Fréttabréf Ættfræðifélagsins - 01.03.2007, Blaðsíða 19

Fréttabréf Ættfræðifélagsins í mars 2007
Vantar mig ekkert? Jú, eitthvað
ávallt mig kvelur.
O, hvað mig langar að líða
langt hjeðan burtu!
Sit jeg við urgandi öldur
aleinn í rökkri;
fœ jeg ífjarskanum litið
jjöllin mín kœru,
heiðblá á hafið þau mœna,
við himin þau nema,
fegurst þó finnst mjer að li'ta
hinn fannprúða jökul.
Og er jeg fjöllin mín fríðu
ífjarska nú skoða.
Verður svo viðkvœm mín sála,
mér vöknar um auga.
Horfi jeg þá aptur á árin
sem eru nú liðin,
bernskan að baki mjer liggur,
hin blíðasta horfin.
Þá varjeg léttur í lundu
í leikbrœðra flokki,
brosti mjer lífið þá Ijúfast,
ég leið enga mœðu.
Sakna jeg œ þeirrar sœlu
saklaus að vera,
og hafinn frá heimsglaumi trylltum
í heimkynnum una.
Tímarnir hverfa! Jeg horfi
hrœddur og kvíðinn
fi-am á þá ókomnu œvi,
er ekkert jeg þekki.
Hvort verð jeg hamingjusamur,
eða hreppi jeg ólán?
Æ, það er enginn sem svarar,
enginn því getur.
Sit jeg við urgandi öldur
aleinn í rökkri,
grípur mig ginnandi löngun,
jeg get varla stilt mig
í suðandi, svellandi bárur
að sökkva og drukkna.
Láta svo löðrandi hafið
líkinu velkja.
Því vœri ei betra að blunda
í bárum en hrekjast,
villtur og lánlaus á landi
til leiðinda og kvalar
öllum sem ekki mig þekkja
og ástæður mínar,
mér sjálfum til sífelldrar gremju,
sorgar og mœðu?
Hjörtur Jónsson læknir í Stykkishólmi. Hann var fæddur
á Gilsbakka 1841 en lést rúmlega fimmtugur. Hann var
mikill velgjörðarmaður Benedikts. Þeir Hjörtur og
Þorvaldur faðir Benedikt voru systkinabörn.
O, hvað mig langar að Ijóða
og lundina kœta,
harmana úr huganum flœma
og hlátur mjer vekja !
Veit jeg eitt ráð til að rjúfa
raunir og það er:
I sœtu og svalandi víni
sorgunum drekkja.
Ólund
(1891)
Einn jeg reika um œgisand
ó hvað jeg er hryggur,
fjarri vænast Vesturland
viður hafið liggur.
O að jeg vœri horfinn heim,
heim á bernsku slóðir,
og vœri þar hjá vinum þeim,
er voru mjer svo góðir.
í ljóðabók afa sem gefin var út 1918, eru þrjú
erfiljóð.
Þar stendur: „Þrír vinir, er dóu hver eftir annan
þannig, að ekki leið fidlt ár frá því er sá fyrsti dó og
þar til hinn síðasti andaðist".
Þessir menn voru: Eiríkur Kúld prófastur, fóstri
afa, Sigurður Jónsson, sýslumaður í Stykkishólmi og
Hjörtur Jónsson, héraðslæknir í Stykkishólmi.
Þetta eru allt ákaflega falleg eftirmæli og maður
kemst við að finna tregann og sáran söknuð, samfara
þakklæti fyrir alla þeirra gæsku og vináttu.
http://www.ætt.is
19
aett@aett.is