Bændablaðið - 10.03.2004, Side 5

Miðvikudagur 10. mars 2004 5
Fyrirhugaðar eru endurbætur á aðstöðu fyrir ferðamenn við
Seljalandsfoss. Umhverfisfulltrúi Ferðamálaráðs hefur unnið með
Náttúrustofnun og sveitarstjórn Rangárþings eystra að þessu máli og
munu teikningar af svæðinu vera tilbúnar. Ágúst Ingi Ólafsson,
sveitarstjóri Rangárþings eystra, segir að ekki sé búið að ganga
endanlega frá samningum um hve mikið verður gert á svæðinu enda
málið enn á hönnunarstigi. Aðspurður um hvaða endurbætur menn
séu helst að tala um sagði hann að það væri að koma upp
hreinlætisaðstöðu og að lagfæra göngustíga. Bætt aðstaða fyrir
ferðamenn til að borða nestið sitt væri líka inni í myndinni.
Endurbætur á aðstöðu ferðamanna við Seljalandsfoss
Bjarni sagði í samtali Bbl. að
rannsóknir hans hefðu leitt í ljós
að talsverðar göngur glerála, sem
eru seiði ála, séu hér til lands og að
þeir umhverfisþættir sem ráða
mestu um göngur þeirra séu
sjávarföll og vatnshiti. Umhverfis-
þættir ráða mestu um hvort gler-
állinn verður karlkyns eða kven-
kyns. Hér við land er það á þann
veg að mikill meirihluti gleráls
verður hrygnur. Þær vaxa betur og
verða stærri en hængurinn og
verðmætið er meira. Hann segir að
víðast hér á landi sé hlutfall
hrygna óvenjuhátt. Í S-Evrópu er
umhverfisþátturinn á þann veg að
meirihluti glerálsins verður hæng-
ar sem eru ekki eins hagkvæmir í
eldi og hrygnan.
Vænleg búgrein
,,Þegar horft hefur verið til
álaveiða hér á landi fram að þessu
þá hafa menn aðallega veitt álinn í
lækjum og
vötnum.
Nú er
komið í
ljós að það
er hægt að
stunda
álaveiðar í
sjó hér við
land sem
er þá bara
viðbót við
þá auðlind
sem állinn
er í ám og
vötnum,
þ.e. ál sem dvelur allan aldur sinn í
sjó. Ég tel hiklaust að þarna séu
komnar umtalsverðar strandnytjar
fyrir bændur sem land eiga að sjó
og eiga strandlengju sem gefur
kost á ála-
veiðum. Sömu sögu er að segja af
álaeldi sem líka getur orðið
umtalsverð aukabúgrein en það
byggist á því að veiða glerála og
ala þá áfram. Það hefur einnig
komið í ljós að hér við land mætast
Evrópu-áll og Ameríku-áll og er
það eini staðurinn í heiminum sem
það gerist. Það hafa meira að segja
fundist kynblendingar þessara
stofna hér við landið og standa yfir
rannsóknir á þeim," sagði Bjarni.
Hann segir að rannsóknir sínar
hafi byrjað á glerálarannsóknum
árið 1999 vestur á Mýrum og voru
það fyrstu vísindasýni af glerál
sem hafa náðst hér við land. Upp
úr því fór hann að kortleggja
göngu gleráls til að fá yfirlit yfir
útbreiðslu hans við landið og
gönguhegðun. Næstu ár á eftir
segist hann hafa vaktað ákveðna
staði við landið á vorin og fram-
kvæmt mælingar á glerálnum og
rannsakaði umhverfisþætti. Hann
segist hafa veitt glerál á 17 stöðum
á svæðinu frá Stokkseyri að
Barðaströnd og eftir því sem þekk-
ing og kunnátta eykst veiðist meira
af glerálnum.
Síðan byrjaði Bjarni í fyrra á
nýju rannsóknarverkefni varðandi
sjávarálinn og útbreiðslu hans um-
hverfis landið með nytjar í huga.
Hann hefur veitt sjálfur og fengið
fólk til að veiða fyrir sig allt í
kringum landið og komið hefur í
ljós að ál er að finna í öllum lands-
hlutum. ,,Það kom mér á óvart
hvað veiddist mikið á ákveðnum
stöðum og eins
hvað állinn er vænn víða við
landið sem helgast af því að
hrygnur eru í miklum meirihluta
hér sem fyrr segir," sagði Bjarni
Jónsson.
Bjarni Jónsson fiskifræðingur
Állinn er auðlind sem
bændur geta nýtt sér
Fyrir skömmu var skýrt frá svari landbúnaðarráðherra á Alþingi við
fyrirspurn Össurar Skarphéðinssonar um álaveiðar og álaeldi hér á
landi. Svar ráðherra var að mestu byggt á þeim rannsóknum sem
Bjarni Jónsson, fiskifræðingur hjá norðurlandsdeild Veiðimála-
stofnunar, hefur unnið að í nokkur ár en hann er sá sem mest hefur
stundað vísindalegar rannsóknar á ál hér við land.
Þessi áll veiddist í Elliðaánum og
var 84,5 sm og þyngdin var 1,3 kg!
Myndin birtist í bókinni Fiskar í ám
og vötnum, sem Landvernd gaf út
1996.