blaðið - 19.11.2005, Qupperneq 54

541 FÓLK
LAUGARDAGUR 19. NÓVEMBER 2005 blaðiö
PAÐ ER MAÐUR
PARNAINNI
Smáborgaranum finnst jafn þægilegt og
næsta manni að setjast inn í bílinn sinn
á köldum vetrarmorgnum, í stað þess að
þurfa að norpa við Hlemm og bíða eftir
strætó með menntaskólakrökkunum.
Einkabíllinn gefur Smáborgaranum þá
tilfinningu að hann hafi ríka stjórn yfir
lífi sínu; „ég legg bara af stað þegar mér
hentar og fer sko ekki eftir neinni stunda-
töflu eins og smákrakki," gæti verið við-
kvæðið. Svo má í bílnum hlusta á góða
tónlist, drekka kaffi, jafnvel nota tímann
og hringja í vini og kunningja eigi maður
þartilgerðan bílhringibúnað.
Það er margt þægilegt við að eiga
einkabíl og fyrir tilvist þeirra geta smá-
borgarar heimsins verið ævinlega þakk-
látir. Þakklæti, hinsvegar, virðist yfirleitt
ekki vera ofarlega á baugi (umferðinni.
Það er voða vinsælt að flauta á þá öku-
menn sem falla af einhverjum ástæðum
flautandanum illa eða ekki í geð. Svo má
steyta hnefann reiðilega, nú eða gefa
gamla góða fokkmerkið. Fólk sem er að
keyra er kannski oft orðið seint, búið
að leita lengi að bflastæði og pirrað við
stjórnmálamanninn sem er í útvarpinu.
Guð má vita að þessi tiltekni Smáborg-
ari hefur upplifað allar af ofantöldum
kenndum við stýrið... og fleiri!
Hann skilur samt ekki alla þessa reiði.
Fólk kemur ekki svona fram hvert við
annað úti á götu, nema kannski þegar
það er fullt. Sá sem rekst utan (vegfar-
endur á labbi niður Laugaveginn getur
yfirleitt ekki átt von á dónalegum upp-
hrópunum eða bendingum. Venjan er
að biðjast afsökunar og halda sína leið.
Þetta á við á fleiri stöðum þar sem fólk
kemur saman. Smáborgaranum dettur f
hug að bflaillskan stafi kannski fyrst og
fremst af samskipta- og samhengisleysi.
Misskilningi. Sá sem sest bakvið stýrið
gerir oft ekki greinarmun á ökutæki og
manneskjunni f því. Það er allt annað
að öskra af reiði á rauðan Audi en rauð-
hærða Auði. Svo dæmi sé tekið. Því ætti
að hafa hugfast að bakvið öll stýri sitja
(vonandi) manneskjur, manneskjur með
tilfinningar. Það er samt í lagi að flauta ef
manneskjurnar eru með stæla eða keyra
eins og fávitar, sko.
HVAÐ FINNSTÞÉR?
Birgir Guðmundsson, lektor við Háskólann á Akureyri.
Hvað finnst
þér um NFS?
„Byrjunin lofar góðu. Ég er sérstaklega forvitinn með að sjá hvernig hún
kemur til með að virka þessi fréttaveita hjá þeim. Þessi hugmynd um að
láta sérstakt teymi sjá um fréttir líðandi stundar, og gefa þá hinum meira
svigrúm til þess að fara dýpra í önnur mál. Ég held að sú hugmyndafræði
geti virkað, en hinsvegar bíður maður eftir útfærslunni. Settið er huggulegt
og vel útlítandi, en manni virðist það nokkuð þröngt og gefa lítið svigrúm.
Mér finnst grunnhugmyndin sem liggur að baki spennandi, og það verður
forvitnilegt að sjá hvort hún gangi upp á lslandi.“
HEYRST HEFUR.
Stökustund
í umsjón Péturs Stefánssonar
Rúnar Kristjánsson á
Skagaströnd botnar svo úr verður
frumaukrímuð víxlhenda:
Elskum landsins móðurmál
meðan blóðið rennur.
Gullvceg andans gróðurnál
glceðir Ijóðasennur.
Bragi botnar undir sama hætti:
Kyndum andans óðarbál
uns aðglóðin brennur.
Marteinn Friðriksson undir sama
hætti:
/ cettarbandsins óðarsál,
ennþá glóðin brennur.
