Skátaforinginn - 01.06.1991, Page 23

erindreld hjá BÍS í langan tíma. í
fáum orðum sagt: Mörg verkefni
skrifstou BÍS eru prýðilega af
hendi leyst, en önnur eru hrein-
lega óleyst og þar á meðal margt
sem snýr að fjármálum.
Flókiö stjómkerfi, sem
ekki skilar árangri.
Stjómkerfi BÍS er allt of fiókið
að mínum dómi. Framkvæmda-
stjóm skipa aðeins þrir menn,
skátahöfðingi og tveir varaskáta-
höfðingjar. Vald framkvæmda-
stjómar er óljóst, en yfir henni
eru aðalstjórn, aðalfundur og
skátaþing. Þó að Lög BÍS séu
gloppótt, í þeim séu mótsagnir
og þau séu bjánalega flókin, er
þó greinin um fjármögnun
bandalagsins sýnu vitlausust.
Þetta er grein 5.16 og hljóða tvær
fyrri málsgreinar greinarinnar
SVO:
"Fjárbagsgrundvöllur banda-
lagsins skal tryggður með fjár-
framlögum skátafélaga, styrkt-
arfélaga og opinberra aðila.
Aðrar fjáröflunarleiðir skulu
samþykktar fyrirfram á aðal-
fundi. Þó getur aðalstjóm með
2/3 bluta atkvceða samþykkt
fjáraflanir sem ekki krefjast
þátttöku almennra skáta i land-
inu. Jafnframt getur aðalstjóm
að fengnu samþykki meiribluta
félagsforingja samþykkt aðrar
fjáraflanir".
Ekki þyldr þetta nóg, því sér-
staklega er teldð fram, að setja
megi ákvæði um fjáraflanir í
reglugerð. Þetta hlýtur að vera
með alvitlausustu ákvæðum í
nokkmm félagslögum og greini-
legt að tilgangurinn er sá einn að
binda hendur framkvæmda-
stjómar.
Lömuö stjóm.
Af þessu og fleiru leiðir að hóp-
urinn, sem á að vera primusmót-
orinn í starfi BÍS, er lamaður og
ekki sá drifkraftur sem þarf.
Stjóm, sem sífellt þarf að bera
gerðir sínar undir aðra stjóm, er
engin stjóm. Hún er í besta falli
nefnd. Ekld bætír úr skák að þeir
sem í stjóminni eru búa ekki allir
á höfuðborgarsvæðinu, þannig
að óhjákvæmilega verða sam-
sldptí þeirra erfiðari fyrir vikið.
Þar að auki má gera þvi skóna, að
erfitt sé fyrir þrjú að taka mál-
efnalegar ákvarðanir í máli sem
ágreiningur er um. Það er hreint
ótrúlegt að mínum dómn, að
skátahöfðingjamir þrír skuli láta
þetta fyrirkomulag viðgangast.
„...að segja eins og er, að þeir tveir sem á skrif-
stofunni vinna ráöa alls ekki við nema brot af
þessum verkefnum”.
Fáviska eöa hvaö?
Innan aðalstjómar hafa komið
upp fúrðulegustu mál. Sumt af
því liði sem í stjóminni er, á að
mínum dómi alls ekki heima í
þessum hópi. Ýmislegt hefur
sannfært mig um það, en ég nefni
þrennt frá sfðustu fáum vikum:
1) Innan aðalstjórnar komu
fram tilefnislausar og órök-
studdar fúllyrðingar um fyrir-
tæki sem stóð að fjáröflun fyr-
ir BÍS.
2) Fulltrúi í stjóminni reyndi að
kúga félaga sína tíl fylgis við
sig, með því að hóta því að
segja af sér, næði ákveðið mál
fram að ganga.
3) Fulltrúi í stjóminni neitaði að
sækja fundi vegna þess, að
láðst hafði að bjóða honum
að vera viðstaddur afhend-
ingu forsetamerkis að Bessa-
stöðum.
Ég tel að BÍS sé fyrir bestu að
viðkomandi fólki verði komið
sem fyrst út úr stjómum og ráð-
um. Vel á minnst. í lögum BÍS er
rætt um að skátafélögin skuli
staría í anda Baden-Powells. Það
ættí e.t.v. að bæta inn í lögin að
stjómir og ráð BÍS skuli gera það
líka.
Fleira í ólestri.
Hlutverk ýmissa nefnda og ráða
innan BÍS er mildlvægt. Má þar
nefna Foringjaþjálfunarráð, sem
ber ábyrgð á allri foringjaþjálfun
f landinu. Heimildir mínar segja,
að firá þessu ráði komi lítíð sem
ekld neitt og að foringjaþjálfún f
landinu sé nánast rjúkandi rúst.
