blaðið - 29.09.2007, Blaðsíða 14

14
LAUGARDAGUR 29. SEPTEMBER 2007
blaðið
blaði
Útgáfufélag:
Ritstjóri:
Fréttastjórar:
Ritstjórnarfulltrúi:
Árvakur hf.
Ólafur Þ. Stephensen
Gunnhildur Arna Gunnarsdóttir
Þröstur Emilsson
Elín Albertsdóttir
Ósiðlegar
auglýsingar?
Fréttir Blaðsins undanfarna daga um mikinn verðmun á þjónustu tann-
lækna og erfiðleika neytenda að átta sig á því hvar bezta verðið og þjón-
ustuna er að fá, hafa vakið mikil viðbrögð lesenda. Fólk telur sig augljóslega
eiga að fá betri upplýsingar, bæði um verð og þjónustu tannlækna.
Sigurjón Benediktsson, formaður Tannlæknafélags Islands, sagði hér í
Blaðinu á fimmtudaginn að hann væri andvígur því að heilbrigðisstéttir
væru í „auglýsingakapphlaupi". Slíkt væri „ósiðlegt". Sigurjón vill frekar
kanna möguleika á því að tannlæknar geti kynnt þjónustu sína og verðskrá á
heimasíðu tannlæknafélagsins, en segir að kanna þurfi hvort það sé innan
ramma auglýsingabanns fýrir heilbrigðisstéttir.
Umrætt auglýsingabann er auðvitað löngu úrelt. Auglýsingar eru mik-
ilvægt tæki fýrir neytendur til að fá upplýsingar um vörur og þjónustu á
frjálsum markaði. Þær stuðla að heilbrigðri samkeppni, sem kemur líka
neytendum til góða. Og heilbrigðisþjónusta er í vaxandi mæli á frjálsum
markaði og í samkeppni. Það á ekki sízt við um þjónustu tannlækna.
Valfrelsi í heilbrigðisþjónustu er lykill að því að bæta þjónustuna og lækka
á henni verðið. En auðvitað virkar valfrelsið ekki ef neytendur vita ekki
hvaða kosti þeir eiga. Kynning á heimasíðu er góð og gild, en af hverju ættu
tannlæknar ekki að mega auglýsa þjónustu sína og kynna verðið á henni?
Þjónusta tannlækna er mismunandi. Sumir leggja meira upp úr þæg-
indum og afþreyingu sjiiklingsins í stólnum en aðrir. Af hverju mega þeir
ekki auglýsa það? Sumir neytendur eru jafrivel reiðubúnir að borga meira
fýrir slíka þjónustu.
Af hverju ættu auglýsingar heilbrigðisstétta að vera eitthvað ósiðlegri en
aðrar? Ýmsar fagstéttir, sem hafa leyfi til að auglýsa þjónustu sína, hafa siða-
reglur um hvernig beri að auglýsa. f samkeppnislögunum eru ákvæði um
auglýsingar, til vemdar neytendum. Auðvitað myndu tannlæknar og aðrar
heilbrigðisstéttir falla undir þau ákvæði ef auglýsingabann yrði afnumið.
Eins og málum er nú háttað velur fólk sér tannlækni eftir umtali eða orð-
rómi, en getur ekki byggt það val á neinum upplýsingum, sem fýrir liggja
opinberlega. Stundum fer fólk bara til tannlæknis, t.d. sérfræðings í tann-
réttingum eða endajaxlatöku, af því að annar tannlæknir mælir með hon-
um, en á litla möguleika á að kynna sér markaðinn í viðkomandi sérgrein.
Heilbrigðisstéttirnar eru virðulegar stéttir, en ekki svo virðulegar að yfir
starfsemi þeirra þurfi að hvíla einhver leyndarhjúpur - sérstaklega ekki þegar
þær sækjast sjálfar effir því að starfa í vaxandi mæli í samkeppnisumhverfi.
