Prentarinn - 01.01.1966, Blaðsíða 28

gerðarmanna, en ekki tekizt það enn sem
komið er.
Þú minntist á námskeið í endurhæfingu,
sem Danska prentarasambandið hefur haft
forgöngu um. Mér hefur oft fundizt HÍP
of afskiptalaust, bæði um menntwn nemanna
og svemanna. Hvað finnst þér um það?
Jú, því miður hefur Prentarafclagið ekki
sýnt þeim málum nægan sóma. Eg vildi, t.
d. minna á eitt atriði. Við þurfum nauðsyn-
lega að taka upp í Prentskólanum kennslu
í vélsetningu og meðferð setningarvéla og
ekki aðeins fyrir vélsetjaranemana, heldur
þyrftu eldri setjararnir einnig að eiga kost
á slíkum námskciðum. Þetta ætti að vera
sameiginlegt áhugamál prentara og atvinnu-
rekenda. Lítið vit er í því, að setja menn
við 1—2 milljón kr. verkfæri og láta þá síð-
an að mestu læra af revnslunni — og mis-
tökunum. Þá má líka nefna annað. Við höf-
urn í rauninni mjög takmörkuð samskipti
við erlcnda stéttarbræður okkar. Hér er
aldrei efnt til kynnisferða til útlanda eins
og tíðkast mjög í öðrum löndum. Ekkert
er gert til að styrkja félagsmenn til náms
erlendis. í þessum efnum er margt ógert.
Við höfum meira að segja lítið samband
haft við félaga okkar á hinum Norðurlönd-
unum. Prentarasamtökin þar hafa náið sam-
starf. Fulltrúar þeirra koma saman einu
sinni á ári og skýra frá þeim málum, sem
þeir eru að fást við heimafyrir og skiptast
á skoðunum. En við komum þar hvergi
nærri. Varð ég var við það, bæði á þing-
inu í Osló og eins í viðtölum við danska
félaga okkar, að allir höfðu þeir mikinn
og einlægan áhuga á því, að íslenzkir prent-
arar gerðust virkir þátttakendur í þessu
samstarfi og þeir vildu gera sitt til þess að
svo yrði.
Ég álít þetta nauðsynlegt fyrir okkur.
Ekki sízt nú, þegar ýmislegt er að gerast í
þessum löndum, og hefur þegar gerzt, sem
við verðum að fylgjast vel með. Þeir hafa
leyst ýms mál, sem við eigum eftir að leysa,
og er gott að geta hagnýtt sér reynslu
þeirra.
g. s.
Frá bókasafni HÍP
Kilis og félagsniönnum cr kunnugt var á síðasta
aðalfundí samþykkt reglugerð fyrir bókasafn prent-
ara. Þar cf ffl. a. lögð áherzla á að bókasafnsnefnd!
vinni að: ,,a) skipulegri söfnun íslenzkra bóka fri
fyrstu dögum prentverks á íslandi til okkar tíma,
er sýnt geti sem gleggsta samfellda þróun íslenzka
prentverksins. Skal reynt að afla safninu sem
beztra sýniseintaka úr öllum prentsmiðjum lands-
ins; b) söfnun erlcndra bóka og tímarita í öllum
greinum prendistarinnar og sögu hennar, og sýnis-
horna erlcndra prentgripa frá ýmsum tínium."
Þctta cru aðeins tveir af sjö liðum verkefna
bókasafnsnefndar varðandi söfnun bóka. Hefur
hún þegar hafizt handa um öflun erlendra prent-
vcrksbóka svo sem Penrosc Annual síðustu ára,
Polygraph Jahrbuck o. fl. Auk þess bcrast safninu
reglulega félagsblöð prentarasamtakanna á Norð-
urlöndum svo og bókagcrðar-tímarit frá Sviss,
Austurríki, Hollandi og víðar, sérlega vönduð, og
fróðleg um allar nýjungar.
Bókasafnsnefnd er nú að koma bókum safnsins
fyrir í nýjum og rúmbetri hiilum í safnherbergi
hússins og mun að því loknu flokka þær og skrá,
og þannig fá fullt yfirlit vfir bókaeign safnsins.
Nefndin óskar að hafa sem bezt samstarf við fé-
lagsmenn varðandi öflun bóka, ekki sízt fágætra,
íslenzkra bóka frá ýmsum tímum, sem orðið gxtu
sýnishorn um vinnubrögð og þróunarstig prent-
verksins. Þar skiptir innihald né bókmennta-
gildi ekki máli. Þá yrði bókasafnsnefnd einnig
félagsmönnum þakklát fyrir góðar ábendingar og
holl ráð varðandi hið umfangsmikla starf, sem
henni er ætlað að inna af höndum í framtíðinni.
Hin erlendu prentfræðirit, sem nefnd voru, geta
mcnn séð og lesið í félagsheimilinu á skrifstofu-
tíma á þriðjudögum og fimmtudögum.
24
PRENTARINN