Þá mun starf fleiri nefnda og ráða
vera vægast sagt bágborið.
Úlfljótsvatn.
í áratugi hafa skátar haft yfirráð
yfir stóm landssvæði við Úlfljóts-
vatn. Þar hefúr verið unnið hægt
og sígandi að uppbyggingu og
hefur s.k. Úlfljótsvatnsráð (ÚVR)
haft umsjón með því veríd. Eig-
endur teljast hins vegar vera BIS
og Skátasamband Reykjavíkur
(SSR). Að öðrum ólöstuðum hef-
ur Jónas B. Jónsson fv. skátahöfð-
ingi verið driffjöður í fram-
kvæmdum við Úlfljótsvatn. Hef-
ur hann, ásamt samstarfsfólki í
ÚVR, af miklum dugnaði haft for-
göngu um að koma upp þeim
húsakosti sem á staðnum er.
Samkvæmt þeim heimildum sem
ég hef, hafa eigendur, þ.e. BÍS og
SSR, aldrei lagt fé tíl starfseminn-
ar, heldur hefur UVR þurft að
fjármagna allar framkvæmdir
sjálft. Það verður líka að segja
eins og er, að ýmislegt hefúr sctíð
á hakanum. Meðal annars er að-
staða tíl mótahalds langt frá því
að vera viðunandi. Landssvæði er
óslétt, tjaldstæði léleg, göngu-
stíga og aðkomuakstursleiðir
vantar, hreinlætísaðstaða er ekld
nægileg, bílastæði vantar o.fl.
o.fi. Þá má nefna að ekld er til
heildarsldpulag fyrir staðinn og
má það furðu sæta. í hugum
margra tengist Úlfljótsvatn ljúf-
um minningum úr skátastarfi.
Það kom mér því verulega á
óvart, að uppbygging að Úlfijóts-
vatni er litín homauga af fólld f
æðstu stöðum hjá BIS. Að mín-
um dómi, eru órjúfanleg tengsl
milli Úlfljótsvatns og skátahreyf-
ingarinnar. Þess vegna pirrar það
mig þegar mér finnst hagsmunir
Úlfljótsvatns bomir fyrir borð.
Rauöhetta - til góös,
eöa úlfur í sauöargæru?
Árin 1976, 7 og 8 vom haldnar
unglingahátíðiar á vegum skáta
að Úlfljótsvatni. Undirritaðuráttí
sætí í mótsstjóm þessara hátíða,
sem fengu nafnið Rauðhetta.
Mörg þúsund unglingar sóttu
samkomurnar, en starfslið kom
að mestu úr röðum skáta. Að
mínum dómi tókust þessar sam-
komur ágætlega. Enginn stórslys
urðu og góð stjóm var á ölium
hlutum. Nokkuð var um ölvun,
en þó mun minna en búast máttí
við, miðað við aðrar unglinga-
samkomur víöa um land, að sögn
lögreglu. LögregLan lét þess
reyndar líka getíð, að Rauðhettu-
hátíðamar væm með þeim róleg-
ustu sem hún hefði haft afskipti
af. Sérstaklega var það tekið
fram, hversu skipulag allt og
stjómun hefði verið með ágæt-
um hjá skátunum. Þess skal svo
bætt við, að töluverður ágóði
varð af Rauðhettuhátíðunum. Sá
ágóði gerði kleift að hefja bygg-
ingu Skátahússins við Snorra-
braut. Snemma í vor kom svo
upp sú hugmynd að endurtaka
útihátíð fyrir unglinga að Úl-
fljótsvami. Landssamband hjálp-
arsveita skáta (LHS) hafði for-
göngu um málið, en hafði þó fiá
byrjun samráð við framkvæmda-
stjóra BÍS, auk þess sem skáta-
höföingja og ÚVR var skýrt frá
hugmyndinni. Nú upphófst hið
furðulegasta mál og enn einu
sinni kom í ljós, að stjómkerfi
BÍS er ónýtt. Loksins, þegar aðal-
stjómarfundur var á dagskrá 17.
maí, kom í Ijós að fúlltrúar, flestír
hverjir, sögðust ekkert hafa um
málið heyrt fyrir fúndinn. Engin
kynning hafði sem sagt fiarið fram
innan BÍS á hugsanlegu stórverk-
efni og fjáröflun, sem sennilega
hefði fært bandaiaginu milljónir
í hagnað og, ef vel hefði teldst tíl,
SKÁTAFORINGINN - 23