Skólablaðið - 01.04.1966, Blaðsíða 53

- 201 -
ATHUGASEMD
fi'h. af bls .161.
höfuðverkefni Skólafélagsins og þar með
stjórnar þess, eins og fram kemur í
grein P. K. ( sbr. 26. lína bls. 120, 4.
tbl. Skolablaðsins 1965: "annað höfuð-
verkefni" etc. ) Og ég neita þvf einnig,
að lagastarfsemi sé eitt af höfuðverk-
efnum Skélafélagsins. Að vísu liggur
grundvöllurinn að starfi embættismanna
Skólafélagsins 1 lögum þess, auk þess
sem siðir og venjur móta þann grund-
völl. En að lagabálkur Skólafélagsins
sé þorra nemenda nokkur biblía 1 fé-
lagslífi Jseirra, álít ég, eftir að hafa
veitt Skolafélagi M. R. forstöðu 1 eitt ár,
að sé algjörlega rangt, þó svo að bálk-
urinn geti orðið ýmsum lagaglöðum ungl-
ingum hæfileg og verðug skemmtun í
tómstundum þeirra. Spjalli mínu um
lög lýk ég svo með þvé að minna P. K.
á margnefnda reglu, og skýt því jafn-
framt að honum, að 1 góðri grein mega
menn aldrei gera sig seka um rang-
færslur, einkum ef þær eru hluti rök-
stuðnings. ( Sjá 5. og 6. línu, bls. 120,
4. tbl. Skólablaðsins : "Nu ( 20. feb. '66 )
er liðið á fjórða ár siðan lögin voru
gefin út" etc. Lög Skólafélagsins voru
gefin út haustið 1963. Sú útgáfa neer ekki
þriggja ára aldri fyrr en haustið 1966.
Viðvíkjandi næsta kafla greinar P. K.
vil ég aðeins benda P. K. á, að sam-
kvæmt öllum venjulegum siðum, eru
fundir eins og skólafundir haldnir 1 sam-
ræmi við og beinlíhis vegna þeirra mál-
efna, sem fyrir liggja. Þegar engin mál
liggja fyrir, er enginn fundur haldinn.
P. K. segir : "Vitað mál er, að fyrir
skólafundi liggur nu allmikið starf" etc.
Pétur Kjartansson hefur aldrei látið
svo lítið að reyna að fræðast um þau
málefni, sem kynnu að hafa legið fyrir
um miðjan febrúar og hefur aldrei leitað
upplýsinga um þetta mál hjá stjórn
Skólafélagsins. . Stjórn Skólafélagsins er
hins vegar eini aðilinn, sem getur veitt
upplysingar um málefni skólafunda.
Rétt er að taka fram, að er P. K. ritar
grein sína, vissu inspector og scriba af
einni tillögu til breytingar á lögum Skóla-
félagsins. Sú tillaga gat ekki orðið grund-
un Peturs Kjartanssonar og lag
dreg ég ekki í efa, að hugur fx
heils skólafundar, auk þess sem algjört
samkomulag varð um frestun tillögunnar
af sérstökum ástæðum um nokkra hrúð.
Á grundvelli þess, sem áður er sagt,
lýsi ég fyrrnefnda málsgrein P. K. , svo
og allt það sem á henni byggist, mark-
leysu eina, sem virðist ekki þjóna öðrum
tilgangi en að kasta skít að inspector
scholae og scriba scholaris. Við þetta
má bæta, að rökfræði eins og sú, sem
býr að baki þessari klausu P. K. , er af
ýmsum nefnd hundalogik til aðgreiningar
frá annarri, enda ætti P. K að vera ljóst,
að skeyti eins og það, sem hann ætlar und-
irrituðum og byggist á viðlika hugsjónum
og þeim, sem fram koma, snýst allta.f í
höndum sendandans og hæfir ha.nn sjálfan.
Þetta á reyndar við greinina 1 heild, en
þó sér 1 lagi um niðurlag hennar.
Einnig má geta þess, að Pétur Kjart-
ansson hefur aldrei séð ástæðu til að fara
fram á, að haldinn yrði skólafundur né
kvartað undan fundahaldi skólafunda eða
gert athugasemdir við stjórn Skólafélags-
ins yfirleitt. Þeir aðilar, sem það hafa
gert, hafa ekki átt 1 neinum vandræðum
með að koma fram erindum smurn, enda
fullt tillit tekið til óska þeirra og athuga-
semda. Álíta verður, að Pétur Kjartans-
son hafi valið þá allra seinfærustu leið til
að koma fram athugasemdum sínum, sem
leiða skyldu til bóta á stjórn Skólafélags-
ins. Að þessu athuguðu læðist að sá grun-
ur, að efst 1 huga P, K. sé ekki heill
Skólafélags M. R. og félaga þess, heldur
annars konar annarlegar hugarhvatir, enda
verður ekki annað séð en að málefna.legu
skrif P. K. verði útundan 1 viðleitni hans
til persónulegrar áreitni 1 garð inspector-
is scholae og scribae -scholarig.
Þótt P. K. hafi vfða 1 grein sinni sýnt
góð tilþrif og spretti, verður ekki annað
sagt en 1 niðurla.gi greinar sinnar fari
hann á kostum. Ég geri enga athugasemd
við niðurlagið, en fer fram á við þá, sem
enátt hafa til að lesa þessi skrif mín, að
þeir fletti upp á bls. 120 1 síðasta Skóla-
blaði, til þess að þeim megi verða ljóst
ágæti niðurlagsins, svo og höfundar þess.
Ég hefi leyst af hendi starf mitt s. l.vett-
ur svo sem ég hefi bezt mátt. "Kunnáttu"
mína og "hæfileika" dreg ég fullkomlega 1
efa. Að þvi leyti svo og Cðru verður dóm-
ur annarra að koma til. Vera má að skoð-
bræðra hans sé rétt, a. m. k.
Lgir máli. - Hallgrímur Snorrason.