Fréttatíminn - 02.03.2012, Síða 50

48 bíó Helgin 2.-4. mars 2012
 Árni SamúelSSon Bíókóngur í 30 Ár
Árni Samúelsson og fjölskylda fagna því í dag að 30 ár eru liðin frá því þau komu frá Keflavík
og opnuðu Bíóhöllina við Álfabakka. Árni lagði mikið upp úr því að fá nýjar stórmyndir til lands-
ins fljótt og örugglega en fyrir hans tíð þótti Íslendingum ekkert tiltökumál að bíða í eitt, tvö eða
jafnvel þrjú ár eftir að fá að sjá myndir í bíó.
Þórarinn Þórarinsson
toti@frettatiminn.is
bíó
Breytti bíómenningunni
 FrumSýndar
Allt á einum stað!
Þín ánægja er okkar markmið
vodafone.is
Vertu í stöðugu sambandi við vinina
í gegnum Facebook, Twitter og aðra
samfélagsmiðla með Lumia 800.
Kynntu þér málið í næstu verslun
okkar eða á vodafone.is
Þ etta er búinn að vera ótrúlegur tími og alveg merkilegt hvað þetta er fljótt að líða,“ segir Árni Samúelsson. „Þetta
hefur verið alveg rosalega skemmtilegt hjá
okkur enda er þetta lifandi og skemmti-
legur bransi og ég myndi ekki vilja skipta
á þessu starfi og neinu öðru. Ég hef kynnst
svo mörgu fólki alls staðar að úr heiminum.
Bæði þeim sem selja okkur myndir og eins
þeim sem kaupa af okkur, fólki hjá stóru
stúdíóunum og bara allri Hollywood eins
og hún leggur sig. Þegar maður er búinn að
vera í þessu jafn lengi og ég er nafn manns
nú komið víða á blað úti.“
Árni og eiginkona hans, Guðný Björns-
dóttir, voru með margvíslegan rekstur í
Keflavík og ráku meðal annars bíóið þar.
Afi Guðnýjar byggði það árið 1945 og hjónin
tóku við rekstri þess 1967. Þeim þótti
bíóreksturinn alltaf skemmtilegastur og
hugurinn stóð til höfuðborgarinnar og
sá draumur rættist 1982 þegar Bíóhöllin
opnaði. „Þetta var nú dálítið erfiður
róður og það átti nú ekkert að hleypa
mér inn á markaðinn. Það voru mikill
hamagangur og slagsmál við að halda
mér frá.“
Heimsfrumsýningar á Íslandi
voru óþekkt fyrirbæri áður en
Árni kom til sögunnar. „Þær
eru eitt af því sem við komum
á hérna,“ segir Árni rólegur en
stoltið leynir sér þó ekki. „Þeg-
ar ég náði tökum á óháða markaðnum var
hann oft með sterkar myndir og þá náðum
við að semja við framleiðendurna um að við
fengjum stundum að sýna þessar myndir
fljótlega á eftir Ameríku. Þetta var strax 1982
en áður fyrr þurfti fólk að bíða eftir þessum
myndum í tvö til þrjú ár. Við fengum líka
heimsfrumsýningar og Evrópufrumsýningar
í gegn strax í árdaga Bíóhallarinnar.
Ég gætti þess að vera mjög sýnilegur í
Los Angeles á þessum tíma en þessi bransi
byggir allur á tengingum við rétta fólkið. Við
fengum svo alltaf meira og meira út úr þessu
eftir því sem persónulegu tengingarnar
styrktust. Nú fer ég þarna út fimm sinnum
ári. Við höfum aðsetur í LA og eigum marga
kunningja í bransanum þar.“
Bíóveldi Árna hefur vaxið jafnt og þétt
á þessum þremur áratugum og nýtt flagg-
skip fjölskyldufyrirtækisins er hið glæsilega
bíó í Egilshöll. Árni hefur því fulla ástæðu
til að fagna á þessum tímamótum og heldur
ótrauður áfram veginn og horfir björtum
augum til framtíðar. „Við skulum vona að
þetta haldist innan fjölskyldunnar í það
minnsta næstu þrjátíu árin.“
Þetta var
nú dálítið
erfiður róður
og það átti
nú ekkert
að hleypa
mér inn á
markaðinn.
Árni fyrir framan
Bíóhöllina þar
sem hann nam
land fyrir þrjátíu
árum og umbylti
íslenskri bíó-
menningu.
Opnunarmynd
Bíóhallarinnar var Being
There þar sem segja
má að Peter Sellers hafi
sungið sinn svanasöng með stór-
leik í hlutverki garðyrkjumanns-
ins Chance the Gardener eða
Chauncey Gardiner. Myndin, sem
er frá árinu 1979, var gerð eftir
skáldsögu Jerzy Kosinski og fjallaði
um garðyrkjumanninn Chance sem
hafði alla vitnsekju sína um lífið
úr sjónvarpinu og fór ekki út fyrir
veggi heimilis síns fyrr en á gamals
aldri eftir að vinnuveitandi hans
lést. Úti í hinum stóra heimi er
sjónvarpssérvitringnum tekið sem
miklum og djúphyggnum spekingi.
