Prentarinn - 01.01.1966, Qupperneq 16

MINNINGAR UM
Jakob Kristjánsson,
vin minn og vinnufélaga,
og fleiri vini.
JaKOB KRISTJÁNSSON prentari var
fædilur 8. dag marzmánaðar 1887, í hinu
svonefnda Nonnaliúsi hér suður í Fjör-
unni. — Foreldrar lians voru þau hjónin
Kristján Árni Nikulásson, söðlasmiður og
lögregluþjónn á Akureyri, fæddur 13. maí
1858 að Hólkoti í Hörgárdal, dáinn 17.
janúar 1917, og kona hans María Jónína
Jónsdóttir, fædd að Hesjuvöllum í Kræk-
lingahlíð 29. nóvember 1862, en dáin 25.
maí 1924.
Föðurfaðir Jakobs var Nikulás Halldórs-
son, ættaður úr Ólafsfirði. Nikulás bjó að
Hólkoti í Hörgárdal mörg ár síðari hluta
19. aldar, eða allt til ársins 1875. — Föður-
móðir Jakobs var Sigríður Sigurðardóttir,
seinni kona Nikulásar, bóndadóttir frá
Efri-Vindheimum á Þelamörk.
Móðurfaðir Jakobs var Jón Davíðsson af
Hvassafellsætt. Jón var bróðir Eggerts Dav-
íðssonar að Möðruvöllum í Hörgárdal og
þeirra mörgu systkina. En móðurmóðir
Jakobs var Sigurlaug Jónasdóttir frá Lög-
mannshlíð.
★
JaKOB KRISTJÁNSSON ólst upp með
foreldrum sínum í fyrrnefndu Nonnahúsi
og í Aðalstræti 50, gamla Matthíasar Joch-
umssonar húsinu, elztur í hópi átta mann-
vænlegra systkina.
Árið 1901 hóf Jakob nám í prentiðn hjá
Oddi Björnssyni prentmeistara hér á Akur-
eyri. Hann var Jjá 14 ára gamall. Prent-
smiðja Odds var einhver nýjasta og vand-
aðasta prentsmiðjan, sein ]>á var rekin á
Islandi. Jakob var fyrsti nemandi Odds í
prentlistinni. Vandvirkni var ])á í hávegum
höfð, og vandvirkni í sérgrein sinni drakk
Jakob í sig hjá Oddi og einnig íþróttaancl-
ann. Má segja um Odd, að hann var, eink-
um á yngri árum, ríkur af áhuga fyrir
íþróttum og alhliða líkamsrækt. Af eigin-
leika hans, vandvirkni í starfi, má segja, að
enn eimir ögn eftir af henni í hérlendri
prentlist, — sem betur fer, þó að þetta við-
horf sé nú orðið breytt.
Nú er það hávaðinn og hraðinn, sem
þarf að hafa á öllum hlutum til mikils tjóns
fyrir líf og lieilsu inanna. Og ekki einungis
það, heldur er hann að ganga af listinni
dauðri.
Listin rúmast ekki í einum farvegi frem-
ur en trúin. Enginn maður á listina einn
eða ber hana í sér einn. Allt mannkynið á
hana og ber hana í sér.
Jakob varð hjá Oddi mjög góður prent-
ari og vandvirkur. Fékk ég að sjá það og
reyna síðar meir.
Á vegferð minni um prentlistarheiminn
hefi ég hitt meðal annarra mikilhæfra
prentara, Vilhelin Stefánsson, Reykjavík,
að ógleymdum sjálfum Sveinbirni Odds-
syni. Eg hefi nú starfað við prentverk rösk-
lega hálfa öld og unnið með mörgurn
manninum, innlendum og erlendum. —
12
PRENTARINN