Fréttablaðið - 10.09.2012, Blaðsíða 19

HLJÓÐFÆRI
MÁNUDAGUR 10. SEPTEMBER 2012 Kynningarblað Hátalarar, gítarstillir, sjaldgæf hljóðfæri og gítarar í þúsunda tali
Tónastöðin byrjaði sem hús-mæðrahobbí þegar v ið hjónin eignuðumst barn
1987. Þá veltum við vöngum yfir
sniðugum lausnum svo Hrönn
gæti verið sem lengst heima með
litla barninu og úr varð, alveg
óvart, Tónastöðin,“ segir Andrés
Helgason, eigandi Tónastöðvar-
innar.
Þau hjón voru nýf lutt heim
eftir þriggja ára dvöl í Færeyjum
þar sem Andrés var skólastjóri
tónlistarskóla.
„Skólinn var suðupottur með
tónlistarkennurum frá öllum
heimshornum og þar kynntist ég
ótal spennandi nótnabókum. Við
ákváðum því að hefja innflutning
á nótnabókum sem fengu strax
góðar viðtökur. Brátt var eldhúsið
ekki nógu stórt fyrir starfsemina
og tóku bækurnar f ljótt yfir alla
íbúðina,“ segir Andrés og hlær.
Hann segir þau Hrönn ekki
hafa stefnt á beinharðan versl-
unarrekstur en úr því viðskipt-
in undu svona upp á sig í eldhús-
inu heima hafi þau orðið að setja
á fót búð.
„Tónastöðin var opnuð á
Óðins torgi 1991. Í þá daga var lítil
sem engin þjónusta við tónlist-
arskólana og þá vantaði sárlega
nótnabækur. Fljótlega skoruðu
þeir á okkur að bæta blásturs-
hljóðfærum við vöruúrvalið og
jafnt og þétt bættust við f leiri
hljóðfæri í Tónastöðina,“ útskýrir
Andrés.
Bjöllur og banjólele
Tónastöðin f lutti í Skipholt 50d
árið 1995 og þar hefur verslunin
smám saman tekið undir sig jarð-
hæðina.
„Í dag seljum við allar tegund-
ir hljóðfæra og ég geri töluvert af
því að flytja inn óvenjuleg hljóð-
færi eins og bjöllur, tenórgítara,
gítarmandólín og banjólele sem
er sérstök útgáfa af ukulele,“ segir
Andrés sem hefur ástríðu fyrir að
uppgötva ný hljóðfæri.
„Í mínum huga er hlutverk
hljóðfærabúða að kynna við-
skiptavinum ný hljóðfæri. Það
viðheldur forvitninni, kemur
mörgum skemmtilega á óvart og
kveikir nýjar hugmyndir meðal
tónlistarmanna.“
Allir jafnir í Tónastöðinni
Andrés er tónlistarkennari og
lærði á trompet í blásaradeild
Tónlistarskólans í Reykjavík. Á
námsárunum var hann bassa-
leikari í ýmsum kunnum hljóm-
sveitum en hætti í hljómsveita-
bransanum til að snúa sér að
kennslu.
„Á búðargólfinu í Tónastöðinni
hafa orðið til margar hljómsveit-
ir enda búðin eins konar félags-
miðstöð tónlistarmanna. Margir
koma „baksviðs” og fá sér kaffi og
iðulega óma tónar skemmtilegs
samspils um búðina þegar tón-
listarfólk mælir sér mót í Tóna-
stöðinni,“ segir Andrés.
Frá Tónastöðinni hefur stund-
um spurst út að heimsþekktir
listamenn hafi gripið í hljóðfærin.
„Hingað koma jafnt frægir,
ófrægir og heimsfrægir og við
leggjum okkur fram við að koma
eins fram við alla. Ég nýt þess
hins vegar að upplifa ótrúlega
tónelsku Íslendinga og sjá hversu
framúrskarandi tónlistarmenn
við eigum; jafnvel þótt þeir séu
ekki í framlínu tónlistarsenunn-
ar.“
Töfrastaður ólíkra hópa
Andrés skrifar velgengni Tóna-
stöðvarinnar ekki síst á starfsfólk
sitt sem unnið hefur hjá honum
lengi og býr yfir mikilli reynslu.
„Ég er lukkunnar pamfíll að
eiga hljóðfærabúð og vakna glað-
ur til vinnu á hverjum morgni.
Andrúmsloftið er ætíð skap-
andi og við störfum næstum því
í heilsugeiranum. Ég held nefni-
lega að það sé fátt heilsusamlegra
en að spila á hljóðfæri og öruggt
að það er hollt fyrir bæði líkama
og sál,“ segir Andrés brosmildur.
Hann segir Tónastöðina fyrst og
fremst þjónustufyrirtæki.
„Sala hljóðfæra er aðeins brot
af starfsemi Tónastöðvarinn-
ar því þjónustan eftir á skiptir
ekki síður máli. Við mætum ólík-
um þörfum hljóðfæraeigenda og
höfum aðgang að úrvals fagfólki í
hljóðfærastillingum- og viðgerð-
um,“ upplýsir Andrés sem ásamt
starfsfólki sínu skiptir einnig um
strengi, stillir gítara og fleira fyrir
viðskiptavini Tónastöðvarinnar.
„Hér finna allar tónlistarstefnur
það sem þær vantar, hvort sem það
er rokk, djass, klassík eða allt þar
á milli. Það er einmitt gaman að
sjá þessa ólíku hópa versla í sömu
búðinni. Þá verða til töfrar og fólk
uppgötvar að móhíkanatoppur
gerir manneskjuna ekkert verri.“
Á gólfinu í aldarfjórðung
Þegar tónlistarkennarinn Andrés Helgason og kona hans Hrönn Harðardóttir áttu von á barni árið 1987 ákváðu þau að slá til og flytja
inn nótnabækur til búbótar í launalausu barnsburðarleyfi. Síðan eru liðin 25 ár og enn vex og dafnar húsmæðrahobbí hjónanna í
Tónastöðinni sem stendur í fremstu röð hljóðfæraverslana. Þar hafa hljómsveitir fæðst innan um hefðbundin og óvenjuleg hljóðfæri.
Í Tónastöðinni fást yfir tólf þúsund titlar af nótnabókum og hágæðahljóðfæri af öllum gerðum og fyrir allar tegundir tónlistar. Starfsfólk Tónastöðvarinnar aðstoðar byrjendur jafnt sem lengra komna við val á hljóðfærum og veitir
alla aðra þjónustu sem viðkemur viðhaldi og viðgerðum á hljóðfærum. Tónastöðin opnaði einnig sérverslun á Akureyri árið 2009 til að mæta þörfum Norðlendinga fyrir nótnabækur og hljóðfæri. MYNDIR/VALLI