Skólablaðið - 01.04.1966, Side 15
- 163 -
gleöi í samræmdu algleymi ærandi kvein-
ið í fersteinaframleiðslunni og fjórradd-
að hljómaði alltsaman og það mundist
kókosryk 1 kaffitímanum og strax eftir
hvildina var maður eins og sum kvöldin,
þreyta, eins og maður skilji eitthvað af
sór eftir þegar maður fer heim og það
saung i grindinni og saung aftur.
Maður gleymir sig inn í framtíðina
°g ^yggi1- sér fersteinafeikn'ahöll fimmtíu
herbergi og frjálslegar umgengnir.frænd-
ur o£ fornir vinir fá pláss til friðinda 1
ferhysi manns - fjandann ætli mann mun-
aði um það ef pengurinn væri nú örlítið
þykkari breiðari og þrýstnari - fjöldi
manns i fiskvinnu fráleitt að fatta það -
ískur hver djöfullinn gengur að helvítis
velinni sama hver smyr hana og skrúfar
allt fast - djöfuls óhljóin söm við sig
og grindin svo hljóðbær. Smáhvíld er
heimtuð af undirhyggjumanninum og við
latum pjakkana, maður lætur pjakkana
snúrra burt troðfullum smágrillum full-
um af nýsteyptum fersteinum og maður
hraðar sór út á við, hressandi fjalla-
loftið hlýtur að finnast hér halda þeir,
heldur maður sem inni hárist en lengdar-
bezta ráðið er að stinga sér í átt að
pípunni með kalda vatninu og lauga á sór
andlitið 1 þessu dásemdarinnar rennandi
vatni, þessari dásemdarinnar uppfinningu
og óg líít tilveruna mun bjartari augum
þegar óg friskast svona og stelst til
þess að drekka af þessum ódáinsvökva
og furðulegt að enginn annar en ég skuli
notfæra sér þetta og eru þeir þó sveittir
og rykugir margir hverjir hérna í port-
inu og þarna flaug máfur yfir og annar
til og hverfa yfir bárujárnið hinum meg-
in og eru úr augsýn og ég labbaði út í
svo til mitt portið, og gustaði þangað
við og við útvarpstónlist til manns og
manni fannst það bara vera komin jólin
og renndi inn 1 steyphúsið ferskeytta
fránn og fimur.
Og hjólið skellir af sér ásnum og
keðjan þrælar stykkinu upp fram í rauð-
a.n dauðann að þvá er virðist og verður
þar hvorki lát né fæðing á svo að enn
stríkkar á gormunum og ekki batnar
fleygurinn og fer nú þreytan að segja til
sm hjá manni og titrandi fskrið löngu
orðið að hvildarbili hjá heyrninni og
grindin lýist jafnt manni um tímabilið,
fannst manni allavega, og var alveg að
sofna og víxlaði öllu í verund.
Hjólið skellti af sér ásnum og keðjan
þrælaði stykkinu upp svo tognaði á stal-
gormunum og enn flagnaði ryðflaga ör-
lítil þegar fleygurinn æddi á kerruhald-
ið. Vélmótor snarhikstar kafnar og er
dauður og er enn einu sinni bakk og
enn má gvendur þjóta úr kyndingunni og
draga fram tangirnar enn og skrúfurnar
og tæknina og peruna og spekúlasjónina
og maður labbar sig stelstund út í port-
ið til að anda að sér öðruvúsi ryki og
finna hvað maður er sveittur og rykug-
ur og allur í sementi eftir pokaburðinn
já fimmtíú eða sextíú stykkja pokaburð-
inn áðan og þar af þrír rifnir haldið þið
að það sé geðslegt og ekki er það til
þess að gera grín að því að rogast með
djéfuls pokana gegnum hræriskýlið og út
á pallinn, örlítinn eins og hann er nú
helvítið á honum og alveg að missandi
þessa seinustu hafandi kallinn væla.ndi
yfir sér og latan og snýtandi sér allan
tímann og ekki vantar sandörðurnar i
hárið eða ryðflísarnar alls staðar og
þetta er hábölvað helvíti og maður rýkur
bara í þrýstiloftið og dælir af sér ósóm-
anum eftir þvi sem stormast af og ger-
andi sitt indæla gagn eða þjónustu spýtir
slangan bleytu framan í mann í viðvikum
og ekki er það aðgerðarleysið að kvelja
mann núna eða allavega ekki á meðan
maður hreyfir hausinn eða jón eins og
þeir eru vanir að segja sem láta allt
flakka og maður stoppar bara þrýsti-
loftið i rólegheitum og fer að spekúlera
í hönzkunum sínum frekar en ekki neinu
þar sem maður stendur þarna aðgerðar-
laus og engum til gagns heldur gleymir
bara óvart tilverunni og róast. Dval-
gengur portið. Ofur rósamlega. ( Nóg
er að gera í bilirúinu. ) Margar hvíldir.
Flestar stuttar. Ein mest. Góður
staður. Uppi ljómandi blátt himinhvolf-
ið ferkantað eins og portið. Hérna fjór-
ir veggir. Fjögur hundruð gluggar.
Eitt port ferkantað. Marghlutað girð-
ingum steinstöflum steinhrúgum stein-
röðum. Þurrt í verunni. Grá steypa.
Hvítari steinar. Gaddavúr hænsnanet.
Tómur sementspoki og tómur sements-