Litli Bergþór - 01.07.1997, Blaðsíða 19

Gamla Gýgjarhólsheimilið frh...
annað um sína hagi. Gagnanna vitjaði Úlfar ekki og var
hann þá almennt talinn af hjá sínu fólki.
Það mun hafa verið á árinu 1958 að ég af hreinni
tilviljun fór að ræða við mann sem einhvemtíma hafði
verið kaupamaður í Einholti og Múla. Þessi maður
þekkti vel Kristján, en ég held að hann hafi lítið eða
ekkert þekkt Úlfar.
Samkvæmt mínu besta minni sagðist kaupamanninum
svo frá og gef ég honum orðið:
„Einusinni sem oftar var ég á slangri niður í bæ og
ranglaði inn á kaffihús. Það mun hafa verið tveimur
árum eftir stríð, eða haustið 1947. Sé ég þá ekki hvar
hann Stjáni situr við borð og er að fá sér kaffi. Ég fer til
hans og heilsa honum, en þetta reyndist þá ekki vera
Stjáni heldur Úlfar.
Úlfar sagðist vera háseti á ítölsku skipi og vera búinn
að stoppa hér í Reykjavíkurhöfn í þrjá sólarhringa. Hann
sagðist nokkuð vera farinn að stirðna í íslenskunni en
talaði samt furðanlega vel. Nei það var ekki hann Stjáni.
Hann var líka þreknari.
Ég spurði Úlfar hvort hann væri nokkuð búinn að
hafa samband við sitt fólk og kvað hann svo ekki vera.
Mér fannst Úlfar vera svolítið rauðbirkinn og þrútinn í
andliti og spurði hvort hann væri farinn að drekka. Úlfar
kvaðst ekki vera bindindismaður en hann hafi alltaf verið
hófsmaður á vín. Hann taldi það vera sjávarloftið sem
gerði húðina svona rauða“.
Lýkur þá frásögn kaupamannsins, sem ég man ekki
lengur hvað hét.
Næst þegar ég hitti mömmu og pabba sagði ég þeim
frá þessu, en þau vildu ekki trúa sögunni. Könnuðust við
þennan kaupamann en töldu að um misskilning hjá
manninum hlyti að vera að ræða. Hann Úlfar hlyti að
hafa haft samband við sitt fólk ef hann hefði komið til
Reykjavíkur.
Mér fannst ekki velgjörningur að reyna að sannfæra
þau. Þau skildu ekki aðstæður Úlfars sem var orðinn 54
ára og hafði ekki komið til landsins né talað við Islending
í 27 ár. Ég held að Úlfar hafi lifað sínu óskalífi.
Fœðingar- og dánardagur fólksins sem um er getið í
greininni.
Guðni Diðriksson f 10.3.1864
Helga Gísladóttir f. 6.5.1857
Viktoría Guðmundsdóttir f. 3.7.1885
Margrét Guðmundsdóttir f. 11.2.1887
Ingvar Gísli Guðmundsson f. 5.7.1988
Guðmundur Guðnason f. 29.8.1892
Úlfar Guðnason f. 03.10.1893
Kristján Guðnason f. 25.8.1894
Ingimar Guðnason f. 12.11.1895
Sigþrúður Guðnadóttir f. 8.10.1896
Guðlaug Guðnadóttir f. 6.12.1898
d. 12.6.1940
d. 27.5.1915
d. 17.2.1970
d. 3.8.1960
d. 14.7.1918
d. 10.11.1918
d. óþekktur
d. 11.2.1971
d. 24.7.1917
d. 29.4.1967
d. 3.3.1946
Lionsfréttir
Ágætu lesendur!
Pétur Skarphéðinsson hitti undirritaðan á bensínstöð um
daginn og bað um pistil í Litla-Berþór um starf Lionsklúbbsins
Geysis. Að sjálfsögðu varð ég við þeirri beiðni. Reyndar er
það aðdáunarvert hve vel hefur tekist með útgáfu Litla-
Bergþórs, en það er önnur saga.
I starfi Lionsklúbbanna hafa skapast ákveðnar hefðir. Hér í
sveit er starfsár klúbbsins frá októberbyrjun og fram í maí.
Fundir á starfsárinu eru yfirleitt um 15-16. Stjóm hverju sinni,
svo og dagskrámefnd reynir yfirleitt að koma með einhverjar
nýjungar í starfinu. I janúar var haldinn í Uthlíð sameiginlegur
fundur með klúbbunum í Grímsnesi og Laugardal. Þar var
ákveðið halda sameiginlega einn fund á ári og verður hann í
umsjón Lionsklúbbsins Skjaldbreiðar (Grímsnesi) næsta vetur.
Jóhannes Sigmundsson, fulltrúi í ferðamálaráði og
ferðaþjónustubóndi, var gestur á opnum fundi í Aratungu í
febrúarbyrjun. Hann sagði frá störfum Ferðamálaráðs og
kynnum sínum af ferðaþjónustu í uppsveitunum. Eftir fundarhlé
var tekið upp léttara hjal og fór Jóhannes m.a. með vísur eftir
sig og fleiri.
Lionshreyfmgin á íslandi hefur helgað sig baráttu fyrir
betra lífi og bjartari framtíð ungs fólks og reynt að leggja sitt af
mörgum svo að ungt fólk verði ekki fíkniefnum að bráð. I vetur
stóð til að fá Gylfa Þ. Gíslason kennara á Selfossi til að koma
og hitta unglinga á fræðslufundi. Vegna mikilla anna hjá Gylfa,
en hann tók þátt í uppfærslu Þjóðleikhússins á Fiðlaranum á
Þakinu, var ekki hægt að finna hentugan tíma fyrir fundinn.
Það var fagnaðarefni að Lionsklúbburinn var beðinn um að
styrkja útvarpsrekstur nemenda Reykholtsskóla nú í vor. Með
styrk okkar Lionsfélaga fylgdi sú hvatning að útvarpið fjallaði
um vímuvarnir. Það gerðu útvarpsstjórarnir með myndarbrag
og höfðu stórgott viðtal við Gylfa Þ. Gíslason.
Um miðjan október var fundur í Skálholti og var gestur
fundarins séra Hjálmar Jónsson, hagyrðingur og alþingismaður.
Þessi fundur var opinn öllum sveitungum og var ágætlega
sóttur. Eins og Hjálmars var von og vísa var hann hinn
skemmtilegasti. Hann kvað vin sinn og samflokksmann, Árna
Johnsen, vera endalausa uppsprettu yrkisefna, enda væri í
honum mikill náttúrkraftur. Hjálmar sagði af för þeirra Árna og
Þorsteins Pálssonar í Tungnaréttir í haust, en Hjálmar hafi ekki
komið í réttirnar síðan 1960. Eftir heimsókn sína í réttirnar var
hann margs fróðari, m.a. vissi hann nú af hverju réttardyrnar
væru svona þröngar. Auðvitað er það til þess að Árni Johnsen
komist ekki með gítarinn sinn inní almenninginn. Margir tóku
til máls á þessum skemmtilega fundi, en ég læt þetta duga enda
bað Pétur um stuttan pistil.
í lokin vil ég fyrir hönd Lionsfélaga, þakka sveitungum
góðar undirtektir vegna sölumennsku okkar.
Stjóm næsta starfsárs skipa eftirtaldir: Kristján Valur
Ingólfsson, Skálholti, formaður, Olafur Stefánsson, Syðri-
Reykjum, ritari og Sigurður Guðmundsson. Reykjavöllum,
gjaldkeri.
F.h. stjórnar 1996-1997, Kristinn M. Bárðarson.
Litli - Bergþór 19