi í Hrunamannahreppi í
Amessýslu og eiga þau þrjá stráka.
Þau útskrifuðust bæði sem búfræð-
ingar frá Hvanneyri árið 1983 og
strax árið eftir hófu þau búskap á
föðurleifð hans. Þau búa með kýr en
um 80-90 hausar eru í fjósi og nokk-
ur hross í haga. Um þrír fjórðu hlutar
heyfengsins er heyjaður í rúllur en
einn fjórði er laust þurrhey. I hlöð-
unni er upphituð súgþurrkun því að
stutt er í jarðhita. Mjólkurkýmar fá
þurrhey í annað málið en rúllur í hitt.
Geldneyti og hross fá eingöngu rúll-
ur. Þau hafa náð sérlega góðum heyj-
um mörg ár í röð og fýsti Frey að
komast að því hvernig þau fara að.
Hvernig er heyskapurinn undir-
búinn?
„Undirbúningurinn felst í að bera
nógu snemma á eða um leið og túnin
verða fær vélunum. Nýta verður
sprettudagana sem allra best. Einnig
höfum við alltaf gert áburðaráætlun,
fyrst handunnum við hana sjálf en í
seinni tíð í tölvu hjá Búnaðarsam-
bandi Suðurlands. Tekið er tillit til
bæði heysýna og jarðvegssýna.
Núna er áburðaráætlunin orðin mun
markvissari en áður því að reynslan
er meiri og forsendurnar em betur
þekktar. Arangurinn skilar sér í betra
hráefni til heyskapar. Búfjáráburður
er borinn á öll tún a.m.k. einu sinni á
ári. Eg tel það mjög mikilvægt til að
túnin fái einnig ýmis efni sem vantar
í tilbúna áburðinn. Búfjáráburðurinn
nýtist misvel eftir tíðarfari en best er
að dreifa honum í þurrlegu veðri en
að það væti fljótlega á eftir. Haug-
húsið rúmar ekki allan þann haug
Fjölskyldan á Túnsbergi í Hrunamannahreppi, f.v. Atli Örn, Magga, Bragi Viðar, Gunnar og Elvar Logi.
Freyr 1/98 - 17