blaðið - 11.11.2006, Blaðsíða 22

22 LAUGARDAGUR 11. NÓVEMBER 2006
blaöi6
Hvert hljóp tíminn ?
Tíminn er svo sannarlega pen-
ingar í íslensku samfélagi í dag. fs-
lendingar eru iðnir og vinnusamir í
eðli sínu. Samfélagið eins og það er
orðið kallar á það að tveir fullorðnir
sinni fullu starfi til þess eins og
halda meðalheimili gangandi. Jafn-
vel þó svo sé, eru allar likur á því að
heimilið sé svo skuldsett að ekkert
svigrúm sé til þess að „eyða” stórum
hluta dagsins í annað en vinnu.
Á hakanum sitja svo börnin sem
líkt og foreldrarnir eru ofurseld vinn-
unni og lífsgæðakapphlaupinu. Eðli
núverandi ríkisstjórnar er svipað og
bankastjóranna sem keppast um að
skila meiri peningum til þeirra sem
hafa nú þegar grætt á tá og fingri.
Eftir sitja fjölskyldurnar í landinu
og fyrir það líða börnin.
Fjölskyldurnar sárvantar tíma
saman og foreldrar eru í öngum
sínum vegna þess að þeir eru fastir
í afborgunarfeni sem engan enda
sér á. Verðbólgan í ár hefur hækkað
lánin hjá öllum og þrátt fyrir að hún
hafi hjaðnað síðustu vikur sitja lánin
enn feitari eftir og afborganirnar
heimta enn meiri tíma og peninga.
Vilji er allt sem þarf
Margítrekað hefur verið sýnt fram
á fylgni á milli þess að foreldrar
eigi góðar stundir með börnunum
sínum og velgengni barnanna í líf-
inu seinna meir. Ríkisstjórn íslands
getur sett fjölskylduna í heiðurssæti
og lagt sitt af mörkum til að búa til
umhverfi sem heilsteyptir og ham-
Byggjum upp
samfélag þar
sem börnin og
þarfirþeirra
eru í forgangi
Bryndís ísfold Hlöðversdóttir
ingjusamir einstaklingar fá að alast
upp í. Þau andlegu verðmæti skila
sér margfalt út i þjóðfélagið þegar
fram líða stundir.
Vinnuvikuna þarf að stytta í
þrepum í samvinnu við alla aðila
vinnumarkaðarins. Barnabætur þarf
að hækka sem og viðmiðunartekju-
markið og þannig fjölga þeim sem
eiga rétt á barnabótum. Barnabætur
eiga að létta fjölskyldum róðurinn en
eins og staðan er nú fá langtum færri
barnabætur en þurfa á þeim að halda.
Foreldrar barna á aldrinum 9-18
mánaða þekkja skeið reddinga og
skammtímavistunar hjá hinum og
þessum þegar fæðingarorlofi lýkur.
Nauðsynlegt er að lengja fæðingaror-
lofið í 16 mánuði líkt og er í Svíþjóð.
Þannig gefst foreldrum nægur tími
til þess að vera með börnum sínum
fram að leikskólaaldri. Sveitarfélögin
þurfa einnig að standa við loforð sín
um að að lækka leikskólaaldur.
Skattar og þjónustugjöld hafa
hækkað í tíð núverandi ríkisstjórnar
og ekki síst á hina hefðbundnu fjöl-
skyldu. Þessu þarf að breyta enda
svigrúm fjölskyldufólks síst til þess
fallið að halda uppi stórum hluta
ríkissjóðs. Eðlilegra væri að lækka
skatt og þjónustugjöld á fjölskyldur
og þá sem lægstu launin hafa. Þessu
þarf að breyta.
Meðþessum brey tingum.sem Sam-
fylkingin hefur talað fyrir, er hægt
að búa öllum fjölskyldum landsins
betri hag og auka svigrúm þeirra til
þess að eyða tíma saman. Minnkum
hlaupin og stressið og byggjum upp
samfélag þar sem börnin og þarfir
þeirra eru í forgangi.
Höfundurinn býðursig fram í
6. sæti í prófkjöri Samfylkingarinnar
í Reykjavík 11. nóvember 2006
Samfylkingin er klár í slaginn
Við sem komum ný inn á þing fyrir
Samfylkinguna í kosningunum 2003
vorum auðvitað glöð og reif, spennt
að hefjast handa og reyna okkur
á nýjum vettvangi í pólitík. Heim-
urinn var svo sannarlega breyttur.
Maður var orðinn einn af þessum 63,
með titilinn „alþingismaður“ fyrir
aftan nafnið sitt! Gaman.
Og þó. Við höfðum unnið í kosn-
ingunum, fengum meira fylgi og
fleiri þingmenn en nokkur annar
vinstriflokkur í lýðveldissögunni,
en lentum samt í stjórnarandstöðu. I
raun og veru ekki ánægð með úrslitin.
Kosninganóttina þegar stjórnin hélt
velli var erfitt að gleðjast.
Það var augljós órói í þingliðinu
og í flokknum eftir kosningarnar,
og mér reyndist ekki eins auðvelt að
fóta mig í þessu nýja starfi og ég bjóst
við. Maður vissi engin ósköp um við-
fangsefnin þegar til stykkisins kom!
