blaðið - 12.08.2006, Blaðsíða 8

blaði
Útgáfufélag: Ar og dagur ehf.
Stjórnarformaður: Sigurður G. Guðjónsson
Ritstjóri: Sigurjón M. Egilsson
Fréttastjórar: Brynjólfur Þór Guðmundsson og
Gunnhildur Arna Gunnarsdóttir
Ritstjórnarfulltrúi: Janus Sigurjónsson
Fjölskylduhátíð
Ein stærsta fjölskylduhátíð landsins er haldin í dag, Gay Pride. Það
hversu margir hafa lagt leið sína í miðbæ Reykjavíkur síðustu ár til að
fylgjast með og taka þátt 1 göngunni sýnir hversu mikið hefur áunnist í
réttindabaráttu samkynhneigðra á skömmum tíma.
Almenningsálitið hefur gjörbreyst á tiltölulega skömmum tíma. Það
sem eitt sinn var almennt fyrirlitið er nú fagnað. Tugþúsundir hafa sýnt
samstöðu sína með réttindabaráttu samkynhneigðra á Gay Pride undan-
farin ár. Það hefði mönnum þótt óhugsandi þegar hommar svöruðu fyrir
sig í rassíunni á Stonewall Inn 1969. Sennilega hefðu fáir trúað þessu þegar
fyrsta Gay Pride gangan var farin hér árið 1993. Staðreyndin er sú að Hin-
segin dagar og Gay Pride-gangan er stór þáttur í íslensku þjóðlífi, íslensku
menningarlífi, enda ekki aðeins baráttugjinga heldur kannski fyrst og
fremst sigurhátíð og menningarhátíð líkt og framkvæmdastjóri Hinsegin
daga, Heimir Már Pétursson, sagði hér í Blaðinu síðasta fimmtudag.
Það er ekki aðeins almenningur sem hefur opnað augun. Stutt er síðan
þingheimur breytti löggjöf og bætti réttarstöðu samkynhneigðra.
Hafandi sagt þetta er þó ljóst að enn er margt ógert. Samkynhneigðir
hafa ekki sama rétt og gagnkynhneigðir. Þeim er enn mismunað á grund-
velli kynferðis síns. Eitt besta dæmi þess er að þingmenn komu sér ekki
saman um að gefa samkynhneigð pör saman þegar samkynhneigðir fengu
réttarbætur á síðasta þingi. Forsvarsmenn nokkurra trúfélaga óskuðu eftir
lagaheimild til að gefa saman samkynhneigð pör og fjöldi þingmanna var
reiðubúinn að samþykkja það. Sú réttarbót strandaði hins vegar á að and-
stöðu eins trúfélags og því að stjórnvöld neituðu að ganga lengra en Þjóð-
kirkjan var reiðubúin að ganga á þeim tíma.
Þessi hægi gangur mála hjá Þjóðkirkjunni er þó hátíð samanborið við
orð sumra frammámanna í öðrum trúfélögum, þeim sem mætti kenna við
bókstafstrú eða þar sem kalla mætti fylgismennina heittrúarmenn. Dæmi
um þetta eru orð Snorra Óskarssonar, Hvítasunnumanns á Akureyri, sem
varaði við smithættu þegar Blaðið leitaði álits hans á því að boðið verður
upp á námskeið um samkynhneigð og samkynhneigðar fjölskyldur. Af-
staða hans og fleiri sýnir að enn eru margir haldnir fordómum í garð
samkynhneigðra. Það eru líka ekki nema sex ár síðan þingmaður barðist
gegn auknum réttindum samkynhneigðra á þingi og tók sér í munn orðin
kynvilla og kynvillingar. Sá þingmaður á reyndar ekki sæti á þingi lengur
þó fréttir berist af því að sveitungar hans í Vestmannaeyjum safni nú und-
irskriftum til að hvetja hann til að fara aftur í framboð.
Brynjólfur Þór Guðmundsson.
Auglýsingastjóri: Steinn Kári Ragnarsson Ritstjórn & auglýsingar Hádegismóum 2,110 Reykjavík
Aðalsími: 510 3700 Símbréf á fréttadeild: 510 3701 Símbréf á auglýsingadeild: 510 3711
Netföng: bladid@bladid.net, frettir@bladid.net, auglysingar@bladid.net
Prentun: Prentsmiðja Morgunblaðsins Dreífing: íslandspóstur
andi tímarit
á næsta blaðsölustað
Áskriftarsími
8 I ALIT
LAUGARDAGUR 12.ÁGÚST2006 blaöiö
ÞETTÍ V&Ö EkXi SVOHfí SMIT
EF FEiR. HFFFU WRR *EíW
UM LeYFí . J
4-
k
LUNDILlTt-l K 2ao5
OREPiNN Af SAMÚEU aWiERLifífiSSYNÍ
o&mARÍ K6WFÍNMSJVNÍ 21 .«.'06
Hrokinn í stjórnmálunum
Stundum hvarflar að mér að ís-
lenskir stjórnmálamenn hafi lítinn
áhuga á fólki. Vissulega er ekki
hægt að gera þá kröfu til stjórn-
málamanna að þeir séu félagslyndir
og glaðlegir öllum stundum, eins
og Ossur Skarphéðinsson. En þeir
mættu samt líta út eins og þeir hafi
ánægju af að hitta fólk einstaka
sinnum. Á því er nefnilega nokkur
skortur. Þetta er sérlega áberandi
þegar formenn ríkisstjórnarflokk-
anna og ráðherrar eiga í hlut. Það
er eins og þeir séu svo uppteknir af
eigin mikilvægi að þeir megi ekkert
vera að því að sinna þjóðinni. Sem er
ansi furðulegt því ég held að þjóðin
ætlist til þess að stjórmálamenn hafi
áhuga á henni.
