Freyr - 01.11.2002, Page 42

Kýr af Hotstein kyni (SDM) sem valin var besta kýr á búfjársýningunni i
Ribe. (Ljósm. Guðmundur Jóhannesson).
kjamfóðri og þeir geta étið. Fram
koma að kálfamir ná um 2 kg
þyngdaraukningu á dag þegar
best lætur og þegar þeim er slátr-
að 14-15 mánaða gömlum hafa
þeir náð um 350-400 kg falli.
I samtali við þau hjónin var
m.a. farið yfir reglur Evrópusam-
bandsins um nautakjötsfram-
leiðslu. Lennart tjáði okkur að
heimaslátrun væri alveg bönnuð
og skylt er að merkja alla naut-
gripi eftir ákveðnu númerakerfi
sem þeim hefur verið úthlutað.
Um leið og þau hefja búskap fá
þau „græna kortið“ sem er leyfi
til búfjárhalds, ef aðbúnaður
stenst reglur Evrópusambands-
ins. Þegar kálfúr fæðist er þeim
skylt að merkja hann og koma
þeim upplýsingum á ffamfæri til
eftirlitsaðila. Eftirlitsaðili hefúr
síðan rétt til að koma í heimsókn
með mjög stuttum fyrirvara og
fara yfir skýrslur búsins og bera
þær upplýsingar saman við eigin
skýrslur og fjölda gripa á búinu.
Finnist misræmi er það bóndans
að sanna réttmæti upplýsinganna
sem hann býr yfir. Sé ekki hægt
að útskýra misræmi er hætta á að
viðkomandi bóndi missi græna
kortið í eitt ár, auk hárra fjár-
sekta. Eins og Lennart orðaði
það borgaði sig engan veginn að
reyna að svindla á þessu kerfi.
Eftirlitsaðilinn kemur tilviljana-
kennt, stundum sést hann ekki í
mörg ár en svo getur hann komið
með árs millibili þess vegna.
Kosturinn við kerfið er hins veg-
ar sú að allir nautakjötsframleið-
endur eru í þessu kerfi og sitja
þ.a.l. við sama borð og góður að-
búnaður gripanna er tryggður
eins og hægt er.
Else og Anders Pedersen
Ballegárd, Sodovervej 50,
Bredsten
A þessu búi var hefðbundið
gamalt básafjós með rörmjalta-
kerfi. I fjósi voru 67 Jerseykýr,
ásamt uppeldi. I básum var hálm-
ur sem endumýja þurfti reglulega
og flórinn þurfti að skafa með
handafli. Fóðurgangar voru mjó-
ir og erfiðir í gjöfum. Þrátt fyrir
allt þótti okkur “heimilislegt’’ að
koma í þetta gamla fjós eftir
heimsóknir dagana áður í nýleg
og nútímavædd fjós. Nutum við
gestrisni þeirra hjóna fram eftir
kvöldi sem værum við konungs-
borin enda mikill vinskapur milli
þeirra og hjónanna á Torfalæk. A
Ballegárd er ein besta Jersey-
hjörð í Danmörku og hafa gripir
þaðan verið margverðlaunaðir,
t.d. á Agromek sýningunni sem
íslenskum bændum er að góðu
kunn.
Búfjársýning 1 Ribe
Eftir skipulagða dagskrá ís-
lenska hópsins lögðum við undir-
ritaðir síðan land undir fót og
fómm á búijársýningu í Ribe á
austurströnd Jótlands. Þessi sýn-
ing er aðeins ein af mörgum á
hverju ári í Danmörku. Þama
vom mjólkurkýr mest áberandi
en einnig var töluvert um holda-
nautgripi, sauðfé, geitur og hross.
Það sem vakti mesta athygli okk-
ar var hve sýningin gekk vel og
greinilegt að mikil hefð er á slíku
sýningarhaldi þar ytra. Við, sem
emm að reyna að endurvekja
kúasýningar hér á landi, fengum
þama kennslustund í því hvemig
slíku sýningarhaldi er háttað hjá
Dönum. Keppt er í mörgum
flokkum innan kynjanna og einn-
ig milli kynja, t.d. er valinn besti
gripur sýningarinnar óháð kyni.
Vélasalar vom að sjálfsögðu á
staðnum ásamt hinum ýmsu
þjónustuaðilum landbúnaðarins.
Þar mátti einnig finna ýmislegt,
sem sérstaklega var ætlað böm-
unum, s.s. hoppukastala og slíkt.
Sýningin var því miklu fremur
„uppákoma“ (festival) en ekki
aðeins fagleg búfjársýning.
Eftir heimsóknir á dönsk kúabú
er margt sem situr eftir. Eitt það
athyglisverðasta er hve danskir
bændur em raunsæir og talna-
glöggir. Þeir líta ffemur á sig
sem framkvæmdastjóra en bænd-
ur, þ.e. hlutverk þeirra er að reka
búið með sem hagkvæmustum
hætti. Það þarf ekki endilega að
| 42 - Freyr 9/2002