blaðið - 01.04.2006, Síða 26

www.celsus.is
26 I VIÐTAL
LAUGARDAGUR 1. APRÍL 2006 blaAÍÖ
Hef gaman af því
að vera til sýnis
Blaömikki
ilmur Kristjánsdóttir:„Hamingjan er ekki
fasti sem finnst einhvers staðar heldur
hellist allt í einu yfir mig hvað ég er hepp-
in og hvað lífið er dásamlegt."
99................................
Eitt skiptið varð ég til
dæmis hrædd um að
barnið myndi ekki þola
mig en yrði hændara
að pabba sínum. Það er
hægt að búa sér til alls
kyns kvíða en ég ætla
bara að gera mitt besta
og elska barnið mitt."
Á sama tíma og Lína langsokkur
birtist í íslensku leikhúslífi árið
2003 spratt Umur Kristjánsdóttir
fram sem hæfileikarík, hnyttin
og heillandi leikkona. Það var
mál manna að ekki fyndist
betri Lína langsokkur og hún
hélt áfram að sanna sig með
góðum leik í Sölku Völku og
Ausu. Gamanleikur er henni ekki
ókunnugur en Ilmur leikur við
hvern sinn fingur í Stelpunum á
laugardagskvöldum. „Eg hef ekki
verið mikið í gamanleik síðan
ég lauk Leiklistarskólanum en
ég gerði mikið af því þegar ég
var í skólaleikfélögunum. Ég hef
aldrei gert út á það að ég sé ein-
hver grínleikkona. En fólki finnst
ég svo fyndin í framan."
Þú skrifar handritið að Stelpunum
ásamt öðrum. Hvernig erþað?
„Það er mjög gaman að leika í Stelp-
unum en við erum að klára aðra seríu
í lok apríl. Mér finnst sérstaklega
gaman að skrifa því þar gerist þetta
allt. Allt ferlið hefur verið ótrúlega
lærdómsríkt, sérstaklega skrifin.
Það halda svo margir að þetta sé
spuni eða gerist allt á staðnum en
það er farið mjög nákvæmlega eftir
handriti. Enda ganga tökurnar hratt
fyrir sig þegar komið er á tökustað.
Það tekur okkur sex vikur að skrifa
um 300 grínatriði. Af þeim eru 150
atriði valin og tekin upp. Það þarf
300 grínatriði til að geta tekið út
150, það er nefnilega ekki allt gott.
Stundum getur verið erfitt að detta
niður á góða hugmynd en það er
ótrúlega gefandi. Að þróa hugmynd
sem er á pappír og sjá hana lifna við
á tjaldi er yndislegt, nokkurs konar
sköpunarfullnæging."
Ætlaði að verða hóteleigandi
Ætlaðirþú alltaf að verða leikkona?
„Ég ætlaði alltaf að vera hóteleig-
andi. Ég var í ákveðnu leikriti þegar
ég sá þetta fyrir mér. Ég sá mig fyrir
mér sem hótelstjóra á fjallahóteli og
svo kæmu útlendingar og hringdu
bjöllunni. Þetta væri svona huggu-
leg heimilisstemmning. Ég geng
ennþá með gistiheimilisdraum, mér
finnst eflaust svona gaman að taka
á móti gestum. Kannski opna ég
sveitahótel einhvern timann í fram-
tiðinni, hver veit. Ég hef alltaf verið
á fullu í leiklist og var til dæmis í
leikfélaginu í Menntaskólanum í
Hamrahlíð. Systir mín sem er eldri
en ég sagði að það skipti miklu máli
að taka virkan þátt í félagslífinu f
menntaskóla. Ég byrjaði því strax
af fullum krafti í leikfélaginu og
var þar í fjögur ár. Leikfélagið í MH
er mjög öflugt og það eru margir
sem fará í Leiklistarskólann eftir
það. Þetta voru mjög skemmtileg ár
og frábær undirbúningur. Ég var í
raun mjög undirbúin fyrir Leiklist-
arskólann þegar ég byrjaði þar.“
Hvernig tókstu tíðindunum
um að þú hefðir komist inn í
Leiklistarskólann?
„Ég fór upp á Skólavörðuholt þegar
ég fékk bréfið frá skólanum og það
var heiðskírt og bjart veður, svo
bjart að ég sá alla leið upp í Bláfjöll.
Þetta var allt mjög táknrænt. Ég
opnaði bréfið og þar með var fram-
tið mín ráðin. Þetta var vitanlega
búið að vera áhugamál mitt i þessi
fjögur ár og jafnvel lengur. Ætli ég
hafi ekki alltaf haft gaman af því að
vera til sýnis. Þegar ég sá að ég hafði
komist inn þá hljóp ég niður Frakka-
stíginn en fjölskyldan og vinkona
biðu spennt heima. Ég kom heim
og öskraði fyrir utan húsið og stökk
inn, enda var svo mikil spenna i
kringum þetta. Þetta voru nokkrar
síur sem þurfti að komast i gegnum
en ég hafði það alltaf að leiðarljósi
að ég ætlaði að hafa gaman af þessu.
Ég reyndi að vera ekki of upptekin
afþví að þurfa að komast inn eða að
þurfa að verða leikkona."
Alltaf að takast á við
nýjar hindranir
Var tímifyrir eitthvað annað en skól-
ann þessi fjögur ár?