Ólafur Þ. Stephensen
Hfl SÆKTU LEIÐARANN A WWW.MBL.IS/PQDCAST_________________
Auglýsingastjóri: Steinn Kári Ragnarsson Ritstjóm & auglýsingan Hádegismóum 2,110 Reykjavík
Aðalsími: 510 3700 Símbréf á fréttadeild: 510 3701 Símbréf á auglýsingafleild: 510 3711
Netföng: bladid@bladid.net frettir@bladid.net auglysingar@bladid/iet
Prentun: l_andsprent ehf.
Innifalið:
Jakki og buxur,
,,superdry"nærföt, flís
millilag, flóneiskyrta,
húfa, axlabönd og
áhneppt flugnanet.
Camo jakki og buxur,
flíspeysa, "Superdry"
nærföt, húfa, áhneppt
flugnanet og axlabönd.
.Micro Dry" nærföt i felulitum
þægileg nærföt
www.ICEFIN.is
lcefin ehf. Nóatúni 17 105 Reykjavík.
Sími: 534 3177
\/ÆWT/ÍJlrLE'&T ETP Come-bACK HjA GeVGíS
SEM mÍSÍKUEGfl Vl«S*Ll A ZAK
Davíð rekur þjóðina
í Evrópusambandið
Til var það fólk sem trúði að
flengja skyldi sífrandi börn og því
meira flengt sem sífrið var hærra.
Þetta gat átt til að gagnast en miklu
oftar urðu flengingarnar til þess að
auka enn á skælið, en sá flengdi off
hálfgerður kramaraumingi á eftir.
Á sumum bæjum var samt haldið
áfram með þetta kynslóð af kyn-
slóð, lögmáli vandarins fýlgt dyggi-
lega. í hagfræðilögmáli ku skrifað
að hækka skuli vexti til að draga úr
eftirspurn eftir lánsfé og því meiri
sem eftirspurnin er því meira skuli
hækkað. Fastar beitt vaxtavendin-
um til flenginga á fátækri alþýðu.
Og lögmálið er þarna óhagganlegt
og öruggt í sinni fávísi þrátt fyrir að
heimurinn hagi sér ekkert eftir lög-
málinu. Patentlausnir eiga það til
að svíkja.
Vaxtasvipa og flottræfilsháttur
Þar til fýrir fáeinum árum bjó ís-
lensk þjóð við skömmtun á lánsfé
þannig að í raun og veru hafði eng-
inn verulegar áhyggjur af því að
safna of miklum skuldum. Bank-
inn passaði það. Það var helst
áhyggjuefni að ná ekki nógu mikl-
um lánum, því verðbólgan borgaði
lánin og aðeins óvitar lögðu fé inn í
banka. Þó svo að síðan séu liðin
mörg ár eða allavega nokkur, eftir
því hvernig er talið, þá tekur það
mannskepnuna lengri tíma að
læra. í hinni óþolinmóðu pólitík
samtímans er gert ráð fýrir að
maðurinn breyti í samræmi. við
óorðna hluti en reyndin er að við
erum öll fúll af löngu úreltri þekk-
KLIPPT OG SKORIÐ
Ekki hafði
Björn *■ I (|| .
Bjarnason
dómsmálaráðherra ’
fyrr tilkynnt um
sérstakar 30 þúsund ^M
króna eingreiðslur til handa lög-
reglumönnum en bloggheimar
loguðu vegna málsins. Eru flestir
þar sammála um að hugmyndin
sé góð enda sýnt og sannað að
starf Iögreglumanna flestra á
þéttbýlli svæðum er erfitt og oft
á tíðum vanþalcklátt. Um upp-
hæðina voru meiri deilur. Þykir
ýmsum lítið til koma enda vænt-
anlega ekki skattlausar greiðslur
og effir skatt standa engin ósköp
eftir af 30 þúsundum.
ingu, þeir mestri sem telja sig nú-
tímamenn. Og auðvitað virkar
vaxtasvipa ekki á íslenskan al-
menning eins og þann sem búið
hefúr við jákvæða vexti og opinn
lánamarkað um aldir. Bruðlunar-
semi og skuldasöfnun er höfuð-
löstur þjóðarinnar og verri hér en í
nokkru öðru landi. Grunnur alls
þess er flottræfilshátturinn þar sem
ríki og sveitarfélög ganga í dag á
undan með vondu fordæmi. Skóla-
krakkarnir okkar mæta í skóla sem
Bjami Harðarson
eru alsettir skrifstofústólum af
sama klassa og við systkinin nurl-
uðumst til að kaupa í sameiningu
handa föður okkar sjötugum.