„Þetta er mynd sem maður
heldur alltaf mikið upp á. Hún
gekk hjá okkur samfleytt í eitt og
hálft ár og slíkt hefur ekki gerst
aftur á Íslandi, hvorki fyrr né
síðar,“ segir Árni. „Um 50.000
manns sáu myndina á sínum tíma
og maður skildi bara ekkert í því
hversu lengi hún gekk. Á þessum
árum var bara keypt eitt eintak af
hverri mynd til landsins og þetta
„print“ var gjörsamlega búið
þegar sýningum loks lauk. Filman
var bara handónýt.“
Fram í sviðsljósið
Daniel Radcliffe, sem vinnur nú að því
hörðum höndum að skilja sig frá Harry
Potter sem hann lék í átta myndum, fer
með aðalhlutverkið í spennuhrollinum
The Woman in Black. Lífið hefur farið
heldur óblíðum höndum um unga manninn
Arthur. Eiginkona hans lést af barnsförum
fyrir fjórum árum og hann hefur glímt við
sorgina samhliða uppeldi dóttur sinnar á
kostnað starfsframans.
Þegar Arthur kemur í litla þorpið þar
sem kona hans bjó kemur strax í ljós að
íbúarnir þar vilja ekkert með hann hafa og
óska þess heitast að hann
láti
sig hverfa til sinna heima sem allra fyrst.
Þeir eru hræddir um að koma hans muni
bara gera illt verra, en sagan segir að hin
látna gangi nú aftur og hrelli íbúana. Og
Arthur á svo sannarlega eftir að komast
að því að draugur konunnar í svörtu er á
sveimi í húsinu þar sem hún bjó og mun
ekki finna neinn frið fyrr en hún hefur náð
fram vilja sínum.
Aðrir miðlar: Imdb: 7.0, Rotten Tomatoes:
64%, Metacritic: 62%
Potter litli verður stór
 Bíódómur Svartur Á leik
Velkomin í frumskóginn
S leppum öllu kjaftæði. Svartur á leik er þétt, hrá, smart, ljót, hröð, á köflum hrollvekjandi
en alltaf sannfærandi þeysireið um
ógeðslega undirheima Reykjavíkur
þar sem allt löðrar í dópi, búsi, of-
beldi, sukki og kynsvalli. Húmor-
inn er þó aldrei langt undan þannig
að heildarpakkinn er grjótharður
krimmi í efsta gæðaflokki og ein
besta íslenska myndin sem komið
hefur í bíó um árabil.
Handrit myndarinnar er hag-
anlega unnið upp úr samnefndri
glæpasögu Stefáns Mána frá árinu
2004 þar sem hann lýsir uppgangi
fauta, sikkópata og vitleysinga í fíkni-
efnaheiminum í kringum aldamótin.
Hið margtuggna minni um sveita-
manninn, sem nær ekki fótfestu á
mölinni, gengur hér aftur í Stebba
Psycho, ungum Ólafsvíkingi sem
endar í slagtogi með sveitunga sín-
um, ofbeldisgroddanum Tóta. Þeir
tveir þurfa síðan að stíga krappan
og stórhættulegan dans við siðvill-
inginn Brúnó sem kemur hertur úr
eldi undirheima Köben til landsins
og hleypir öllu í bál og brand. Og eins
og alltaf er enginn annars bróðir í
leik sem þessum.
Leikstjórinn Óskar Þór Axelsson
hefur föst og góð tök á öllu heila
klabbinu, efniviðnum, flottum sögu-
heiminum og ekki síst leikurunum
sem eru hver öðrum betri. Svartur
á leik er einhver jafnbest leikna ís-
lenska myndin sem maður man eftir
í fljótu bragði.
Jóhannes Haukur Jóhannesson
glansar í hlutverki Tóta, Þorvald-
ur Davíð sveiflar sér örugglega á
milli þess góða og illa sem togast á
í Stebba en Damon Younger er, að
öðrum ólöstuðum, aðalgæi myndar-
innar. Hann er hreint út sagt frábær
Brúnó og skilar svo ógeðslegum
sikkópata með slíkum ísköldum
glæsibrag að annað eins illmenni hef-
ur ekki sést í íslensku bíói. Frammi-
staða á heimsmælikvarða!
Vignir Rafn Valþórsson er stór-
góður, María Birta er sjúkt sjarmer-
andi, funheit og laus við alla tilgerð
í hlutverki aðalgellunnar, Dagnýar,
og ekki má gleyma Agli Einarssyni
sem kemur verulega á óvart og sýnir
góða takta í hlutverki vöðvatröllsins
og kókhaussins Sæbba K.
Vel valin og hörð tónlistin fléttast
óaðfinnanlega saman við allt ofbeld-
ið, nektina, hraðann, kynsvallið og
geðbilunina í sannfærandi mynd af
því sem gengur á í myrkustu kim-
um mannheima á meðan góðborg-
arar horfa á Kastljós í sjónvarpinu og
liggja á meltunni í öryggi heimilisins.
Fjórar grjótharðar stjörnur á
Svartur á leik.
Þórarinn Þórarinsson
