Skátaforinginn - 01.06.1991, Blaðsíða 14

verkfærum og varahlutum í
lengri ferðum. Fyrst og fremst
þarf þó að fara vel yfir hjólið áður
en lagt er Pann. Gott er að vera
með auka vatnsbrúsa til að
hreinsa viðkvæma hiuti hjólsins
eftir að hafa farið í drullu. Ef
eitthvað fer úrskeiðis á ferðalög-
um, eins og oft vill verða, getur
verið ógemingur að redda hlut-
unum ef réttir hlutir og kunnátta
eru ekki til staðar. Hér á eftdr fer
listi yfir helstu verkfæri og vara-
hluti sem nauösynlegt er að hafa
með í lengri ferðum.
» Bætur
» Pumpa
» Auka teinar og nipplar
» KeðjulykiU
» Auka slanga og keviar head
dekk (án vfrs - miklu léttari
og hægt að brjóta saman)
» Dekkjajárn (úr plasd)
» TeinalykiU
» 3ja, 4ra, 5 og 6 mm sex-
kantar
» LftíU skiptilykill
» Skrúfjárn (til gírastiUinga
o.fl.)
» Auka keðjuhlekkir
» Gír- og bremsuvír
» Skrúfur í bögglabera (þær
eiga það tíl að detta af)
» Lyklar tíl að losa frfhjól
» Vara öxlar
» 14 mm toppur tíl að herða
sveifiasett
» Sterkt límband
* Snæri
Það segir sig sjálft að því fleiri
sem ferðast saman, því meira er
hægt að taka með af verkfærum
og varahlutum.
Mörg verkfæranna eru sérstak-
lega gerð fyrir reiðhjól og því
erfitt að nálgast þau, en helst
bendum við á hjólreiðaverslun-
ina Öminn, sem hefúr á boðstól-
um vönduð verkfæri frá Park.
HJÓLREIÐAR AÐ
VETRARLAGI
í vetrarófærðinni er hægt að
leika sér með loftþrýstínginn í
dekkjunum, því ef þrýstíngurinn
er lækkaður öðlast dekkin meira
flot og grip (alveg eins og á al-
vöru jeppum!). Þó ber að varast
að hleypa of mildu lofti úr og
hjóla mikið með svona, því þá
geta dekkin og gjarðimar
skemmst.
ÍFHK
Settur hefur verið á fót félags-
skapur sem ber heitíð "íslenski
fjallahjólaklúbburinn" og hefúr
það að markmiði að efla fjalla-
hjólaíþróttína hér á landi. Upp-
lýsingar um hann má fá í síma
91-25706.
Gaman væri ef t.d. dróttskátar
tækju sig tíl og reyndu þennan
nýja ferðamáta í einhverjum af
sínum alkunnu svaðilfömml
UM BUNAÐ
Gjaröir:
Mikilvægt er aö gjarölrnar séu úr óli, en þær
eru mun léttari en stólgjaröir, eins og gefur aö
skilja, auk þess sem bremsurnar veröa mun
virkari. Nýjar gjaröir þarfnast teinastrekkingar
eftir u.þ.b. 150-300 km.
Gírar:
Nú hafa flest ef ekkl öll fjallahjól 21 gfr og smelllgfra (index). Á sföasta ári voru settir ó markaöinn
svokallaöir undirskiptar, sem staösettir eru undir stýrinu, og hafa gefiö góöa raun. Þó eru ekki
allir sóttir viö þó, þvf þeir eru þungir og bjóöa ekki upp ó stiglausa skiptingu eins og hinir gera.
Hafa ber f huga aö gfrar eru viökvæmlr og þarfnast mikils viöhalds. Sérstaklega ber aö gæta
þess aö hvorki mé nota stærsta sveifartannhjól aö framan meö stærsta gfratannhjóli aö aftan nó
minnsta sveifartannhjóliö meö minnsta gfratannhjólinu vegna óeðlilegrar spennu sem keöjan fær
ó sig viö þaö. Þess skal gæta aö velja keöju og gírabúnað fró sama framleiöanda til aö gfrarnir
skili tilætluöum árangri.
Stýri
Stýrisstoð^ j /Gíraskipting
Bremsuhöldur
Framgaflell
Gaffalendi
Neðri-alturgatfall i Sætispipugrðður
Altari-sporskiptir Fremri-sporskiptir
Stýrispípugráður
Dekk:
Dekk ófjallahólum eru mismun-
andi og réttast er aö velja þau
meö tiílKi til þess jarövegs sem
ætlunin er aö hjóla ó. Til notkun-
ar utan vega veröa þau aö vera
a.m.k. 1,9' breið meö grófu
takkamynstri. Til almennra nota
innanbæjar er betra að hafa
dekk meö ffnu mynstri eða línu ó
miðju dekksins, þvf þó veröur
mótstaöan minni. Þannig dekk
eru þó mjög óhentug ó malar-
vegum. tf valin eru alhliöa dekk
eiga þau aö vera ón miöjurenn-
ings og meö mynstri sem rúllar
léttilega ó malbiki. Til eru mjög
slitsterk dekk (kevlar) meö sér-
stakri vörn fyrir hvössum brún-
um og þvfumlfku. Þau eru dýr,
en margborga sig.
Legubúnaöur:
Mikllvægt er aö legur séu vel
þéttarfyrir vatni og rykl, sóu alltaf
vel smuröar og rétt hertar
(þannig aö hvorki sé slag f þeim
né þær of stffar). Algengastar
eru kúlulegur, en einnig eru til
nólarlegur sem eru óflugri og
hafa meiri slitflöt.
Keöjur:
Á smelligfrana eru einungis
mjóar keöjur nothæfar og þvf
borgar sig að fara eftir
leiðbeiningum um val ó keöju
(sjó klausu um gfra), ef tilætlaöur
árangur á aö nóst. Athugið aö
keöjurnar eru ón lósa og þvf þarf
aö taka auka keðjuhlekki, en ekki
keöjulása, meö f lengri feröir.
Bremsur:
Á fjallahjólum eru þrenns konar bremsur rfkjandi; U-bremsur,
vængjabremsur (cantilever) og trissubremsur (roller-cam).
Trissubremsurnar eru afimestar, en eru óhóflega dýrar. U-bremsur
koma næst ó eftir hvað afl snertir, en eiga þaö til aö safna f sig drullu og
veröa þungar. Vængjabremsurnar hins vegar eru lang algengstar. Þær
eru bæði léttar og ódýrar og hafa reynst ógætlega.
Bögglaberar:
Þegar bögglaberi er keyptur ber aö athuga hvort hann sé til þess gerður
aö bera töskur, en ekki aöeins pakka og pinkla.
Pedalar og táklemmur:
Pedalarnir þurfa aö vera úr málmi, ef þeir eiga að endast eitthvaö, og
meö grófu mynstri til aö gefa betra grip. Tóklemmur eru ómissandi ef
feröast er ó fjallahjóli, þar sem þær hindra aö hjólreiðamaöurinn renni af
pedulunum og koma orkunni betur til skila. Allar fjallahjólatóklemmur
eru úr plasti. Flestum þykir erfrtt aö venja sig á klemmurnar, en eftir
skamma stund veröa þær ómissandi.
14 - SKÁTAFORINGINN