Fréttabréf Ættfræðifélagsins - 01.03.2005, Blaðsíða 11

Fréttabréf Ættfræðifélagsins í mars 2005
að vísu nokkurs ríkisstyrks til verksins og stuðnings úr
viðkomandi sýslum, en þó langt undir því sem vænta
hefði mátt. Fjárhagsábyrgð vegna útgáfunnar er því
mikil og tvísýnt um fjármögnun hennar.
Annað starf - og þakkir
Hér hef ég þá getið helztu sýnilegra verka, sem
félagið hefur skilað af sér. Hinu má ekki gleyma að
minnast á erindin, sem bæði félagsmenn og gesta-
fyrirlesarar hafa haldið hér í félaginu eftir endurreisn
þess 1972. Margir þjóðfrægir menn og frumkvöðlar
í fræðum sínum hafa heiðrað okkur með slíkum
fyrirlestrum, ekki aðeins ættfræðingar, heldur sagn-
fræðingar, þjóðfræðingar, safnamenn og fólk úr
mörgum fræðigreinum, — ég nefni bara sem dæmi dr.
Bjarna Vilhjálmsson (einn af heiðursfélögum okkar)
og Sigurð Líndal. Margt af því efni er sem betur fer
varðveitt í fréttabréfinu.
Og svo má nefna vinnufundina - opna fundi með
sérhæfð verkefni, einkum bundin við ákveðið hérað,
en þeir hafa tíðkazt allt að einn og hálfan áratug. Þar
hafa skapazt nýir farvegir, bæði útrás fyrir rann-
sóknaráhuga og líka til samráðs, samvinnu og félags-
skapar. Slíkir fundir geta orðið upphaf útgáfuverk-
efna, t.d. í héraðs- og ættarsögu.
Allt er þetta starf félaginu til sóma og ekki sízt
hve margir hafa lagt hér hönd á plóginn endurgjalds-
laust til að koma áhugaverðum verkefnum og
stórvirkjum í framkvæmd.
Við höfum reyndar líka, á þessari stundu, ástæðu
til þakklætis gagnvart félagsmönnum okkar úti um
allt land, ekki aðeins þeim sem hafa sent okkur efni
í Fréttabréfið, heldur öllum hinum líka, því að áhugi
þeirra og framlag til félagsins hefur sennilega gert
gæfumuninn, að við höfum getað haldið úti allri
þessari starfsemi.
En líftaugin eða límið í félaginu eru þó félags-
fundirnir, stjórnarfundir og önnur gróskumikil
starfsemi sem ég hef nefnt. Þar er einungis helzt eftir
að nefna sumarferðir félagsins á ýmsar sögu- og
ættarslóðir, mest um Suður- og Vesturland, oftast í
samfylgd sérfróðra manna sem upplýsa okkur um
bæi og sögustaði, ættir og mannlíf í þeim sveitum.
Sjálfur á ég og eflaust flest ykkar ánægjulegar minn-
ingar úr þeim ferðunr.
Margir liðtækir
Já, félagsmenn halda hópinn í áhuga sínum og
ástundunarsemi, og þetta örvar þá í iðju þeirra við
eigin rannsóknir og samantektir. Við erum líka með
marga efnilega menn sem hafa gerzt liðtækir, stór-
tækir jafnvel, á seinni árum og bera með sér fersk
viðhorf og nálganir á viðfangsefnið á þessari miklu
tölvuöld.
Eg nefni bara sem dæmi Hálfdan Helgason tækni-
fræðing, sem hefur safnað miklu efni í vestur-
íslenzkri ættfræði á heimasíðu sinni og átti myndar-
legan þátt í þeirri sýningu sem haldin var í Gerðu-
bergi á hálfrar aldar afmæli félagsins, einnig Guð-
finnu Ragnarsdóttur menntaskólakennara, sem
sömuleiðis átti þar hlut að máli og er með aðra mjög
líflega sýningu sem gerir þessa samkomu hér í
Þjóðskjalahúsinu hátíðlegri en ella. Meðal yngri
manna mætti nefna eldhugann Magnús Ó. Ingvars-
son, en öll hafa þessi þrjú, auk stjómannanna fyrr og
nú, að öðrum ólöstuðum, sett mark sitt á fréttabréfið.
Hlustað af athygli.
Ánægjuleg reynsla
Kæru félagar. Eg er þakklátur fyrir að hafa verið
örlítill hlekkur í þessari löngu og mikilvægu keðju
félagsstarfsins. Þakka líka samfélagið með ykkur,
þótt ég hafi minna getað stundað það á seinni árum.
Eins ég er þakklátur fyrir það traust sem mér var sýnt
hér um árið að vera formaður félagsins og sjá um
ritstjóm nokkurra tölublaða fréttabréfsins, - allt var
það góð reynsla og ánægjuleg.
Ekki sízt minnist ég þess góða fólks sem var þá með
mér í stjóminni, Kristínar minnar Guðmundsdóttur,
Önnu Guðrúnar Hafsteinsdóttur, Klöm Kristjánsdóttur,
Guðfinnu Ragnarsdóttur, Hólmfríðar Gísladóttur og
Þórarins Guðmundssonar, auk varamanna eins og
Sigurgeirs heitins Þorgrímssonar, þess mikla ættfræð-
ings. Þetta var samhentur hópur og vinnusamur og
samverustundimar við pökkun og útsendingu frétta-
bréfsins ekki síður skemmtilegar en aðrar.
Hér kom áðan upp í pontu einn ágætur félagi,
skáldið Auðunn Bragi Sveinsson, sem fór með lipur-
lega ortan og glæsilegan brag, tileinkaðan félaginu.
Eg ætlaði einmitt að vitna í orð annars skálds, eins
hinna þekktustu í Nýja-Englandi, Roberts Frost, sem
sagði einhverju sinni: „Vitur er sá maður, sem man
alltaf eftir afmælisdegi konu, - en aldrei hvað hún er
gömul!“
Við minnumst sannarlega fæðingar þessa félags í
heiminn, en þeim mun eldra sem það verður, þeim
mun betur kemur í ljós, hve sprækt það er og kraft-
mikið. Já, hrukkulaust og ungt í anda mun það nálg-
ast sitt aldarafmæli, áður en nokkur veit af, og við
munum heiðra það því meir sem það verður eldra og
á að baki sér fleiri afrek, sem skipa því veglegan sess
hjá þessari menningarþjóð.
http://www.vortex.is/aett
11
aett@vortex.is