Jón Hjörleifur Jónsson:
Eldum óð ogstuðlastál
uns stefja tróðið brennur
V.L.:
Látum hljóða aflífi ogsál
lcegnar óðsins sennur.
Sveinn Auðunsson í Reykjavík:
Heilbrigða þá höfum sál,
þá haldast beittar tennur.
Ingólfur Ómar Ármannsson:
Stakan glettin gleður sál,
glatt á vörum brennur.
Bragi botnar:
Gleðin færirfrið og ró,
fegurð nærir hug ogsinni.
Allra kærast er mérþó
ástin tær á konu minni.
Rúnar Kristjánsson á
Skagaströnd:
Mest til æru eru þó
öll hin kæru vinaminni.
Marteinn Friðriksson:
Golan bærir báru á sjó,
bata færir sálu minni.
Jón Hjörleifur Jónsson:
Ávallt bærir unaðsfró,
ástin kær í vitund minni.
Sveinn Auðunsson í Reykjavík:
Slær á læri, lend ogþjó,
Ijóskan ær afgráglettninni.
Magnús Hagalínsson botnar
svo úr verður mishenda:
Þegar blómabeðið gró
bregður Ijóma’á rósakynni.
Jónas Frímannsson:
Blaðið kæra besta þó,
bögufær að þessu sinni.
Rúnar Kristjánsson á Skaga-
strönd yrkir:
Fóru tveir ífjarlægt stríð
fullir refsiglóðar.
Drógu með sér land og lýð
langtfrá vilja þjóðar.
Rúnar heldur áfram:
Dabbi reið á dökkumjó,
Dóri í lægri setu.
Rósinante og Rúsíó
reiðskjótarnir hétu.
Marteinn Friðriksson yrkir:
Lipurt rím er Ijóða skart,
lagað stuðlum sinum.
Sendi íBlaðið seinnipart,
svona aðgamni mínu.
Áfram yrkir Marteinn:
Veðurspáin varla traust,
veðrið stirnað getur.
Umhleypingar eru í haust.
“Yfir tilþín Pétur”.
Jón Hjörleifur Jónsson yrkir
um erlendar slettur í málinu:
Erlendgrein skal aldrei nein.
Ætíð bein sé ræða.
Tungan hreina málfars mein
megnar ein aðgræða.
V.L. yrkir:
Eyjar stá í aftan þeynum,
andar lá við kletta ogsker.
Ofursmáa upp að hleinum
aldan bláa veltirsér.
Sigrún Haraldsdóttir yrkir
Þú sem hefurfráan fót
ogfjölbreytt lundafar,
lýsireins oggullið grjót
ígötu ævinnar.
Búi orti fyrir margt lögnu
síðan:
Mörg er tíðin mæðufull,
mig ogfleiri vantargull.
Eina fæðið súpusull
og soðinn fiskur. Þetta er bull.
Rúnar Kristjánsson á Skaga-
strönd slær botn í þáttinn að þessu
sinni:
Kveðskaparhefðin er rík og römm,
þar rofni ei iðkunartími.
En hafiþeir alla tíð allra skömm
sem afneita stuðlum og rími.
Fyrripartar:
Ot á lífið oft égfer
ölvaður afgleði.
Þá er leystur vinnu vandinn,
væntanlega eflast kjör.
V.L. sendir þennan:
Lengjast nætur, lækkarsól,
lífið mætir raunum sínum.
Botnar, vísur og fyrripartar sendist
til: stokustund@vbl.is
Sjálfs höndin holla, Guð eða
markaðurinn
Guði sé lof fyrir vaxtahækkunina
segir sjávarútvegsráðherra í grein á
bb.is um hækkun Landsbankans á
íbúðarlánum. Hann lítur sem sagt
þannig á að ekki sé um markaðslög-
mál að ræða heldur guðlega forsjá
enda situr hann í ríkisstjórninni
og er búin að átta sig á takmörkun
valda sinna. Hann segir nefnilega
líka „Eðlilegast er að íbúðalána-
sjóður fylgi núna strax í kjölfarið
og hækki sína vexti“. Fram til þessa
hafa menn haldið að sá sjóður
væri undirstofnun ráðuneytis og
því hefði ríkisstjórnin það nokk á
valdi sínu að taka þátt i að lagfæra
efnahagsástandið með því að beita
honum ef . . . En nei, þar virðist
hið yfirskilvitlega líka að verki og
einungis hægt að setja fram frómar
óskir.
