Neytendablaðið - 01.06.2004, Qupperneq 11

Er alltaf ástæða til að eitra þegar skor-
dýr finnast í trjánum?
G: Svar mitt er nei. Þó að það finnist ein
og ein padda í trjánum er ekki þar með
sagt að hún valdi skaða. Ef um meindýr
er að ræða er sjálfsagt að bregðast við
en til að þekkja þau frá öðrum þarf þekk-
ingu. Einnig vil ég benda á að ef við vilj-
um losna við allt kvikt úr garðinum þá
losnum við ekki einungis við „skorkvik-
indin" heldur verður minna af fuglalífi,
fallegum fiðrildum og dásamlegum hun-
angsflugum.
Hverjir mega eitra?
G: Allir geta setið eiturefnanámskeið hjá
Umhverfisstofnun og öðlast réttindi til
að eitra. Fólk þarf ekki að hafa neina sér-
staka þekkingu á trjágróðri eða skordýr-
um. Eg mæli með því að fólk sem lætur
eitra hjá sér leiti til fagfólks sem þekkir
bæði til skordýra og plantna. Fagaðilar
eru þeir sem lokið hafa prófi í garðyrkju-
fræðum. Fagaðilarnir bera á sér fagskír-
teini og eiturefnaskírteini og hvet ég því
garðeigendur til að biðja þann sem bank-
ar upp á og býður upp á úðunarþjónustu
að framvísa slíkum skírteinum.
Dæmi eru um að eitrað hafi verið fyrir
sitkalús á furu en lúsin leggst einungis á
grenitegundir eins og áður segir og ekki á
furu. Einnig banka menn upp á og bjóða
úðun gegn maðki um miðjan júlí þegar
það er orðið of seint eða í grenjandi
rigningu. Dæmin eru ýkja mörg og það
er þess vegna sem ég mæli með því að
fá fagaðila til verksins. Það er líka alltaf
eitthvað um að fólk eitri sjálft og er þá
um að gera að fara nákvæmlega eftir
leiðbeiningum og nota þær persónuhlíf-
ar sem mælt er með á umbúðum. Sam-
kvæmt lögum er einnig skylt að merkja
eitraðan garð. Það er þó um að gera að
forðast að eitra að óþörfu, bæði vegna
umhverfisáhrifa og þess að eitrun getur
verið alger peningasóun.
I göröum með fjölbreyttum blómum og plönt-
um er minni þörf á að eitra fyrir meindýrum.
Plönturnar draga nefnilega til sín fjölbreytt
dýralíf sem heldur meindýrum í skefjum.
NEYTENDABLAÐI0 2. TBL. 2004 11