Og á vinnustaðnum rikti greinilega
hvorki jafnrétti né bræðralag, og
ekki heldur mikið frelsi. Þingið er
skipulagt kringum ráðherrana og
erindi þeirra, en ekki almenna þing-
menn. Það sést meira að segja á ráð-
herrakerrunum sem alltaf eru hafðar
fyrir framan húsið, oft í lausagangi,
helst uppá gangstétt. Stjórnarand-
staðan þarf sífellt að vera á tánum
gagnvart ráðríkum og kenjóttum
meirihluta. Og nýir þingmenn eiga
ekki að komast upp með múður. Höf-
uðpaurarnir á þessum tíma voru auð-
vitað Davíð og Halldór, og voru hátt
yfir alla aðra hafnir. Fóru heitt og
Kosninga-
nóttina þegar
stjórnin hélt
velli var erfitt
að gleðjast
Umrœðan
Mörður Árnason
innilega í taugarnar á mér. Hræddur
um að það hafi stundum sést i ræðu-
stól og frammíköllum. Þingforseti
Blöndal var alveg sérstök stúdía.
Svo var blessað nefndarstarfið - þar
var sífellt verið að fara yfir stjórnar-
frumvörpin, og stöku sinnum tókst
að breyta hálfri setningu. Stundum
að koma textanum á aðeins skárri
íslensku.
Var þetta vettvangurinn þar
sem nýr alþingismaður ynni gagn
fólkinu sem kaus hann, flokknum
unga og bjarta, málstaðnum í öllum
sínum myndum? Ég hikaði oft fyrsta
kastið á þinginu, sá ekki árangur,
litlar framfarir. Spurði sjálfan mig
stundum hvort íslensk orðabók væri
kannski mikilvægari.
Eldskírnin
Ætli fjölmiðlamáliðhafi ekki verið
eldskírnin. Þar skipti þingið svo
sannarlega máli og mikil vinna skil-
aði sér í sterku bandalagi innan og
utan Alþingishússins. Við urðum að
leggja okkur sjálf undir, taka áhættu
með því að standa gegn óréttinum
og á sannfæringunni, hvað sem
tautaði og raulaði, hrinda af okkur
allskyns ásökunum og áburði, til
dæmis aðdróttun um að vera á mála
hjá auðhring! Að lokum tapaði ríkis-
stjórnin, í rauninni á eigin offorsi.
Þar og í írakseldunum, sem líka var
átakamál fyrstu misserin, eru lykl-
arnir að hneisulegri útreið beggja
máttarstólpanna, Halldórs og Dav-
íðs. Við komum þeim frá, við inni á
þinginu og við úti í samfélaginu.
Það þarf kannski sigra einsog í fjöl-
miðlamálinu til að sannfæra nýjan
þingmann um að það getur náðst
árangur, líka í stjórnarandstöðu, að
þingmennska getur gert gagn þótt
enginn gleypi heiminn í einum bita.
Maður nær líka árangri með puði og
nuddi, til dæmis í ýmsum mennta-
málum, eða með vinnunni við
frumvarpið um nýju Árnastofnun.
Málamiðlanir eru hluti af pólitísku
starfi - líka sú innri málamiðlun að
sætta sig sjálfur við minna en 100
prósentin, stundum miklu minna,
en bíða og leita færis. Og færin, þau
skapast. Herinn er farinn! Og þótt
þeir séu búnir að drepa Jöklu: Fyrir
mann sem frá upphafi hefur staðið
fastur fyrir í umhverfismálum og
náttúruvernd hafa síðustu mánuðir
verið styrkjandi. Undiraldan þyng-
ist með landinu og náttúrunni og nú-
tímanum. Almenningur rís upp, um-
hverfismál og náttúruvernd fá nýjan
hljóm í flokknum og um samfélagið
allt. Áfram, Fagra ísland!
jóhann helgason söknuður
Útgáfuhljómleikar í Salnum fimmtudaginn 16. nóvember kl. 20

Loksins Loksins!
Eitt af stærstu nöfnum íslenskrar dægurlagasögu stígur nú
fram og syngur bestu lögin sín við undirleik úrvalssveitar.
"Söknuður er hreint út sagt ótrúlega fín plata. Stjörnugjöf?
Látum hann hafa Vetrarbrautina eins og hún leggur sig!"
-Guðni MárHenningsson Popplandi.
J>
O N =
RA*
www.zonet.iswww.johannh.com
Allirmeð
Við höfum líka snúið bökum saman
í Samfylkingunni eftir erfiðleika
kringum formannskjör og ýmsar
hremmingar. Þurftum kannski að
fara i gegnum lægðina á síðasta ári til
að vinna trúnað hvert annars - áður
en við biðjum í vor um trúnað al-
mennings og traust kjósenda. Núna
er flokkurinn heill og forystusveitin
sameinuð að baki leiðtoga okkar, Ingi
björgu Sólrúnu Gísladóttur.
Og þá má ekki gleyma því að
sveitin á þinginu verður að vera í
sambandi, við flokksmenn og kjós-
endur, við verkalýðshreyfinguna
og önnur alþýðusamtök, við skóla
menn, rannsakendur og fræðimenn,
við frumkvöðla í atvinnulífinu, við
allskyns fólk með ferska sýn og
nýjar hugmyndir. Þessvegna þarf
fjölbreyttan þingflokk og valinn
mann í hverju rúmi.
Núna finnst mér við vera klár í slag
inn. Við höfum stefnuna og aðferð
irnar, mannskapinn og samstöðuna.
Við getum þetta allt ef við einbeitum
okkur, í réttri röð og af skynsamlegu
viti. Næsta mál er að ná árangri (kosn-
ingunum, og síðan forystu í nýrri
ríkisstjórn. Sjálfur er ég reiðubúinn,
reynslunni ríkari. Ég vil vera með í
þessum stjórnarmeirihluta - að vaka,
vinna og skapa. Og bið um 4.-6. sætið
í prófkjörinu á morgun.
Höfundur er alþingismaður
fyrir Samfylkinguna í Reykjavík