Svanfríður Jónasdóttir á
http://www.jafnadarmenn.
is/svanfridur/
Skuggabörn
Horfði á myndina Skuggabörn í
sjónvarpinu i gærkvöldi með u ára
dóttur minni. Myndin hafði djúp-
stæð áhrif á hana enda sýnir hún
vel þvílíkt hörmungarlíf margir
unglingar hafa kallað yfir sig og fjöl-
skyldu sína með vímuefnaneyslu.
Hún vildi helst banna allt dóp og
þvínæst útrýma því af yfirborði
jarðar. Því miður hefur það ekki
tekist í okkar samfélagi þrátt fyrir
öll stríðin sem hafa verið háð gegn
fíkniefnum. Spurning hvort það sé
yfirhöfuð hægt? Kannski væri væn-
legra til árangurs að lögleyfa sumt
af þessu og beina öllum kröftum
í forvarnir í staðinn? Ég veit það
ekki. Þegar ég var í grunnskóla hér
í eina tíð var helsta forvörnin sú að
í skólann til okkar kom einhver óg-
urlegur töffari, sem einu sinni hafði
verið í ruglinu, og hvatti okkur til
að gera ekki eins og hann. Samt
vildum við öll verða töff eins og
hann. Þá er held ég betra að sýna
bara nakinn viðbjóðinn eins og gert
er í Skuggabörnum.
Eiríkur Bergman á http://www.
eirikurbergmann.hexia.net/
eftir Jim Unger
Nýja fréttastöðin NFS fer
misjafnlega í fólk, að
minnsta kosti þá sem á annað
borð ná henni. Ljóst er að rauði
liturinn sem ræður ríkjum er
fenginn af láni hjá BBC og er
það vel, enda sjónvarpsvænn
litur. Þularborðin eru ekki
meira en þokkaleg og bak-
grunnslitir eru helst til skærir
- hætt við að margir fái leið á
þeim fljótlega. Aðaláhyggju-
efni þeirra NFS manna hlýtur
þó að verða efnið sjálft - það
var ljóst strax á fyrsta degi að
það var heldur fátt að tala um í
útsendingu sem stendur meiri-
hluta sólarhringsins.
Annars verður að hrósa
NFS fyrir það hversu litlir
tækniörðugleikar voru á fyrsta
degi. Það er meira en að segja
það að flytja allan tæknibúnað
milli bæjarhluta og sjá
til þess
að hljóð
og mynd
skili sér.
Indverj-
inn sem
g e r ð i
garðinn
frægan á
f y r s t u
dögum Stöðvar 2 var ekki á
staðnum - en hann starfaði hjá
Sony í Danmörku síðast þegar
fréttist - enn með vefjahött-
inn og örugglega tilbúinn til
að tengja víra uppi á Islandi ef
með þarf.
Pað eru margir þeirrar skoð-
unar að það vanti metsölu-
bækurnarþessa jólavertíð. Telja
má víst að bók Arnaldar Indr-
iðasonar verði söluhæst, en jafn-
vel hún hefur
f e n g i ð
misjafna
d ó m a .
Að öðru
leyti rikir
ákveðin flat-
neskja. Út-
gefendur Jóns-
bókar hafa gert
sér vonir um að
hún seljist í um ío þúsund ein-
tökum, en efnið þykir höfða til
of þröngs markhóps til að það
markmið sé raunhæft. Þriðja
tákn Yrsu Sigurðardóttur, sem
búið er að selja til ótal landa,
er stórt spurningamerki en al-
mennt eru menn þeirrar skoð-
unar að salan muni dreifast
nokkuð jafnt á milli margra
titla um jólin.
B1 a ð a -
manna-
félagið und-
irbýr sig
nú að fullu
fyrir mögu-
lega verk-
fallsboðun
en lítið hefur miðað á samn-
ingafundum með Samtökum
atvinnulífsins. Hugmyndin
mun jafnvel vera sú að boða til
verkfalls fyrir jól, enda yrði það
þeim miðlum sem eru innan
samtakanna dýrkeypt. Þar er
fyrst og fremst um að ræða alla
miðla 365 og svo Morgunblaðið.
Jólamánuðurinn er tekju-
hæsti mánuður allra fjölmiðla
þannig að ef eitthvað fær menn
til að setjast að samningaborð-
inu og skrifa undri samninga
þá er það þetta.

Ég þurfti að falda buxurnar soldið mikið.