Auðvitað apar alþýðan þetta eft-
ir og nú verða láglaunamenn að
keyra um á milljóna jeppum um
malbikuð stræti. En ekkert afþessu
lögum við með vaxtaokri. Það
hefði líklega meira að segja ef
Seðlabankinn flytti sig í iðnaðar-
húsnæði, seldi flottræfilshúsið við
Arnarhól og bankastjórarnir ækju í
vinnuna á gömlum Lödum. Þetta
er spurning um þankagang.
nn aðrir lýstu
yfir áhyggj-
um vegna
málsins enda þykir
það fordæmisgef-
andi og enn aðrir
fussuðu og sveiuðu yfir því að
lögreglan sem þykir vera hefð-
bundin karlastétt skuli fá slíka
sporslur þegar fjölmargar stéttir
aðrar, jafn mikilvægar, fá ekkert.
Katrín Anna Guðmundsdóttir,
fyrrum talskona Feministafélags-
ins, er ein þeirra. Hún bendir á
að lögreglumenn séu ekki þeir
einu sem starfi undir miklu álagi
samfara almennri manneklu.
Hjúkrunarfræðingar séu í sömu
sporum en þar sem yfirgnæfandi
Vond eru patentin
Lögmálsmenn sem trúa á pa-
tentlausnir eru dæmdir til að gera
vitleysur.
Með vaxtaokri Seðlabankans
gerist það eitt að almúginn reiðist
og heimtar evru og inngöngu í Evr-
ópusambandið, bara af því að þar
er ekki verið að berja hann dag-
langt með hnútasvipu hávaxtanna.
Við þurfum vissulega vexti í hærra
Iagi en öfgar leiða alltaf í ógöngur.
Það getur vel verið að hér verði ein-
hvern tíma tekin upp önnur mynt
en króna og þá frekar dollar eða
pund því allir sjá að evran er bara
matadorpeningur. En myntbreyt-
ingu er ekki hægt að ráðast í á
þenslutímum.
Það hefði m.a. þau áhrif að snar-
lækka vexti og auka þar með enn á
neyslu- og skuldafýlliríið sem er
okkar mesta vandamál. Stjórnleys-
ið í efnahagsmálum yrði þá algert.
Seint og snemma er það höfuð-
vandi mannskepnunnar að hún
kemur sér hjá því að hugsa en fer
þess í stað að trúa á patentin, -
vaxtalögmál eða evruský. Þegar það
er samt svo augljóst að það mun
auðvitað taka íslendinga einhverja
áratugi enn að jafna sig á vitleysu
verðbólguáranna og neikvæðum
vöxtum eftirstríðsáranna. Á meðan
verður auðvitað erfitt að stjórna
hagkerfinu - en það er bara eitt
sem er algerlega nauðsynlegt fyrir
vinnufriðinn: Það er að Seðlabank-
inn hætti þessum barsmíðum.
Höfundur er alþingismaður
meirihluti þeirra séu konur
hafi ekki verið talin þörf á slík-
um aukagreiðslum til þeirra.
á greinir breska vikuritið
Economist frá nið-
urstöðum
úttektar á hinni
margfrægu Big
Mac vísitölu þar
sem borin eru
saman verð á Big
Mac borgara í
ýmsum löndum. Er bitinn
ódýrastur í Kína á 87 krónur
en dýrastur..... sem fyrr hér á
farsælda Fróni á 460 krónur.
albert@bladid.net