Prentarinn - 01.01.1979, Síða 11

hækkanir eftir 1. des. 1978
miðist við 4 — 4‘/í% kauphækk-
un hið mesta.
Um þessa lagasetningu var
haldinn félagsfundur, sem
samþykkti eftirfarandi ályktun.
„Fundur í Hinu íslenzka
prentarafélagi, haldinn 5. des-
ember 1978, fordæmir harð-
lega, að enn einu sinni skuli
stjórnvöld landsins grípa inn í
gildandi kjarasamninga aðila
vinnumarkaðarins, nú með því
að skerða uppbætur á laun sem
koma áttu til greiðslu vegna
hækkunar framfærsluvísitölu.
Fundurinn vill minna á, að
verðbótavísitala á laun var eitt
aðalatriði „sólstöðusamning-
anna“ sem nú er verið að
skerða.
Enda þótt ríkisstjórn sú, er nú
situr, hafi haft samráð við full-
trúa ASÍ um breytingar á vísi-
tölubótum, gegn óljósum lof-
orðum varðandi félagslegar
umbætur, sem margar hverjar
var búið að semja um áður, þá
breytir það engu um gildi
kjarasamninga einstakra félaga,
þar sem einskis umboðs hefur
verið leitað frá þeim af hálfu
heildarsamtakanna um heimild
til breytinga á gildandi kjara-
samningum.
Fundurinn mótmælir þeim
vinnubrögðum forystumanna
ASÍ, að boða ekki til formanna-
eða kjaramálaráðstefnu nú eins
og áður, þar sem stefna verka-
lýðshreyfingarinnar yrði mörk-
uð í kaup- og kjaramálum fyrir
næsta ár, þar er þá má búast við
frekari kjaraskerðingu, skv. at-
hugasemdum sem fylgdu frum-
varpi um viðnám gegn verð-
bólgu.
Fundurinn mótmælir því
harðlega, að verðbólguþróunin
stafi af of háu kaupgjaldi hjá
fólki sem fær greitt samkvæmt
samningum verkalýðsfélag-
anna. Það er almennt viður-
kennt, að engum er mögulegt að
lifa af dagvinnutekjum einum
saman og kaupgjald verkafólks
á íslandi er sannanlega mikið
lægra miðað við kaupmátt en í
öllum nágrannalöndum okkar,
þar sem verðbólga er aðeins
brot af því sem hér þekkist.
Þess vegna mótmælir fund-
urinn því harðlega, að nokkrar
pólitískar ráðstafanir séu gerðar
af stjórnvöldum, og einstaka
forystumönnum ASÍ í efna-
hagsmálum, sem leiða til skerð-
ingar á kaupmætti launa eða
breytinga á frjálsum samn-
ingum.
Fundurinn lítur svo á, að
kjaraskerðingin nú sé bráða-
birgðaráðstöfun sem ekki leysi
þann verðbólguvanda sem við
er að glíma, heldur aðeins
frestur til stjórnvalda — frestur
sem hvetur þau ekki til að leggja
fram lausn til frambúðar —
lausn sem dregur úr verðbólgu
og tryggir kaupmátt launa, sem
var þó eitt af mörgum loforðum
núverandi stjórnarflokka."
Á fundi Fulltrúaráðs 24. jan-
úar 1979 var svo til umræðu
uppsögn samninga og urðu
miklar umræður og sýndist sitt
hverjum. I lok fundarins var
síðan samþykkt að bíða hent-
ugri tíma með uppsögnina.
Fylgst yrði með framvindu
kaupgjaldsmála.
I fréttabréfi Kjararannsókn-
arnefndar nr. 43 segir:
Á 4. ársfjórðungi 1978 hækk-
aði vísitala framfærslukostnað-
ar um 6,3% frá 3. ársfjórðungi
ársins áður. Vísitala vöru og
þjónustu hækkaði á sama tíma
um 6,6%. Hins vegar hækkaði
greitt tímakaup hjá verka-
mönnum um 8,5%, hjá iðnað-
armönnum um 10,3% og um
8,4% hjá verkakonum. Ljóst er
því að kaupmáttur greidds
tímakaups jókst verulega á síð-
asta fjórðungi liðins árs.
Þegar árið 1978 er borið
saman við árið á undan, kemur
fram, að á sama tíma og vísitala
framfærslukostnaðar hækkaði
um 44,1% hækkaði greitt tíma-
kaup verkamanna um 52,3%,
tímakaup verkakvenna um
59,4% og tímakaup iðnaðar-
manna um 48% samkvæmt úr-
taki Kjararannsóknarnefndar.
Miðað við þetta hefur kaup-
máttur tímakaups verkamanna
aukist um 5,7%, verkakvenna
um 10,6% og iðnaðarmanna um
2,7%. Hjá verkamönnum var
kaupmátturinn á síðasta ári
svipaður og á árinu 1974 er
hann gerðist mestur, hjá verka-
konum töluvert hærri, en nokk-
uð vantar á, að kaupmáttur
iðnaðarmanna nái hámarkinu
frá 1974.
I dag, þegar þessi aðalfundur
er haldinn, eru blikur á lofti.
Ein tekjuhæsta launastétt
landsins, flugmenn, hafa fengið
í hækkun mánaðarlauna meira
en mánaðarlaun okkar. Opin-
berir starfsmenn hafa hafnað
tilboði um verkfallsrétt og fá því
umsamda 3% grunnkaups-
hækkun. Gífurleg verðhækkun
hefur orðið á opinberri þjón-
ustu og ekkert útlit er fyrir að
ríkisstjórninni takist að ráða
niðurlögum verðbólgunnar. I
kjölfarið má búast við að kaup-
mátturinn minnki verulega
næstu vikur og mánuði, sér-
staklega þar sem ríkisstjórnin
hefur staðið að breytingum á
vísitölugrundvellinum. Því
virðist allt benda í þá átt, að
ríkisstjórnin sé að missa stuðn-
ing meirihluta verkalýðshreyf-
ingarinnar, sem studdi hana til
valda, í því skyni að minnka
verðbólguna en halda kaup-
mættinum. Þessi markmið yrðu
'íJreníarfnn — 11