Unga Ísland - 01.12.1948, Side 56

54
Aðalatriðið er ekki einu sinni það að miðla nemendun-
um vissri tækni og leikni. Það kemur ávallt nógu fljótt.
Grundvallaratriðið er öllu fremur það, að leiðbeina nem-
andanum svo að hann fái svarað spurningunni: Hvað vil
ég í rauninni? Löngunin eftir frægð nægir ekki. Hver vildi
ekki verða frægur? Það er oft eitt fyrsta verk byrjenda að
temja sér að skrifa nafnið sitt með skrautlegu og útflúr-
uðu krúsidúlluletri. Segja mætti að vinna fyrstu áranna
væri að verulegu leyti fólgin í því, að fá nemandann til að
losa sig við allar þessar yfirborðs-krúsidúllur rithandarinn-
ar og leiða hann inn á hinar einföldu grundvallarlínur,
sem honum eru eiginlegastar. Þessi þjónusta við sannleik-
ann er erfitt yerk. Hér er um það að ræða að byggja upp
andlega, listræna meðvitund eða samvizku. Eintómar regl-
ur og handleikni eru engin lausn í sjálfu sér og verða jafn-
vel síðar meir aðeins Þrándur í Götu eigin þroska. Sá, sem
er alltof sannfærður um gildi og mikilvægi sjálfs sín, verð-
ur að læra að viðurkenna hlutlæga mælikvarða. Og sá,
sem ofmetur aðra, verður að öðlast kjark til að vera hann
sjálfur. Tækni og leikni hafa aðeins þýðingu og gildi á
meðan þau eru notuð í þjónustu æðra markmiðs. En verði
þetta tvennt að tilgangi í sjálfu sér, verður starfið sálar-
laust og innantómt. í þessu liggur hætta listaskólanna.
í skjóli þessarar stöðugu árvekni hugans á listneminn að
læra og vinna og þroska sjálfan sig, með aðstoð kennarans,
sem styður hann með ráðum pg leiðbeiningum, og með
æðri fyrirmyndum í verkum hinna miklu meistara.
2. atriðið snertir skipulag og stjórn listaskólans. Hér er
aðeins hægt að segja í stuttu máli, að skóli þessi, eins og
við höfum byrjað skipulagningu hans í Handíðaskólanum,
verður að vera verkstæðaskóli. Hann verður, þegar fram
líða stundir, að geta veitt æskunni möguleika til að búa
sig undir öll þau verksvið, sem talin hafa verið hér að
framan. Það liggur í augum uppi, að hér er um geysimik-