Er Geir Haarde að gleymast?
Kannski finnst þessum hópi
stjórnmálamanna að þeir eigi að
sveipa um sig ákveðnum virðing-
arhjúp. Þeir megi ekki hleypa fólki
of nálægt sér og ekki vera of alþýð-
legir því þeir verði að gæta að virð-
ingu embættisins. Ég fæ stundum á
tilfinninguna að einmitt á þennan
hátt hugsi Geir H. Haarde. Hann
er forsætisráðherra landsins en vill
ekki vera of sýnilegur. Afleiðingin
er sú að í þau fáu skipti sem hann
mætir í sjónvarpsviðtöl þarf maður
að minna sjálfan sig á að hann er
forsætisráðherra. Maður verður
jafnvel hissa þegar sú staðreynd
rennur upp fyrir manni og hugsar:
„Já, hvernig gerðist það nú aftur?“ Þá
man maður að Halldór Ásgrímsson
hrökklaðist úr stjórnmálum vegna
óvinsælda, sem fólust ekki síst í
því að honum virtist vera farið að
standa á sama um þjóð sína. Ég er
Klippt & skorið
Klippari les sér til gleöi ( Viðskipta-
blaðinu í gær að Ólafur Teitur
Guðnason er snúinn aftur til vinnu
úr sumarleyfi og hefur tekið upp þráðinn við
fjölmiðlarýni sína, sem vitaskuld er skyldu-
lesning fyrir alla
fjölmiðlamenn
og áhugamenn
um fjölmiðla. (
pistli sínum víkur
Ólafur Teitur
meðal annars að
fréttaflutningi af
launaþróun og of-
urlaunum stöku
viðskiptamógúla
ef marka má tekjublað Frjálsrar verslunar.
Telur hann Morgunblaðið hafa farið út yfir
öll mörk í fréttaflutningi sínum, sem hafi
fyrst og fremst endurspeglað skoðanir blaös-
ins fremur en viðmælenda eða staðreyndir.
r
Olafur Teitur drepur einnig lítillega á
fréttir af lasleika Kastrós, einræð-
isherra á Kúbu, sem enginn virðist
vita hvort sé lífs eða liðinn. Helga Arnar-
dóttir sagði mm
fréttir af þeim í
Sjónvarpinu í lið-
inni viku og sagði
þarm.a.:„Margir
íbúar Kúbu
óttast að stjórn- §
kerfið f landinu
kunni að breyt-
ast falli Kastró
Viðhorf
Kolbrún Bergþórsdóttir
alls ekki að halda því fram að það
sama muni henda Geir Haarde en ég
held samt að hann ætti að gæta sín
á því að feta ekki í fótspor Halldórs.
Það er svo auðvelt fyrir fólk sem fær
völd að gerast hrokfullt og hætta að
gefa af sér.
Jón Sigurðsson, sem sennilega
mun verða næsti formaður Fram-
sóknarflokksins vegna þess að
Halldór Ásgrímsson ákvað það, má
sömuleiðis breyta framkomu sinni.
Honum virðast leiðast fjölmiðiar.
Alla vega virðist hann eiga erfitt
með að hemja ólund sína þegar
stjórnmálamenn spyrja spurninga
sem honum líkar ekki. Maður sem
þjóðin þekkir ekki og ætlar sér stóra
hiuti í pólitík má ekki haga sér á
þann veg.
Aberandi ólund
Ég botna satt að segja ekkert i því
af hverju ráðamönnum þjóðarinnar
finnst fint að haga sér eins og þeir
séu yfir þjóð sína hafnir. Það er
farið að gæta ólundar í fari þeirra
of margra. Sem ég skil ekki þvi ég
sé ekki betur en að þessir menn ráði
því Sem þeir vilja ráða. Þess vegna
ættuj þeir að vera syngjandi sælir
einsiög sjö vetra börn. En þeir eru
það ékki. Sennilega er kominn tími
til að þeir mæti mótlæti og þroskist.
Stundum hafa menn gott af þvi að
vera sviptir titlum. Þá verða þeir
aftur jarðbundnir og venjulegir.
Forsvarsmenn stjórnarandstöð-
unnar haga sér skárr en ráðamenn
þjóðarinanr, sennilega ekki af því
að þeir eru betur innréttaðir heldur
vegna þess að þeir eru ekki í aðstöðu
til að geta sýnt hroka. Þeir eru valda-
lausir ogvita afþví.
Stjórnmálamenn verða að breyta
hugarfari sínu. Það er ekki nóg að
mæta kortéri fyrir kosningar og
syngja í sjónvarpsal eða matreiða
lambaskanka í beinni útsendingu.
Stjórnmálamenn eiga að stimpla
það inn í heilabú sitt að þeir eru í
vinnu hjá þjóðinni og haga sér sam-
kvæmt því.
Höfundur er blaðamaður
frá." Já, þeir sjá sjálfsagt fram á hrun í
fangabúðageiranum.
JMttrgtuiMaÖtfr
Morgunblaðið greinir frá því að
íslenskir atvinnurekendur megi
nelta reykingamönnum um starf
á þeirri forsendu einni, en Evrópuþingið
mun hafa komist að þeirri niðurstöðu að
slfk atvinnukúgun sé í fullkomnu samræmi
við reglugerðir Evrópusambandsins. Sömu
reglugerðir banna hins vegar atvinnurek-
endum að hafna holdsveikum um vinnu, svo
eitt dæmisétekið.
andres.magnusson@bladid.net